با سلام و تحیت و قدردانی از مکاتبه ی شما با این مرکز پرسشگر ارجمند، در عرف عقلا و خردمندان عالم و همچنین در سیستم های حقوقی و قضایی دنیا، دلیل و استدلال از کسی طلب می شود که ادعایی داشته و تهمتی را متوجه فردی می کند. در این مساله نیز، می بایست از طرف مقابل که چنین ادعایی را مطرح می نماید تقاضای دلیل قطعی و منطقی نمود. و بدیهی است که تا وقتی دلیلی اقامه نگردیده است چگونه می توان به پاسخگویی و رد و ابطال آن پرداخت. با توجه به این نکته ی روش شناختی، باید در مواجهه ی با شبهات به ویژه شبهات مربوط به نظام اسلامی ابتدا به این نکته دقت داشته باشید که آیا اساسا شبهه ی مزبور حاوی دلیل و استدلالی پیرامون موضوع خود می باشد یا خیر. و در صورتی که شبهه همراه با دلیلی نسبتا موجه بود نسبت به بررسی و حل ان شبهه اقدام نمایید. اما در هر صورت نکاتی پیرامون این شبهه خدمتتان ارائه می گردد: اساسا با توجه به مبانی و مواضع روشن کشورمان در برابر رژیم غاصب صهیونیستی و دشمنی ریشه دار با این رژیم جعلی ، واهی بودن چنین اتهاماتی به خوبی آشکار می گردد . از جمله کارهایی که اسرائیل برای ضربه زدن به وجهه ایران انجام داد، طرح دروغین فروش سلاح از جانب این رژیم به ایران بود که مدام از سوی رهبران عراق مطرح می شد و دستگاه های خبری، که امروز به منزله یکی از مظاهر قدرت نرم از آنها یاد می شود، به این موضوع دامن می زدند. در این زمینه، طی هماهنگی های به عمل آمده میان مقامات اسرائیل و امریکا شایعه فروش سلا ح به ایران توسط رژیم صهیونیستی در محافل سیاسی و خبری منتشر می شد و مقامات اسرائیل چنین عنوان می کردند که مجوز فروش سلا ح به ایران از سوی امریکا صادر شده است. به نظر می رسد این مسأله برگ برنده جنگ روانی علیه حکومت اسلامی ایران بود. در واقع، این نشریه نیویورک تایمز بود که در روز دوشنبه هشتم مارس 1982 (17/12/61) این شایعه را دامن زد و موجب شد تا بلافاصله در سطح وسیعی انتشار یابد. این نشریه ادعا می کند که خبر به چاپ رسیده از منابع نزدیک به سرویس های اطلاعاتی غربی به دست آمده است و پس از آن، هیچ توضیح دیگری نمی دهد و سکوت اختیار می کند.( عبدالمجیدتراب زمزمی؛ جنگ ایران و عراق؛ ترجمه مژگان نژند؛ تهران: سفیر، 1368، ص 306) چگونه ممکن است ایران با اخراج تمامی اسرائیلی ها، قطع روابط سیاسی با تل آویو، خراب کردن قطعی پل های پشت سر و اهدای ساختمان های سفارت اسرائیل به سازمان آزادی بخش فلسطین، از اسرائیل اسلحه خریداری کرده باشد. به دنبال این قضیه، موضعگیری صریح و مدبرانه امام را شاهدیم: «آنها ما را متهم مى کنند به اینکه ما از اسرائیل اسلحه مى آوریم. ما اسرائیل را قابل آدم نمى دانیم تا اینکه با او یک ربطى داشته باشیم. ما بیش از بیست سال است که هرجا صحبت شده است، در هر جا اعلامیه پخش شده است، یکى از امورى که در رأس مسائل ما بوده است اسرائیل بوده است و ستمگرى اسرائیل. در صورتى که بسیارى از سران ممالک اسلامى یک قدم همراه نبودند که مخالفت با اسرائیل کنند. همین صدامى که این بساط را درست کرد و با آن طور که مى گویند، با نظر خودش براى نجات از این ننگى که بار آورده و حمله به ایران اسلامى کرده است و به شکست رسیده است، براى سرپوش [گذاشتن ] روى این جنایت، اسرائیل را وادار مى کند که یک مرکزى را که آنها دارند، آن مرکز را بمباران کنند تا یک وسیله اى بشود براى اینکه گفته بشود اسرائیل مخالف با صدام است، مخالف با دولت بعث عراق است. دنبال [مى کنند،] یک بهانه اى پیدا مى کنند، یک بهانه پوچى پیدا مى کنند که خیر، اسرائیل با صدام مخالف است، لکن با ماها پیوند دارد. این یک حرف پوچ بچه گانه است که به خیال خودشان، مى خواهند ما را در بین ممالک اسلامى، طرفدار اسرائیل حساب کنند، در صورتى که ما از اوّلى که در این امور و در این نهضت وارد شدیم، یکى از مسائل مهم ما این بود که اسرائیل باید از بین برود و آنها نمى توانند که یک همچو مطلب فاسدى را به کرسى بنشانند. لکن این برادرهایى که از خارج کشور آمده اند اینجا، بررسى کنند این مسائل را، ببینند که ما با سلاح اسرائیل مى خواهیم جنگ بکنیم یا با سلاح ایمان جنگ مى کنیم.( صحیفه امام ، ج15، ص 129-130) حضرت امام این تبلیغات و شایعه را در راستای اختلاف افکنی میان مسلمانان و جدا نمودن اعارب از ایران دانسته ، فرمودند: « طرح اختلاف بین مذاهب اسلامى از جنایاتى است که به دست قدرتمندان که از اختلاف بین مسلمانان سود مى برند و عمال از خدا بیخبر آنان از آن جمله وعاظ السلاطین که از سلاطین جور، سیاهروى ترند، ریخته شده و هر روز بر آن دامن مى زنند و گریبان چاک مى کنند و در هر مقطع به امید آنکه اساس وحدت بین مسلمین را از پایه ویران نمایند، طرحى براى ایجاد اختلاف عرضه مى دارند. و اخیراً در بوقهاى تبلیغاتى تهمت مفتضحانه رابطه ایران با اسرائیل و خریدارى اسلحه را پیش کشیده اند به امید آنکه اعراب را از ایران جدا کنند و بین مسلمانان دشمنى ایجاد نموده راه را براى ابرقدرتها باز و سلطه آنان را هر چه بیشتر افزایش دهند، لیکن چه شخص مطلعى است که نداند ایران دشمن سرسخت اسرائیل بوده و هست، و نداند که یکى از موارد اختلاف ما با شاه مخلوع، روابط دوستانه او با اسرائیل بود. و چه کسى است که نداند ما بیشتر از بیست سال است که در خطابه ها و اعلامیه ها اسرائیل را همردیف امریکا در ستمگرى و دنباله او در تجاوز و غارتگرى محکوم کردیم. و کیست که نداند در طول انقلاب اسلامى و در شور تظاهرات میلیونى، ملت مسلمان ایران، اسرائیل را در ردیف امریکا دشمن خود خواند و نفت را بر روى آنان بست و خشم و نفرت خود را نثار هر دو کرد.تعجب که این نغمه مشئوم از گلوى امریکا مادر نامشروع اسرائیل و صدام برادر کوچک بگین سرداده شد و بوقهاى تبلیغاتى آنان، خصوصاً امریکا به طور وسیعى در پخش آن کوشیدند، چه! که آن ضربه که این دو از اسلام واقعى خورده اند، دیگران نخورده اند، و آن نگرانى که آنان از وحدت برادران مسلمان عرب با ایران دارند، دیگران ندارند. امریکا نگران منافع خود در منطقه است و صدام نگران سقوط و ننگ ابدى براى خویش است. باید مسلمانان و خصوصاً برادران عرب ما بدانند که مسأله، اسرائیل و ایران نیست، مسئله اصلى براى جهانخواران شرق و غرب، اسلام است که مى تواند مسلمانان جهان را تحت پرچم پر افتخار توحید مجتمع و دست جنایتکاران را از کشورهاى اسلامى و از سلطه بر مستضعفان جهان کوتاه و مکتب ارزشمند و مترقى الهى را بر جهان عرضه نماید. »( صحیفه امام ، ج15، ص 170-172) «هر روز یک شایعه درست مى کنند؛ هر روز مى گویند بحرین را بنا بود ایران، مى خواست بحرین را چه بکند. یک طیاره از یک جا عبور مى کند، یک جایى دیگر ساقط مى شود، شایعه درست مى کنند که اسرائیل داشت همراهى مى کرد و اسنادش موجود است. این کدام اسناد؟! یک کشورى که بیست و چند سال است با اسرائیل مخالفت کرده، دست اسرائیل را از نفتش کوتاه کرده، روابط بکلى قطع است و او را غاصب مى داند و مسلمین را دعوت به اتحاد مى کند که این را باید بیرون بکنید و او به ریش مسلمین دارد مى خندد و امریکاى فاسد هم همین طور، باز این مسلمین از اسرائیل دست برداشتند و مى خواهند با او مصالحه کنند بعضى از آنها به تبع امر امریکا، و همه تبلیغات خودشان را متمرکز کردند به ضد ایران. یک دفعه از خودشان نمى پرسند که آخر قضیه چیست؛ این قدر سرسپردگى به امریکا، این قدر سرسپردگى و ترس. ذخایر خودتان را تقدیم امریکا مى کنید و با او هم روابط دارید و از او هم عذر مى خواهید و خوش خدمتى و خوش رقصى هم مى کنید.» ( صحیفه امام ، ج16، ص 108) ( برای اطلاع بیشتر در این زمینه به منبع ذیل مراجعه نمایید: راهبرد اسرائیل در جنگ ایران و عراق ، محمد حسینی مقدم ، پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس ،به آدرس اینترنتی www.dsrc.ir/) در ارتباط با بخش دوم پرسشتان نیز باید عرض نماییم: سیاست های کلان نظام جمهوری اسلامی بر طبق مبانی دینی و ارزش های اسلامی تنظیم گردیده است و به همین خاطر از قوام و استحکامی برخوردار است که به این سادگی نمی توان آن ها را کنار گذاشت، فلذا در مورد پرسش نیز یعنی اسرائیل ، جمهوری اسلامی ایران با توجه به مبانی دینی و حتی عرفی آن را به رسمیت نشناخته و این دولت را دولتی جعلی و فاقد اعتبار لازم برای مشروعیت می داند. با این توضیح بدیهی است که نظام اسلامی هیچگاه ولو به خاطر ضرورت و اضطرار با اسرائیل که موجودیتش از دیدگاه آن غیر مشروع می باشد وارد معامله و خرید سلاح نمی گردد. مبانی این رویکرد در بیانات امام راحل عظیم الشان که در بخش ابتدایی پرسش خدمتتان ارائه گردید مطرح شده است. مجددا از مکاتبه ی شما با این مرکز قدردانی می نماییم. منتظر سوالات بعدی شما هستیم.