در پاسخ به مطالب زیر توجه کنید: مطلب اول.
بله در قرآن آیات زیادی است که به مسأله خلقت و آفرینش، هدفمندی و وجود نظم و نظام هوشمند بین پدیده های عالم پرداخته و به تعامل مسئولیت مدارانه با خلقت زیست محیطی اشاره کرده و  در ضمن تغییر و تبدیل غیر معقول و غیر مشروع در ساختار طبیعی آنها را کار شیطانی دانسته است.
از جمله آیه 119 سوره مبارکه نساء که می فرماید:
«وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبیناً ؛ و مسلّما آنها را گمراه مى کنم و به آرزو (ى دور و دراز) دچار مى سازم و به آنها فرمان مى دهم که گوش هاى چارپایان را (از روى خرافه و بدعت) بشکافند (سوره مائده آیه 103) و دستور مى دهم که آفرینش خدا را (در روح و جسم) تغییر دهند (دین فطرى را تبدیل به کفر، صفات نیکو را تبدیل به رذایل، عبادت ها را تبدیل به عصیان و جسم طبیعى را تبدیل به طرز دیگر نمایند) و هر که شیطان را به جاى خدا سرپرست و یاور خود گیرد حقّا که به زیانى آشکار دچار گردیده است».
جهت اطلاع بیشتر ر. ک : کتاب مفاتیح الحیات، بخش پنجم(تعامل انسان با خلقت زیست محیطی)، اثر آیت الله جوادی آملی(حفظه الله).
مطلب دوم.
طبق آیات و روایات بشر مجاز دانسته شده که از طبیعت استفاده کند، امّا نهی شده است از زیان رساندن به طبیعت، تا آنجا که فرموده اند: کسی حقّ ندارد درختی را قطع کند مگر آنکه درخت دیگری به جای آن بکارد. و نهی نموده اند از آلوده ساختن طبیعت تا آنجا که فرموده اند: حتّی ادرار نمودن در آب هم کراهت دارد؛ و در بیان دلیلش فرموده اند: چون موجودات داخل آب از این کار زیان می بینند. و برای حیوانات حقّ و حقوقی در اسلام شمرده شده است. خلاصه آنکه طبق مبانی اسلامی، استفاده از طبیعت جایز ولی زیان رساندن به آن ممنوع می باشد. (همان)
مطلب سوم.
در یک نگاه فراگیر به هندسه نظام هستی؛ دو نوع سیکل زندگی و گردش زیست محیطی قابل تصور است: 1. سیکل طبیعی و تکوینی، 2. سیکل اختیاری و قراردادی.
در سیکل نخست؛ مطابق با نیاز سنجی موجودات و کنش و واکنش های طبیعی، تغییر و تحولات انجام می گیرد و فرایند کلی آن در نهایت رفع نیازهای موجودات و ارتقاء بازدهی مواد است به طور مثال رشد علف های هرز اگر چه برای ما انسان ها خوشایند نباشد اما برای استتار خزندگان و تأمین غذای چرندگان مفید است و زلزله ها و آتش فشان ها موجب بالا آمدن مواد پرارزش زمین و فعل و انفعالات می شود به طور مثال به دنبال این کنش و واکنش هاست که فسیل ها تبدیل به نفت و زغال سنگ و… می شود و به تجربه ثابت شده که پالایش های طبیعی، و تغذیه و شکار طبیعی، سیکل موجودات را با بقاء انواع به خوبی اداره کرده است و آنچه تهدید کننده است دخالت فزون طلبی انسان است.
و اما درباره سیکل اختیاری و قراردادی نظام جهان بر این اساس قرار گرفته است که با دخالت فاکتور سلیقه و اختیار انسان نوپردازی شود و نظم جدیدی مطابق با نیاز تنوع طلبی انسان به خود بگیرد. به گونه ای که انسان به فعالیت و ابتکار اقدام کند. اما حیات موجودات دیگر را تهدید نکند بلکه مدیریت کند. 
مطلب چهارم.
انسان فطرتا خدا خواه و زیبا دوست است. دامن طبیعت و کوه و دشت دو ویژگی مهم دارد:
الف) آیه و مظهر خداوند هستند. قرآن می فرماید: «سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق» به زودی نشانه های خود را در افقهای[ گوناگون] و در دلهایشان بدیشان خواهیم نمود تا برایشان روشن گردد که او خود حق است. (فصلت، 53). آری، دیدار جلوه های دلدار محبوب، انسان را به وجد می آورد و به او نیرو و انرژی می بخشد.
ب) آنها حس و سرشت زیبا دوستی انسان را تحریک و ارضا می کنند. انسان فطرتا به طبیعت و کوه و دشت و گل و گیاه گرایش دارد و از مظاهر مادی و صنعتی که به دست خود می سازد علاقه ذاتی ندارد. زیرا آنها مشکلات زندگی مادی او را برطرف می کند اما مسائل روحی و روانی او در دامن طبیعت و جاذبه های طبیعی حل می شود. به این دلیل است که ما آنگاه که به دامن طبیعت می رویم نیروی تازه می گیریم و خستگی از وجودمان رخت بر می بندد. این امر نشان از زیبائی و قدرت حضرت حق (جل و علا) دارد. یعنی انسان با دیدن طبیعت و مظاهر آن، در درون خود بعضا به صورت ناخود آگاه به نماد زیبائی و قدرت خداوند متصل می شود و با دیدن آن نیرو می گیرد. به این دلیل است که به ما دستور داده شده که در خلقت و آفرینش تدبیر کنیم. «افلا ینظرون الی الابل کیف خلقت (17) و الی السماء کیف رفعت (18) و الی الجبال کیف نصبت (19) و الی الارض کیف سطحت (20)». (غاشیه، 17 تا 20).
برای اطلاع بیشتر ر.ک: قرآن و علوم طبیعی، دکتر مهدی گلشنی، انتشارات امیرکبیر