نشانه های ظهور، علایم نزدیک شدن ظهور است و اگر ظهور نزدیک شود ، این علایم هم نزدیک خواهد بود. علایم نقش خاصی در ظهور ندارند و فقط خبر از تحقق ظهور می دهند. از آنجایی هم که بسیاری از این علایم ( به غیر از پنج علامت) ، حتمی نیستند؛ امکان دارد ظهور بدون آنها محقق شود. از طرفی اگر چه ظهور و فرج امام زمان به امر و قضای الهی در زمان مقرر تحقق می یابد، اما نقش دعا در تعیین مقدّرات الهی و حتی تغییر آنها مانند دفع معصیت های مقدّر و تعجیل در زمان ظهور، ثابت است. خداوند مقدّر کرده با توجه به اموری که تحقق می یابد و علت هایی که تمام و کامل می شوند، فرج امام زمان در زمان یا دوره ای خاص تحقق یابد.یکی از علت هایی که در تعیین و تقدیر زمان ظهور می تواند نقش داشته باشد و در روایات معصومین به صراحت از آن نام برده شده، تأثیر دعا در ظهور و تعجیل فرج امام زمان است. چون از یک طرف دعا، نشانه خواستن انسان ها است و درخواست آنان یکی از علت های تحقق ظهور امام زمان است. از بعد دیگر در مجموعه جهان هستی و قوانین و سنت های مقدّر و معیّن آن، نیز در قضای الهی، دعا در تعیین حوادث و یا رفع آنها نقش دارد. خدایی که تقدیر حتمی و قطعی را معیّن نموده، مقدّر کرده است که دعا و خواستن از خداوند، هم چنین کارهای نیک، زمان تحقق سرنوشت و از جمله زمان ظهور را (که یکی از حوادث سرنوشت¬ساز است) مقدّم سازد. بنابراین اصل “ظهور” امری حتمی و قطعی است، اما زمان تحقق آن از تقدیرات مشروط است که با افکار و عقاید و گفتار و افعال انسان ها، جلو یا عقب انداخته می شود.

خود حضرت ولیّ عصر(عج) در توقیعی که برای اسحاق بن یعقوب فرستاده اند، تأکید فرموده اند:«برای تعجیل در فرج و ظهور من بسیار دعا کنید که همانا فرج من، فرج و گشایش خود شماست.» موسوی اصفهانی در کتاب مکیال المکارم در فوائد دعا برای قائم(عج)،برای دعا کنندگان فرج، ۹۰ فایده بر می شمارد. دعا برای ظهور امام مهدی (عج) نجات دهنده از مهلکه و سرگردانی های آخر الزمان است. چنانچه حضرت امام حسن عسکرى علیه السّلام به احمد بن اسحاق فرمودند: «به خدا سوگند![فرزندم مهدى]غیبت خواهد کرد غیبتی،که در آن نجات نخواهد یافت مگر کسى که خداى-عزّ و جلّ-او را بر اعتقاد به امامتش ثابت دارد و به دعا کردن براى تعجیل فرجش توفیق دهد.»(کمال الدین ج۲ص۳۸۴)
بر این اساس یکی از وظایف مهمی که بنا به تصریح حضرت صاحب الامر علیه السلام بر عهده همه منتظران گذاشته شده، دعا برای تعجیل فرج است. دعا برای تعجیل فرج از چنان اهمیتی برخوردار است که امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: «خداوندا! بر محمد و خاندان او درود فرست و در فرج ایشان تعجیل کن » نمیرد تا قائم را دریابد.
در روایت دیگری نیز آمده است که هر کس چنین کند خداوند شصت حاجت او را برآورده می سازد؛ سی حاجت از حوائج دنیا و سی حاجت از حوائج آخرت.بنابراین همه شیعیان باید در طول شبانه روز، در اوقات نماز و در همه ایامی که در آنها دعا سفارش شده، دعا برای تعجیل فرج را به عنوان یک تکلیف و وظیفه مهم عصر غیبت فراموش نکنند. بلکه این دعا را بر همه دعاهای خود مقدم کنند تا خداوند به برکت این دعا آنها را آنها را از همه فتنه ها و آشوب های زمان غیبت در امان نگهدارد و همه گرفتاری ها و غم و غصه های آنها را برطرف سازد.
این دعا و استغاثه ضمن این که اسباب نزدیک شدن فرج مولایمان حضرت صاحب الامر علیه السلام را فراهم می کند موجبات ارتباط مستمر و همیشگی ما با آن حجت الهی را فراهم آورده و جلوی یاس و ناامیدی ما را در دوران طولانی غیبت می گیرد.
بنابراین شایسته است که همه منتظران امام عصر علیه السلام، که امیدوارند شاهد ظهور آن حضرت باشند، بیش از پیش به دعا و توسل برای تعجیل فرج روی آورند و آتش سوزان سینه خود را با خنکای دعاهای دلنشینی همچون دعای عهد، دعای ندبه، زیارت آل یاسین و دیگر ادعیه و توسلات، آرامش بخشند. باشد تا خداوند رحمان بر همه ما ترحم کند و ظهور پربرکت آن امام انس و جان را نزدیک سازد.
بر اساس روایات خود آن حضرت نیز منتظر زمان ظهور است و به همین دلیل بارها توصیه فرموده تا برای تعجیل ظهورش دعا کنند، چون آن حضرت نمی تواند همه ظلم و ستم و فساد را ببیند و ساکت باشد، اما در عین حال تابع دستورات الهی و راضی به قضای او است و می داند که خداوند هر وقت مصلحت ببیند و زمینه ها و شرایط ظهور فراهم باشد، اذن قیام می دهد. ما نیز در کنار دعا، باید صابر و راضی به قضای الهی باشیم و خود را همیشه آماده آن روز موعود کنیم.
در هر حال ظهور امام زمان علیه السلام به اراده الهی بستگی دارد که در صورت فراهم بودن شرایط، به دستور خداوند تحقق می یابد.
مهزم اسدی از امام صادق علیه السلام پرسید: «فدایت شوم! ظهور قائم آل محمد و تشکیل دولت حق که در انتظارش هستید، طول کشید؛ این امر کی تحقق خواهد یافت؟» حضرت فرمود: «تعیین کنندگان وقت ظهور دروغ گویند؛ عجله کنندگان هلاک می شوند و کسانی که تسلیم هستند، نجات می یابند.» (بحارالانوار، ج 52، ص 103) خود امام زمان علیه السلام در این باره فرموده اند: «ظهور فرج، به اراده خداوند متعالی بستگی دارد و کسانی که برای ظهور وقت تعیین می کنند، دروغ گو هستند.» (کمال الدین، ج 2 ،‌ص 484)
بنابراین،‌هیچ کس نمی تواند زمان ظهور را پیش بینی کند. البته ما باید همیشه و در هر لحظه منتظر ظهور باشیم و از عجله، تعیین وقت و گوش سپردن به سخن کسانی که وقت مشخص می کنند، بپرهیزیم و همواره تسلیم امر خداوند باشیم. غیر از خداوند هیچ کس نسبت به آن آگاهی ندارد.مراد از تعجیل فرج آن است که مردم از خدا بخواهند تا زمینه‌ها و شرایط ظهور فراهم شود و موانع ظهور برطرف گردد تا ظهور واقع شود. البته باید بدانیم که تلاش مردم نیز مهم است، یعنی آنان نیز، با انجام وظایف دینی و آماده کردن خود برای ظهور ، می‌توانند امر ظهور را سرعت ببخشند.
باید بدانیم قضای الهی، به معنای اجتماع جمیع علل و شرایط و فقدان هر گونه مانعی است که مسلما انجام می گیرد و هیچ گونه برگشتی در آن نیست. چه بسا، همین قضایی که مجموعه شروط متعدد دارد، یکی از آن شروط، دعای بندگان باشد. آمیختگی و هم سویی دعا و قضا، در روایات به خوبی مشهود است. امیرالمؤمنین علی علیه السلام در انتهای نامه سی و یکم نهج البلاغه به فرزندشان امام مجتبی علیه السلام میفرماید: دین و دنیای تو را به خدا می سپارم و بهترین خواسته الهی را در آینده و هم اکنون در دنیا و آخرت برای تو می خواهم. اجتماع درخواست از خدا و قضا، بسیار زیبا است. در روایت آمده که حضرت علی علیه السلام از زیر دیواری که در شرف خراب شدن بود حرکت کردند و به جای دیگر رفتند. از آن جناب سؤال شد آیا قضای الهی (حکم حتمی الهی) فرار می کنید؟ آن امام بزرگوار فرمودند: از قضای الهی به سوی قدر الهی فرار می‌ کنم!(میزان الحکمه، ج8، ص162) به این معنا که در صورت توقف تمام مقدمات لازم برای زیر آوار ماندن مهیا می گردد و قضای الهی تحقق می پذیرد، امکام با حرکت سوی مکانی دیگر مقدمه ای از آن مقدمات ناقص می گردد و هندسه ای دیگر شکل می گیرد که آن تحقق سلامت و امنیت است. لذا منافات ندارد که حتی دعا، قضای الهی را متبدل سازد، دعایی که از جمله مقدمات و شروط حکم الهی است. در روایت از رسول اکرم صلّی الله علیه و آله وارد شده که: لایرد القضاء الا الدعاء؛ قضای الهی رارد نمی کند مگر دعا.(منتخب المیزان الحکمه، روایت 2101). یعنی، گاه، مقدرات یک امر فراهم شده است و باید قضا بیاید ولی دعا در تقدیرات اثر می گذارد و باید تعغییر در تقدیرات قضا و نتیجه محقق نمی شود.
بنابراین، در عین حال که همه امور به قضای الهی تحقق می پذیرد، منافات ندارد که ما موظف به دعا کردن باشیم، نه صرفا به علت یک امری صوری و ظاهری، بلکه چون دعا، خود، در سلسله طولی تحقق اشیا تأثیر جوهری دارد و این تأثیر به اذن و اراده الهی انجام می گیرد. خود حضرت حق، ما را مأمور به دعا کردن کرده است و برای این دعا، تاثیر قائل شده است.
نتیجه این که، زمان ظهور حضرت حجت علیه السلام مثل بقیه امور و اسرار به قضای الهی است در عین حال، ما موظف به دعای در جهت تعجیل فرج آن بزرگوار هستیم و دعای ما، می تواند در مجموعه علل ظهور موثر باشد.
البته باید توجه داشت هر چند دعا و درخواست از حضرت حق در تسریع فرج بسیار مؤثر است ولی آنچه مهم‌تر می‌باشد آن است که شیعیان و عاشقان حقیقت انتظار را در زندگی خود جاری کنند، بدین معنی که سعی کنند حقیقتاً دستورات اسلام را عمل نمایند، با تلاش در تهذیب نفس و خدمت به مردم لیاقت یاری حضرت را کسب نمایند، برای امر فرج زمینه سازی کرده و مردم را برای پذیرش حرکت عدالت‌خواهانه حضرت آماده کنند.
اما در پاسخ قسمت آخر سوال تان گفتنی است که دعا برای ظهور ، دعا برای افزایش ظلم نیست ؛ بلکه دعا برای ریشه کنی ظلم و ظالمان و جلوگیری از گسترش ظلم و ستم در جهان است که هر روز ابعاد گسترده تری پیدا می کند. این برداشت اشتباهی است که از روایات معصومین (ع) صورت گرفته شاید برای آنکه روایات متعددی داریم که امام عصر (عج) در عصر ظهور زمین را از عدالت پر می کنند، همانگونه که پر از ظلم و جور شده است. عده ای با نگاه ابتدایی می گویند عدالت مهدوی محقق نمی شود مگر اینکه زمین پر از ظلم و جور باشد پس باید چنین اتفاقی بیفتد و نتیجه می گیرند که نباید جلوی ظلم را گرفت و حتی خودمان هم باید ظلم و گناه کنیم؛ این برداشت ناصحیح است چراکه پر شدن زمین از ظلم به معنای پر شدن آن از ظالمان نیست.
شاید ذکر مثالی در این باره بهتر کمک کند، اینکه بخواهیم برای خالی شدن اتاقی از دود پنجره را باز کنیم لازم نیست که حتما همه در آن اتاق سیگار بکشند حتی کشیدن سیگار توسط یک نفر می تواند فضا را آلوده کرده و گشودن پنجره را ضرورت ببخشد.درباره پر شدن زمین از ظلم و جور هم اینگونه است، این پر شدن ظلم یعنی مردم همه مشتاق عدالت اند اما عده ای مستکبر در حال ظلم و ستم اند و برای همین اعتراض مردم برانگیخته می شود و امروز هم می بینیم که مردم در همه جای دنیا نسبت به حکومت ها معترض اند و این یعنی دنیا پر از ظلم است و مردم ناراضی اند و این حدیث معنایش چنین است که مردم همه خواستار عدالت اند و عده ای که درآمدشان از تجارت های خاص و فاسد است، می کوشند ظلم را ترویج دهند. بنابراین، ظهور در شرایطی است که مردم خواهان عدالت اند اما عده ای عدالت را نفی کرده و مستکبرانه ظلم می کنند.
بنابر روایات علت غیبت امام عصر (عج) ظلم و ستم مردم بوده است چراکه زمین هرگز خالی از حجت نیست ولکن خداوند مردم را به خاطر ظلم و اسراف در حق خودشان از دیدن حجت خویش نابینا می کند.پس چنین تعبیری از این روایت ناصحیح است و از حکمت الهی دور است که گناه و ظلم مردم هم علت غیبت باشد و هم علت ظهور و اصلا با علم و حکمت الهی در تضاد و خلاف است.تصور چنین برداشتی خلاف روایات معصومین (ع) است چراکه در اشاره به علل غیبت موضوعاتی همچون تنهایی، بی یاوری و ظلم و گناه امت برشمرده می شود.بنابر روایات، امام عصر (عج) زمانی ظهور می کنند که شیعه در وفای به عهد اجماع قلبی داشته باشند نه اینکه فساد و ظلم و ستم کند.و حدیث معروف امام صادق (ع) درباره قوم حضرت موسی (ع) که 40 روز به درگاه الهی ضجه و التماس کردند و خداوند بعثت حضرت موسی (ع) را 170 سال جلو انداخت و ایشان را دیدند، گواهی بر این مسئله است و ایشان تاکید کردند که «شما نیز اینطور هستید و اگر به درگاه الهی ضجه و زاری کنید و دعا کنید امر فرج به تعجیل می افتد.»بنابراین، دعا با گناه جمع نمی شود و اگر قرار بود با ظلم و ستم زمینه فرج فراهم شود دیگر تاکید بر دعای دسته جمعی برای ظهور همخوانی نداشت، از همین رو است که روایات بر عدالت و پاکی برای زمینه سازی فرج بقیه الله الاعظم (عج) تاکید می کنند.