پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکزبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِإِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ (1) وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْواجاً (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً (3)
1.روایت مورد پرسش در تفسیر نور الثقلین چنین امده است :
قال مقاتل: لما نزلت هذه السورة قرأها صلى الله علیه و آله على أصحابه ففرحوا و استبشروا، و سمعها العباس فبکى فقال صلى الله علیه و آله و سلم: ما یبکیک یا عم؟ فقال: أظن انه قد نعت إلیک نفسک یا رسول الله، فقال: انه لکما تقول، فعاش بعدها سنتین ما رؤی فیهما ضاحکا مستبشرا قال: و هذه السورة تسمى سورة التودیع.
تفسیر نور الثقلین، ج 5، ص: 689
2. در اینکه از کجاى این سوره چنین مطلبى استفاده مى شود در میان مفسران گفتگو است ، زیرا در ظاهر آیات آن چیزى جز بشارت از فتح و پیروزى نیست ، این مفهوم ظاهرا از اینجا استفاده شده که این سوره دلیل بر آن است که رسالت پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلّم ) به پایان رسیده ، و آئین او کاملا تثبیت شده است ، و معلوم است در چنین حالتى انتظار رحلت از سراى فانى به جهان باقى ، کاملا قابل پیش بینى است .
تفسیر نمونه، ج 27، ص: 395