طرز دعوت پیامبر از خویشاوندان خود بسیار جالب بود. مفسران در تفسیر آیه «و انذر عشیرتک الاقربین», ‌می‌نویسند: خداوند او را مأمور نمود تا خویشاوندان خویش را به آئین خود بخواند. پیامبرنیز پس از بررسی جوانب, به علی بن ابی طالب که آن روز سنّ او از سیزده یا پانزده سال تجاوز نمی‌کرد, دستور داد که غذائی آماده کند و همراه آن شیری نیز فراهم سازد. سپس چهل وپنج نفراز سران بنی هاشم را دعوت نموده وتصمیم گرفت درضمن پذیرایی ازمهمانان راز نهفته را آشکار سازد. ولی متأسفانه, پس از صرف غذا پیش از آنکه او آغاز سخن کند, یکی ازعموهای وی (ابولهب) با سخنان سبک وبی اساس خود, آمادگی مجلس را برای طرح موضوع رسالت از بین برد. پیامبر مصلحت دید که طرح موضوع را به فردا موکول سازد. سپس فردا برنامه خود را تکرار کرده و با ترتیب یک ضیافت دیگر پس از صرف غذا, رو به سران فامیل نمود و سخن خود را با ستایش خدا و اعتراف به وحدانیت وی آغاز کرد.

فروغ ابدیت- ج1،آیت الله جعفر سبحانی