قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۵/۰۳/۲۹
–
۲۴۳۱ بازدید
سلام طاعات و عبادات شما قبول حق باشه ان شاءالله
میخواستن سند روایی مطلب زیر رو برام بفرمایید و اگر اینگونه هست چرا کسی آتش میگیره میگه الله اکبر خاموش نمیشه
و کلا مطلب زیر رو برام تحلیل کنید بویژه مطلب منسوب به امام صادق در آخر متن
با تشکر
فرو نشاندن آتش
عالی ترین و مهمترین سیره رسول اکرم (ص) مرحله توحیدی است . مرحله ای که بیانگر بهره مندی از رسول اکرم (ص) است . فرو نشاندن آتش اختصاص به مرحله توحیدی آن حضرت دارد رسول اکرم (ص) می فرمود آتش می تواند هم در درون وهم در بیرون انسان باشد و برای رهایی آن باید تکبیر گفته شود . برای واضح تر شدن مطلب به داستان زیر توجه کنید.
پیامبر (ص۹ به مردم بیان کرد که وجود آتش امری است طبیعی که ممکن است بهدرون انسان راه یابد و در بیرون انسان هم بر اثر احتیاط نکردن اتفاق می افتد روزی مردی از پیامبر (ص) می پرسد ولی خدا جانم به فدایت به آتش درونی مبتلا هستم چگونه از ان رهایی یابم پیامبر (ص) فرمودند ای مرد برای رهایی از اتش جاره ای جزء تکبیر گفتن نداری . آن مرد فرمود جانم به فدایت ولی خدا این تکبیر را چگونه بگوییم آیا شرطی برای آن وجود دارد پیامبر (ص) فرمود ه اند تکبیر برای رهایی از آتش درون همان گفته اند الله اکبر است و تنها شرطی که برای آن دارد این است که این تکبیر از زبان گویند ه ای موحّد کامل باشد و از دهانی خارج شود که آن دهان پاک است و به هیچ چیز آلوده نباشد(پشت ورقه) این داستان این جا ختم نمی شود زمانی که منصور د وانیق خانه امام صادق ( ع)را آتش بزد آن حضرت به درون آتش رفتند فرمودند إناابن أعراق أنا ابن ابراهیم خلیل الله۱
امام صادق (ع) فرمودند
و آن آتش در امام صادق (ع) اثر نکر ده بله به جوابی می رویم که رسول خدا (ص) می فرمودند رها یی از آتش اختصا صی به آتش درون نیست بلکه به آتش بیرونی هم اختصاص دارد و یا به عبارت دیگر از پدرانم شنیدیم که رسول خدا (ص) می فر ماید : إذا رأیتم الحریق فکبّر وا فإنَّ الله تعالی یعلغیه ۲
اگر جایی اتش گرفت .الله اکبر بگویید آن آتش خاموش می شود .
۱-بحارالنور ص ۱۳۶
سلام علیکم : در باره موضوع مورد سوال دو روایت وارد شده و بقیه مطالب در روایت نیامده این دو روایت از قرار ذیل است :1- وَ بِالْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا رَأَیْتُمُ الْحَرِیقَ فَکَبِّرُوا فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یُطْفِئُهُ. (کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط – القدیمة)، ج 2، ص: 164)
پیامبر اکرم ص هرگاه آتش را دیدید تکبیر بگویید که خداوند آن را خاموش می کند .
مقصود از این روایت می تواند تاثیر تکبیر بر خاموش شدن آتش به صورت مستقیم باشد و یا فراهم آمدن اسباب ظاهری خاموش شدن آن .
و اما این که- بنا بر تفسیر اول- چرا با گفتن تکبیر آتش خاموش نمی شود می گوییم وقتی سخن از تاثیر یک ذکر به میان می اید مقصود این است که این ذکر فی حد نفسه این قابلیت واقتضا را دارد هر چند ممکن است موانعی باعث عدم تاثیر دعا شود برای روشن شدن این مطلب اگر بخواهیم مثالی بزنیم قابلیت تاثیر ذکر دعا و زیارت همانند این است که گفته شود یک جرقه ویا یک چوب کبریت انباری بزرگ یا یک شهر وجنگل پهناوررا به آتش می کشد معنای این سخن این نیست که هر جا جرقه ای زده شود یک شهر درآتش میسوزد چون صرف زدن جرقه در سوختن یک شهر کافی نیست بلکه شرایط بسیاری از قبیل این که هنگام روشن شدن جرقه بادی نوزد تا آن را خاموش کند وپس از آن نیز ماده قابل اشتعالی نزدیک به جرقه باشد وده ها شرایط از این دست لازم است تا چنین اثری برآن مترتب شود تاثیر ذکر ودعا نیز به همین شکل است یک دعا ویا ذکر میتواند آثار بزرگی بران مترتب باشد لکن تاثیر دعا شرایط بسیاری دارد که وجود این شرایط ونبودن موانع در تحقق اثر مترتب بر آن لازم است .
2 – بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: وَجَّهَ أَبُو جَعْفَرٍ الْمَنْصُورُ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ زَیْدٍ وَ هُوَ وَالِیهِ عَلَى الْحَرَمَیْنِ أَنْ أَحْرِقْ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ دَارَهُ فَأَلْقَى النَّارَ فِی دَارِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فَأَخَذَتِ النَّارُ فِی الْبَابِ وَ الدِّهْلِیزِ فَخَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَتَخَطَّى النَّارَ وَ یَمْشِی فِیهَا وَ یَقُولُ أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ ع. ( الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 1، ص: 473).
مفضل بن عمر گوید: ابو جعفر منصور (خلیفه عباسى) بحسن بن زید که از طرف او والى مکه و مدینه بود، پیغام داد که: خانه جعفر بن محمد را بسوزان، او بخانه امام آتش افکند و بدر خانه و راه رو سرایت کرد، امام صادق علیه السلام بیرون آمد و در میان آتش گام برداشته راه میرفت و میفرمود: منم پسر أعراق الثرى منم پسر ابراهیم خلیل اللَّه (که آتش نمرود بر او سرد و سلامت گشت).
توضیح
– أعراق الثرى بمعنى ریشه هاى در زمین است و آن لقب اسماعیل پیغمبر است و شاید جهتش اینست که اولاد اسماعیل مانند رگ و ریشه در اطراف زمین پراکنده شدند و افتخار امام صادق علیه السلام باو از این نظر است که او فرزند شریف و گرامى جناب ابراهیم است.
پیامبر اکرم ص هرگاه آتش را دیدید تکبیر بگویید که خداوند آن را خاموش می کند .
مقصود از این روایت می تواند تاثیر تکبیر بر خاموش شدن آتش به صورت مستقیم باشد و یا فراهم آمدن اسباب ظاهری خاموش شدن آن .
و اما این که- بنا بر تفسیر اول- چرا با گفتن تکبیر آتش خاموش نمی شود می گوییم وقتی سخن از تاثیر یک ذکر به میان می اید مقصود این است که این ذکر فی حد نفسه این قابلیت واقتضا را دارد هر چند ممکن است موانعی باعث عدم تاثیر دعا شود برای روشن شدن این مطلب اگر بخواهیم مثالی بزنیم قابلیت تاثیر ذکر دعا و زیارت همانند این است که گفته شود یک جرقه ویا یک چوب کبریت انباری بزرگ یا یک شهر وجنگل پهناوررا به آتش می کشد معنای این سخن این نیست که هر جا جرقه ای زده شود یک شهر درآتش میسوزد چون صرف زدن جرقه در سوختن یک شهر کافی نیست بلکه شرایط بسیاری از قبیل این که هنگام روشن شدن جرقه بادی نوزد تا آن را خاموش کند وپس از آن نیز ماده قابل اشتعالی نزدیک به جرقه باشد وده ها شرایط از این دست لازم است تا چنین اثری برآن مترتب شود تاثیر ذکر ودعا نیز به همین شکل است یک دعا ویا ذکر میتواند آثار بزرگی بران مترتب باشد لکن تاثیر دعا شرایط بسیاری دارد که وجود این شرایط ونبودن موانع در تحقق اثر مترتب بر آن لازم است .
2 – بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: وَجَّهَ أَبُو جَعْفَرٍ الْمَنْصُورُ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ زَیْدٍ وَ هُوَ وَالِیهِ عَلَى الْحَرَمَیْنِ أَنْ أَحْرِقْ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ دَارَهُ فَأَلْقَى النَّارَ فِی دَارِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فَأَخَذَتِ النَّارُ فِی الْبَابِ وَ الدِّهْلِیزِ فَخَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَتَخَطَّى النَّارَ وَ یَمْشِی فِیهَا وَ یَقُولُ أَنَا ابْنُ أَعْرَاقِ الثَّرَى أَنَا ابْنُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ ع. ( الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 1، ص: 473).
مفضل بن عمر گوید: ابو جعفر منصور (خلیفه عباسى) بحسن بن زید که از طرف او والى مکه و مدینه بود، پیغام داد که: خانه جعفر بن محمد را بسوزان، او بخانه امام آتش افکند و بدر خانه و راه رو سرایت کرد، امام صادق علیه السلام بیرون آمد و در میان آتش گام برداشته راه میرفت و میفرمود: منم پسر أعراق الثرى منم پسر ابراهیم خلیل اللَّه (که آتش نمرود بر او سرد و سلامت گشت).
توضیح
– أعراق الثرى بمعنى ریشه هاى در زمین است و آن لقب اسماعیل پیغمبر است و شاید جهتش اینست که اولاد اسماعیل مانند رگ و ریشه در اطراف زمین پراکنده شدند و افتخار امام صادق علیه السلام باو از این نظر است که او فرزند شریف و گرامى جناب ابراهیم است.