دعا برای حاجات مهم

در کتاب من لا یحضر الفقیه از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که : هر گاه

تو را حاجت مهمی به سوی خدای عزوجل پیدا شود پس سه روز پی در پی روزه بدار که چهاشنبه

و پنج شنبه و جمعه بوده باشد پس چون روز جمعه شد غسل کن و لباس نو بپوش و بر بام برو و دو

رکعت نماز بجا بیاور . آن گاه دست هایت را به سوی آسمان بلند کن و بگو :

اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ حَلَلْتُ‏ بِسَاحَتِكَ‏ لِمَعْرِفَتِي بِوَحْدَانِيَّتِكَ وَ صَمَدَانِيَّتِكَ وَ أَنَّهُ لَا قَادِرَ عَلَى حَاجَتِي غَيْرُكَ فَقَدْ

عَلِمْتُ يَا رَبِّ أَنَّهُ كُلَّمَا تَظَاهَرَتْ نِعَمُكَ عَلَيَّ اشْتَدَّتْ فَاقَتِي إِلَيْكَ وَ قَدْ طَرَقَنِي هَمُّ كَذَا وَ كَذَا وَ أَنْتَ

بِكَشْفِهِ عَالِمٌ غَيْرُ مُعَلَّمٍ وَاسِعٌ غَيْرُ مُتَكَلِّفٍ‏ فَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الَّذِي وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبَالِ

فَنُسِفَتْ وَ عَلَى السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَشَرَتْ وَ عَلَى الْأَرْضِ فَسُطِحَتْ وَ أَسْأَلُكَ

بِحَقِّ الِاسْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ ص وَ عِتْرَتِهِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِيَ

حَاجَتِي وَ أَنْ تُيَسِّرَ لِي عَسِيرَهَا وَ تَكْفِيَنِي مُهِمَّهَا فَإِنْ فَعَلْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَكَ الْحَمْدُ

غَيْرَ جَائِرٍ فِي حُكْمِكَ وَ لَا مُتَّهَمٍ فِي قَضَائِكَ وَ لَا خَائِفٍ فِي عَدْلِكَ

آنگاه صورت خود را بر زمین می چسبانی و می گویی :

اللَّهُمَّ إِنَّ يُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَكَ دَعَاكَ فِي بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُكَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا عَبْدُكَ

أَدْعُوكَ فَاسْتَجِبْ لِي

حضرت فرمودند : بسا می شود که از برای من حاجتی رو می دهد پس چون این عمل را به جا می آورم

حاجتم روا شده است .

منبع : من لا یحضر الفقیه ج 1 ص 556 – بحارالانوار ج 90 ص 29 ح 2 از المتهجد