خلاصه‌ای از شخصیت شیخ احمد جزائری را ارائه نمایید؟

احمد بن إسماعیل بن عبد النبی بن سعید جزائری نجفی‏، یکی از مجتهدان و عالمان بزرگ شیعه امامیه است.[1] گزارشی درباره تاریخ تولد او وجود ندارد، اما تاریخ وفات او را 1151 هجری قمری دانسته‌اند.[2]
برخی اساتید او عبارت‌اند از: أبو الحسن بن محمد طاهر فتونی نجفی، صفی الدین بن فخر الدین طریحی‏، و أحمد بن محمد بن یوسف بحرانی‏.[3]
احمد جزائری در فقه و حدیث مهارت زیادی داشت و در این علوم دارای ملکه اجتهاد بود.[4] بعد از درگذشت استادش أبو الحسن بن محمد طاهر فتونی (م 1139 یا 1138ق)، ریاست حوزه علمیه نجف را برعهده ایشان نهادند.[5]
تعدادی از شاگردان احمد جزائری عبارت‌اند از: سید عبدالله بن علوی بلادی بحرانی، سید عبد العزیز بن أحمد موسوی نجفی، سید نصر الله بن حسین حائری مدرّس شهید، و سید شبّر بن محمد بن ثنوان مشعشعی.[6]
ایشان دارای آثار و تألیفاتی بودند که برخی از آنها عبارت‌اند از:
«قلائد الدرر فی بیان آیات الأحکام بالأثر»، «تبصرة المبتدئین فی فقه الطهارة و الصلاة»، «رسالة فی المرتدّ و أحکام الارتداد»، «رسالة فی آداب المناظرة»، «شرح تهذیب الأحکام» و «حاشیة على الکافی».[7]