عصراسلام: یکی افراطیون جناح حاکم که اقلیتاند و با حضور اکثریت، از قدرت و نفوذشان کاسته میشود، یعنی محافظه کاران، و دیگری طیفی که ناخواسته آب به آسیاب آنها میریزند که مجموعهای از روشنفکراناند که بدنبال آزادیاند و نومید از تغییر که گمان میکنند با رای ندادن و کاهش مشروعیت حاکمیت در عرصه بین الملل، وضع بهبود مییابد و دیگری طیف گسترده آسیب دیده از وضعت اسفبار فعلی اقتصادیاند. که عصبانیت از وضع موجود و خشم، مانع تصمیم صحیح هر دو طیف شده آنها را مصمم به عدم مشارکت نموده است!
حال آنکه عدم شرکت اثر گذاری محدود را هم از ایشان سلب نموده سرعت تباهی را فزون میکند. باید به این هر دو طیف واکثریت خاموش گفت: امور نسبی است آیا بین دوره ۸ ساله اقایان احمدی نژاد وخاتمی فرقی نیست؟ آیا بین مجلسی که سعی در بستن فضا کند، و مجلسی که مقاومت کند در برابر بستن فضا فرقی نیست؟!
احساسی برخورد کردن با مسئله انتخابات یعنی بستن چشمان و باز کردن دهان و گفتن و کردن آنچه دل را خنک میکند نه آنچه واقعیت را نشان میدهد و آینده را میسازد! تصمیمهای غلط، ایران را بسمت درگیری و نابودی و تجزیه میبرد و با فزونی انزوای بین المللی و تحریمها، مردم را فقیرتر و نابود میکند.
برای جلوگیری از این دو, بایست با مشارکت، لااقل مانعی بر سر این مسیر شد و سرعت حرکت را کم نمود وچه بسا از سر همین ایستادگی ملت شاهد بهبود و بازنگری حاکمیت در سیاستهای ناپخته که ما را به اینجا کشانده هم باشیم.
شهاب الدین حائری شیرازی