چه داروهایی به بهبود درد سرطان کمک می کنند؟

زمانی که سرطان موجب ایجاد درد جسمی برای شما می شود، داروهای زیادی وجود دارند که می توانند به تسکین این دردها کمک کنند و حال شما را بهبود بخشند. پزشکتان بسته به شرایط شما داروهایی که به آن نیاز دارید را تجویز می کند.

هر زمان که درد دارید به پزشکتان اطلاع بدهید، خواه درد شما مستقیماً به خاطر سرطان باشد یا عوارض جانبی روند درمانتان موجب آن شده باشد. سعی نکنید که بی دلیل سرسختی نشان بدهید و درد را تحمل کنید. بهتر است که درد را در مراحل اولیه تحت کنترل قرار دهید. درد شدید ممکن است زمان بیشتری برای تسکین و همین‌طور داروهای بیشتری لازم داشته باشد.

برای اکثر افراد، این داروها مؤثر واقع می شوند. ممکن است بتوانید به کمک آنها بخوابید، بهتر غذا بخورید و فعالیتهای معمول روزانه مثل کار و تفریح را به خوبی انجام دهید.
 

مسکن ها

این داروها می توانند برای تسکین دردهای نسبتاً ضعیف تا متوسط مؤثر واقع شوند. تعدادی زیادی از آن ها را می توان بدون نسخه تهیه کرد. اما برای تهیه بعضی از آن ها نسخه لازم است. این داروها عبارتند از:
 

استامینوفن

این دارو معمولاً اگر به مقدار معمول مصرف شود بی خطر است. اما دوزهای بالای آن در طولانی‌مدت ممکن است موجب آسیب به کبد و کلیه شود. مصرف کردن آن با نوشیدنی های الکی هم می تواند به کبد آسیب برساند. اگر هر نوع بیماری کبدی دارید، پیش از استفاده از استامینوفن با پزشک خود صحبت کنید.

NSAIDها (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) همچون، آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن

این داروها همان‌طور که درد را کاهش می دهند از التهاب نیز می کاهند. عوارض جانبی آن ها می تواند عارضه های معده یا زخم معده را شامل شود، به ویژه اگر سیگار می کشید. در طولانی‌مدت NSAIDها ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهند.

پیش از مصرف هرگونه مسکن با پزشک خود مشورت کنید. داروهای دیگری که هم‌زمان مصرف می کنید و درمان هایی که انجام می دهید را توضیح دهید. این موضوع به خصوص اگر دچار عارضه های دیگری همچون عارضه  کبدی باشید اهمیت فراوانی دارد. اگر دچار بیماری کلیه باشید استفاده از NSAIDها ممکن است عملکرد کلیه هایتان را تحت تأثیر قرار دهد و موجب وخامت شرایط آن ها شود.
 

مخدرها

پزشک شما ممکن است برای دردهای متوسط تا شدید مخدر تجویز کند. امکان دارد آنها را به تنهایی یا همراه دیگر انواع مسکن مصرف کنید.

مخدرها میتوانند ضعیف یا قوی باشند. نمونه آنها عبارتند از:
 

مخدرهای ضعیف

داروهایی همچون کدئین را شامل می شوند.
 

مخدرهای قوی

این مخدرها داروهایی همچون فنتانیل، هیدرومورفون، متادون، مورفین، اوکسی کودون، اوکسیمورفون و فنتانیل را شامل می شوند.

عوارض جانبی این داروها عبارتند از:

یبوست

خواب آلودگی

ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ

اگر هر یک از این علائم را دارید به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد دارویتان یا مقدار مصرف آن را تغییر دهید. همچنین امکان دارد پزشک شما داروی دیگری برای بهبود عوارض جانبی این داروها ازجمله، داروهای ضد تهوع تجویز کند.
 

سایر داروهای تجویزی

پزشک ها می توانند برای تسکین درد حاصل از سرطان چندین داروی متفاوت تجویز کنند. این داروها معمولاً همراه با نوعی داروی مخدر تجویز می شوند.

مخدرها ممکن است به بهبود عملکرد داروها یا کاهش عوارض جانبی آنها کمک کنند. این داروها عبارتند از:
 

داروهای ضد تشنج

این داروها می توانند سوزش و مورمور شدن حاصل از درد اعصاب را تسکین دهند.
 

داروهای ضدافسردگی

این داروها نیز به بهبود دردهای عصبی کمک می کنند.
 

آستروئیدها

این داروها التهاب را کاهش می دهند و برای رشته های عصبی نخاع، تومور مغزی و دردهای استخوانی استفاده می شوند.
 

داروهای مسکن چگونه داده میشوند؟

این داروها در انواع گوناگون و به شکل های متفاوت عرضه می شوند، ازجمله:
 

قرص، کپسول یا به صورت مایع

این نوع دارو از طریق دهان مصرف می شوند. همچنین می توان آنها را به صورت داروی مکیدنی یا اسپری دهان مصرف کرد.
 

شیاف ها

داروهایی که به صورت قرص یا کپسول مصرف می شوند و در مقعد قرار می گیرند.
 

داروهای تزریقی

این دارو زیر پوست یا در نواحی ستون فقرات تزریق می شوند.
 

برچسب های پوستی

این برچسب ها به‌تدریج دارو را از طریق پوست وارد بدن می کنند.
 

درون‌رگی یا وریدی (IV)

این دارو مستقیماً وارد یکی از رگ ها می شود. داروی وریدی را می توان همراه پمپ یا کنترل درد توسط بیمار (PCA) به کار برد. به‌این‌ترتیب بیمار می تواند با فشار دادن یک دکمه مقدار تجویزشده ای از دارو را دریافت کند.
 

ترس از اعتیاد

بسیاری از افراد نگران این موضوع اند که شاید به داروهای مسکنی که مصرف می کنند، به خصوص داروهای مخدر، اعتیاد پیدا کنند. خطر اعتیاد، در هر صورت، باید با شدت درد و تأثیری که بر کیفیت زندگی بیمار دارد مقایسه شود. بعضی داروها ممکن است در ابتدا موجب خواب آلودگی شوند. اما این اثر اغلب بعد از چند روز از بین می رود.

برای مصرف ایمن داروهای مسکن، باید:

اگر فردی از اعضای خانواده شما سابقه اعتیاد دارد به پزشک خود اطلاع دهید.

طبق تجویز پزشک، داروهای خود را به طور منظم مصرف کنید. بین دوزهای مصرفی دارو خود وقفه نیندازید یا صبر نکنید تا درد شدت پیدا کند. بهترین راه برای تحت کنترل قرار دادن درد این است که فوراً آن را درمان کنید.

اگر داروهایتان تأثیر لازم را ندارند با پزشک خود صحبت کنید. در طولانی‌مدت، ممکن است حس کنید دوزهای مصرفی معمولتان تأثیر همیشگی را ندارند. ممکن است دوزهای بالاتر یا داروهای دیگری نیاز داشته باشید. سرخود مقدار دارویی را که مصرف می کنید افزایش ندهید.

اگر آمادگی لازم برای توقف مصرف داروهای مسکن را داشته باشید، پزشک تان مرحله‌به‌مرحله دوز داروی شما را کاهش خواهد داد. بدن شما زمان کافی خواهد داشت که خود را با شرایط جدید تطبیق دهد تا دچار عوارض ناشی از توقف ناگهانی مصرف دارو نشوید.

منبع: سایت راستینه