۱۳۹۸/۰۲/۰۹
–
۷۴۲ بازدید
در بسیاری از جوابهای مربوط به شبهه عذاب در اخرت که از جمله در پاسخهای شما نیز وجود دارد بحث عینیت عذاب با گناه یا ظاهر و باطن بودن اینها مطرح میشود و اینکه در واقع خدا کسی را عذاب نمی کند بلکه عذاب صورت باطنی یا اثر تکوینی خود عمل انسان است.
بسیار خب ولی این حرف با برخی ایات و روایات سازگار نیست مثلا ایه ۵۴ سوره اسرا که میفرماید ان یشا یرحمکم او ان یشا یعذبکم که دقیقا سخن اشاعره است خب چگونه این ایه و ایات و روایات مشابه توجیه میشود ان هم با دلیل محکم؟
مستقل بالذات خدا است، و ما همه متکى باو هستیم، تا اراده او نباشد اگر تیغهاى عالم از جا حرکت کنند حتى یک رگ را نخواهند برید، و اگر اراده او باشد همه چیز به سرعت تحقق مى یابد و حتى« شیشه را در بغل سنگ نگه مى دارد».این در حقیقت همان مفهوم« توحید افعالى» است که در عین وجود اختیار و آزادى اراده انسان، وجود هر چیز و هر کار را به مشیت خدا وابسته مى کند.این تعبیر با افزایش دادن توجه ما را به خدا در کارها، به ما نیرو و قدرت مى بخشد، و هم دعوت به پاکى و صحت عمل مى کند. سوای رحمت و شفاعت الهی که کارسازند.بهر حال آیات مذکور در صدد بیان اختیار الهی نیست تا انحصاری از آنها استنباط شود بلکه باید جامع مطلب را از مجموع منابع قرآنی و روایی گرفت.نمیتوان از یک شاهد استنباط کلی نمود.