خانه » همه » مذهبی » درخواست های طلحه و زبیر از امام دقیقا چه بود؟ اگر داعی خلافت داشتند پس اصلا چرا با علی ع بیعت کردند؟

درخواست های طلحه و زبیر از امام دقیقا چه بود؟ اگر داعی خلافت داشتند پس اصلا چرا با علی ع بیعت کردند؟

ناکثین به معنای پیمان شکنان به نخستین کسانى گفته می شود که پیمان بیعت خویش را با امام على علیه السلام شکستند. طلحه و زبیر در رأس این گروه قرار داشتند.مطابق با آنچه در منابع تاریخی آمده است پس از کشته شدن عثمان، طلحه و زبیر و مهاجران و انصار نزد على آمدند تا با او بیعت کنند. و گفته شده نخستین کسى که دست بیعت دراز کرد طلحه بود و سپس زبیر.[۱]آن دو پس از آن به نزد امام علی علیه السلام رفتند و از آن حضرت خواستند که آنها را والی کوفه و بصره کند اما امام به خواسته آنان جواب مثبت نداد.[۲]در حالی که طلحه و زبیر در رسیدن به قدرت خود را ناکام یافتند. هر یک نامه ای از معاویه دریافت نمودند که ضمن تحریک آنها به جنگ با امام علی علیه السلام، به آنها وعده خلافت مسلمین را می داد. این نامه ها که دسترسی به خلافت را در ذهن آن دو سهل الوصول ساخت،[۳][۴] موجب شد که آن دو برای در پی گرفتن فتنه ای که در سر داشتند راه مکه را در پیش گیرند.
در مکه آنها با عایشه که از پیش از قتل عثمان به مکه رفته و هنوز بازنگشته بود رایزنی نموده، تصمیم گرفتند به بهانه خونخواهی عثمان، با همیاری گروهی از بنى امیّه به جنگ با على (ع) برخیزند.[۵] این جنگ که بعدا جنگ جمل نام گرفت با کشته شدن طلحه و زبیر و شکست سنگین لشکر ناکثین به پایان رسید.
عنوان ناکثین برگرفته از حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که خطاب به آن حضرت فرمودند: «ستقاتل بعدی الناکثین و القاسطین و المارقین؛ پس از من با ناکثین و قاسطین و مارقین خواهی جنگید»[۶]به نقل از پایگاه دانشنامه اسلامی

پی‌نوشت:
1. تاریخ ابن خلدون، ترجمه متن، ج 1، ص590
2. تاریخ الطبری، ج 4، ص 429
3. بنگرید: معاویه و جنگ جمل، مصطفی معلمی، تاریخ اسلام، شماره بیستم، دیماه سال 1383 در دسترس سایت حوزه، بازیابی: ۱ دی ۱۳۹۷
4. اینکه نامه نگاری معاویه به آنها سبب تحریک آنها شد امری است که امیرالمومنین علیه السلام نیز خود در خطبه ای که در ذی قار ایراد نمودند آن را گوشزد فرمودند. (شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج 1، ص 310: «و لقد کان معاویة کتب إلیهما من الشام کتابا یخدعهما فیه فکتماه عنی» )
5. الفتوح، ترجمه، ص411
6. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص 201

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد