متأسفانه ضعف ایمان وباورهای دینی ، دنیا طلبی و مقام پرستی و ضعف دستگاه های نظارتی و مطالبه از مسئولان کشور موجب شده تا شاهد بروز برخی گفتارها و رفتارهای غیر اخلاق اسلامی از جمله پدیده زشت دروغ در میان برخی مسئولان کشور باشیم . مسئولان نظام نباید تصور کنند که در قبال گفته ها و مسئولیت های خویش ، وظیفه پاسخگویی ندارند . پاسخگویی انسان در قبال عملکرد خود نشأت گرفته از جایگاه مسئولیتی او نسبت به سایر آفریده ها است. انسان توانمندی که با آگاهی و اختیار عهده دار مسئولیتی شده باید همه توان خود را در حسن انجام آن کار به صورت کامل به کار گیرد و نسبت به همه زوایای آن پاسخگو باشد. بویژه با این نگرش که پست و مقام و مسئولیت در فرهنگ دینی امانتی است الهی برای ارائه خدمت، نه طعمه ای برای ارتزاق و منبعی برای درآمد و تجارت، آنچنان که امیرمؤمنان(علیه السلام ) در نامه ای خطاب به اشعث بن قیس، استاندار خود در آذربایجان فرمود: « اِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَلکِنَّهُ فِی عُنْقِکَ اَمانَةٌ وَ اَنْتَ مُسْتَرْعیً لِمَنْ فَوْقَکَ. لَیْسَ لَکَ اَنْ تَفْتاتَ فی رَعِیَّةٍ وَلاتُخاطِرَ اِلاّ بِوَثیقَةٍ»« بی گمان کاری که به تو سپرده شده برای تو طعمه نیست؛ بلکه امانتی است بر گردن تو که باید در برابر مافوق خود پاسخگو باشی و از او اطاعت کنی. تو حق نداری نسبت به ملّت استبداد بورزی و خودسرانه تصمیم بگیری یا بی در دست داشتن سندی اطمینان بخش به کار مهم و خطیری دست یازی.» (نهج البلاغه ، نامه 5)
در کنار مسئولیت دینی و اخلاقی پاسخگویی مسئولان ، دستگاههای نظارتی نیز باید بر گفتار و عملکرد مسئولان نظارت کامل داشته باشند و از آنها مطالبه کند . همچنین رسانه ملی نیز می تواند در این زمینه نقش مؤثری ایفا نماید تا مسئولان نظام دقت بیشتری در گفتار و سخنان و وعده هایی که می دهند داشته باشند .