اینجوری قضاوت کردن اخلاق وادب است؟! اگر کسی چیزی را بشنود باید حکمش را صادر کند؟! برای قضاوت صحیح باید اموری بررسی شود: اولا چه کسی چنین خبری را از امیرالمؤمنین علیه السلام آورده ؟ موثق است یانه؟ ثانیا این خبر درکدام کتاب روایی آمده ؟ آیا علمای دین، این کتاب وهمه روایاتش را تصدیق می کنند؟
ثالثا : این واقعه درکجا اتفاق افتاده وآن فرد متجاوز چه کسی بوده؟ و در چه شرایطی بوده؟ آیا بار اولی بوده که چنین کرده یا خیر؟
رابعا : اصل واقعه چه بوده؟ یعنی چه که پایش را از گلیمش بیشتر دراز کرده؟ یعنی اینکه چه کاری کرده؟ وامیر المؤمنین علیه السلام به اسم چه کسی وچگونه او را صدا زده ؟؟؟ و….
خامسا از همه مهمتر: راجع به اخلاق وادب چه کسی سخن می گویید؟! کسی که شاگرد اول مکتب رسول خدا صلی الله علیه وآله ووصی وجانشین وبرادر اوست وبرگزیده خدا و خود، مجسمه اخلاق وادب است وهمگان از او اخلاق وادب آموختند ؟!!!
دراینجا تیمنا وبرای پی بردن به سرسوزنی از شخصیت امیرالمؤمنین علیه السلام ، وصیت اورا به امام حسن وامام حسین علیهم السلام بعد از ضربه خوردن از ابن ملجم وتاکید به مراعات دشمنش ،دربستر شهادت بشنوید!
و من وصیة له ( علیه السلام  ) للحسن و الحسین ( علیهماالسلام  ) لما ضربه ابن ملجم لعنه الله
از وصیت هاى آن گرامى است به امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) در آن هنگامى که ابن ملجم (لعنة اللَّه علیه) بر آن حضرت ضربتى زد
أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا
  شما دو فرزندم را به ترس از خدا و این که دنیا را طلب نکنید، گر چه به دنبال شما آید، سفارش مى کنم.
وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَیْ ءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا
  و نیز با از دست دادن چیزى تأسف نخورد
وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً
و هماره حق را بگویید و براى پاداش الهى کار کنید و دشمن ظالم و یار مظلوم باشید.
أُوصِیکُمَا وَ جَمِیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُمْ وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَیْنِکُمْ فَإِنِّی سَمِعْتُ جَدَّکُمَا ( صلى الله علیه وآله وسلم  )یَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَامِ
شما دو نفر فرزندانم و آشنایانم و هر کسى که نوشته من به دست او مى رسد را به تقوى الهى سفارش مى نمایم و همچنین نظم در کارها و برطرف کردن نزاعها و صلح بین مردم که من از جدّ شما (صلّى اللَّه علیه و آله) شنیدم که مى فرمود: برقرارى صلح بین اشخاص از یک سال نماز و روزه برتر است.
اللَّهَ اللَّهَ فِی الْأَیْتَامِ فَلَا تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ وَ لَا یَضِیعُوا بِحَضْرَتِکُمْ
بترسید از خدا و بترسید از خدا در باره بچه هاى یتیم و مبادا که آنان را گاه گرسنه و گاه سیر کنید. و حقوقشان را در نزد خود ضایع نمایید
وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی جِیرَانِکُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِیَّةُ نَبِیِّکُمْ مَا زَالَ یُوصِی بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَیُوَرِّثُهُمْ
و بترسید از خدا و بترسید از خدا در باره همسایگانتان که اینها سفارش شده پیامبرتان هستند و آن حضرت پى در پى سفارش همسایگان را مى فرمود تا جایى که ما گمان کردیم ایشان ارث مى برند.
وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی الْقُرْآنِ لَا یَسْبِقُکُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَیْرُکُمْ
و بترسید از خدا و بترسید از خدا در باره قرآن که مبادا بیگانگان از اسلام در عمل به قرآن از شما سبقت گیرند
وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِینِکُمْ
بترسید از خدا و بترسید از خدا در باره نماز که آن ستون دین شماست
  وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی بَیْتِ رَبِّکُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِیتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِکَ لَمْ تُنَاظَرُوا
خدا را خدا را در باره خانه خدا، تا هستید آن را خالى مگذارید، زیرا اگر کعبه خلوت شود، مهلت داده نمى شوید.
  وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی الْجِهَادِ بِأَمْوَالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ أَلْسِنَتِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ
و بترسید از خدا و بترسید از خدا در باره جهاد با مال و جان و زبانتان در راه خدا.
وَ عَلَیْکُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ وَ إِیَّاکُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ
بر شما باد به پیوستن با یکدیگر، و بخشش همدیگر، مبادا از هم روى گردانید، و پیوند دوستى را از بین ببرید.
لَا تَتْرُکُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَیُوَلَّى عَلَیْکُمْ شِرَارُکُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا یُسْتَجَابُ لَکُمْ
هیچگاه امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید که نتیجه ترک آن دو آن است که اشرار بر شما حاکم خواهد شد و بعد هر چه دعا مى کنید مستجاب نمى گردد.
ثُمَّ قَالَ یَا بَنِی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لَا أُلْفِیَنَّکُمْ تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِینَ خَوْضاً تَقُولُونَ قُتِلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ أَلَا لَا تَقْتُلُنَّ بِی إِلَّا قَاتِلِی
(سپس فرمود).
2 سفارش به رعایت مقررات عدالت در قصاص
  اى فرزندان عبد المطلّب: مبادا پس از من دست به خون مسلمین فرو برید [و دست به کشتار بزنید] و بگویید، امیر مؤمنان کشته شد، بدانید جز کشنده من کسى دیگر نباید کشته شود.
انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ( صلى الله علیه وآله وسلم  )یَقُولُ إِیَّاکُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْکَلْبِ الْعَقُورِ 
نگاه کنید که بایک ضربه من را به قتل رسانید ، شما هم یک ضربه به او بزنید وتوجه داشته باشید و مبادا او را مثله کنید، دست و پایش و یا سایر اعضایش را قطع نمایید: «بپرهیزید از بریدن اندام مرده هر چند سگ دیوانه باشد».