در پاسخ به این پرسش چند نکته لازم به ذکر است: 1. پس از رحلت رسول اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم)، وظیفه مهم امیرمؤمنان(علیه السلام) خاکسپاری شایسته ایشان بود و این امر نیز تنها از عهده ایشان ساخته بود زیرا غسل، کفن، نماز خواندن و دفن معصوم را باید معصومی چون علی(علیه السلام) انجام می داد[ بحار الانوار، ج 45، ص 169.] ازاین رو تأخیر این مهم و ترجیح ستاندن حق خلافت برای خود، نیز زیبنده امیرمؤمنان(علیه السلام) نبود؛ زیرا مراعات حرمت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از مهم ترین واجبات بود و تأخیر در غسل و کفن و دفن، بزرگ‌ترین توهین به ایشان و اسلام محسوب می شد که امیرمؤمنان(علیه السلام) اجازه این حرمت شکنی را از سوی خود نداد.
2. این نقد بر جریان غاصب خلافت هست که چرا مسئله خلافت و تعیین خلیفه را بر خاک سپاری رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) مقدم داشتند! چگونه ممکن است هجوم آنان را برای رفتن به سقیفه برای تعیین خلیفه انجام وظیفه شرعی دانست و از وظیفه واجب تری چون دفن پیامبر(علیه السلام) غفلت کرد.
نووی در توجیه عدم شرکت ابوبکر و عمر در دفن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) می نویسد: «عذر ابوبکر و عمر و سائر اصحاب (در عدم شرکت در دفن پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)) واضح بوده است، زیرا دیده اند اقدام به بیعت از بزرگ ترین مصالح مسلمانان است و ترسیده اند اگر بیعت گیری را به تأخیر بیندازند اختلاف و نزاع و کشمکشی رخ بدهد و مفاسد سهمگینی به بار آید. به همین جهت دفن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را به تأخیر انداخته اند و پیمان بیعت را که مهم ترین کار بوده به انجام رسانده اند تا کشمکشی در مورد کفن و دفن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) یا غسل و نمازش یا دیگر کارها به وجود نیاید».[ شرح صحیح مسلم، نووی، ج12، ص 78. ]بی شک جلو انداختن دفن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به مسئله خلافت آسیبی نمی رساند خصوصاً با توّجه به اینکه اهل سنت به صحابه حسن ظن داشته و تمام آنان را عادل شمرده، آنان را در دین استوار می دانند. پس دیگر شکی باقی نمی ماند که آنان دفن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را به دلیل واجب بودن تعیین امام، عقب نینداختند، بلکه برای رقابت در تصاحب دنیا و استفاده از فرصت پیش آمده، این موضوع را عقب انداختند؛ زیرا آنان یقین داشتند که امیرالمؤمنین(علیه السلام)، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را رها نمی کند و تا او را به خاک نسپارد مزاحمتی برای آنان ندارد[ دلایل الصدق (ترجمه)، ج2، ص 33.].