۱۳۹۴/۰۹/۲۶
–
۳۵۷ بازدید
آیا نویسنده کتاب «نقد قرآن» مسلمان است؟!
پاسخ این شبهه با دو رویکرد درون دینی و برون دینی به طور مختصر اشاره می شود.
در پاسخ درون دینی به این اظهار نظر باید گفت: اگر نویسنده نقد قرآن مسلمان و از افراد درون دینی می باشد؛ باید معتقد باشد: قرآن موجود که مورد پذیرش مسلمانان جهان اعم از شیعه و اهل سنت می باشد، یا از سوی خداست و یا از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد.زیرا کسی دیگری ادعا ندارد که آورنده قرآن باشد. از این رو اتهام نویسنده «نقد قرآن» مانند «جاهل، غیر عاقل، ظالم و انتقام گیر و مکار» یا متوجه خدا و یا متوجه پیامبر صلی الله علیه و آله می شود و در هر دو صورت با مسلمان بودن نویسنده نقد قرآن سازگار نیست.
و اما اگر نویسنده نقد قرآن مسلمان نیست و اظهار نظر او برون دینی است، باید احتمال داد کسی که مسلمان نیست و با فرهنگ قرآن آشنا نیست چه بسا برداشت غلط داشته و یا کینه ورز و گرفتار خباثت درون می باشد.
ضمایر جمع در قرآن
به طور مثال نویسنده نقد قرآن، در صفحه 259 جزوه خود، کاربرد ضمیر جمع برای خداوند را غلط می داند و به آیه شریفه «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» (حجر/9) اشکال گرفته است. در حالی که در ادبیات و نزد مفسران ثابت شده است که ضمیر جمع دلالت بر عظمت است و یا دلالت بر همراهی و بکارگیری وسایط دارد. یعنی خداوند متعال با قرار دادن شرایط و ابزارهای متعدد، زمینه را طوری فراهم کرده است که قرآن محفوظ بماند و تحریف نشود.
معنای ید در جمله « یدالله فوق ایدیهم»
و به آیه « یدالله فوق ایدیهم» (فتح / 10) اشکال گرفته است که واژه «ید» برای خداوند سزاوار نیست و تفسیر آن به «قدرت» شایسته نیست. زیرا اگر منظور خدا قدرت بوده همان واژه قدرت را استفاده می کرده است.
در پاسخ باید گفت: اتفاقا این آشکارترین دلیل است که آیه از سوی خداست. زیرا اگر از سوی دیگران بود و دیگران به «قدرت» تفسیر کرده اند خودشان واژه قدرت را در آیه به کار می گرفتند. اما از آنجا که کلام خداست مفسران در پی آن شدند که معنای مناسب ارائه دهند.و با ملاحظه اینکه خداوند جسم نیست «ید الله» را به قدرت خدا تفسیر کرده اند. و در ادبیات استفاده از این گونه استعاره و تشبیه فراوان است و چه بسا خداوند متعال با استفاده از واژه «ید» معانی متعدد دیگری را القاء کرده است اما هنوز مفسران به ابعاد آن پی نبرده اند.
در پاسخ درون دینی به این اظهار نظر باید گفت: اگر نویسنده نقد قرآن مسلمان و از افراد درون دینی می باشد؛ باید معتقد باشد: قرآن موجود که مورد پذیرش مسلمانان جهان اعم از شیعه و اهل سنت می باشد، یا از سوی خداست و یا از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد.زیرا کسی دیگری ادعا ندارد که آورنده قرآن باشد. از این رو اتهام نویسنده «نقد قرآن» مانند «جاهل، غیر عاقل، ظالم و انتقام گیر و مکار» یا متوجه خدا و یا متوجه پیامبر صلی الله علیه و آله می شود و در هر دو صورت با مسلمان بودن نویسنده نقد قرآن سازگار نیست.
و اما اگر نویسنده نقد قرآن مسلمان نیست و اظهار نظر او برون دینی است، باید احتمال داد کسی که مسلمان نیست و با فرهنگ قرآن آشنا نیست چه بسا برداشت غلط داشته و یا کینه ورز و گرفتار خباثت درون می باشد.
ضمایر جمع در قرآن
به طور مثال نویسنده نقد قرآن، در صفحه 259 جزوه خود، کاربرد ضمیر جمع برای خداوند را غلط می داند و به آیه شریفه «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» (حجر/9) اشکال گرفته است. در حالی که در ادبیات و نزد مفسران ثابت شده است که ضمیر جمع دلالت بر عظمت است و یا دلالت بر همراهی و بکارگیری وسایط دارد. یعنی خداوند متعال با قرار دادن شرایط و ابزارهای متعدد، زمینه را طوری فراهم کرده است که قرآن محفوظ بماند و تحریف نشود.
معنای ید در جمله « یدالله فوق ایدیهم»
و به آیه « یدالله فوق ایدیهم» (فتح / 10) اشکال گرفته است که واژه «ید» برای خداوند سزاوار نیست و تفسیر آن به «قدرت» شایسته نیست. زیرا اگر منظور خدا قدرت بوده همان واژه قدرت را استفاده می کرده است.
در پاسخ باید گفت: اتفاقا این آشکارترین دلیل است که آیه از سوی خداست. زیرا اگر از سوی دیگران بود و دیگران به «قدرت» تفسیر کرده اند خودشان واژه قدرت را در آیه به کار می گرفتند. اما از آنجا که کلام خداست مفسران در پی آن شدند که معنای مناسب ارائه دهند.و با ملاحظه اینکه خداوند جسم نیست «ید الله» را به قدرت خدا تفسیر کرده اند. و در ادبیات استفاده از این گونه استعاره و تشبیه فراوان است و چه بسا خداوند متعال با استفاده از واژه «ید» معانی متعدد دیگری را القاء کرده است اما هنوز مفسران به ابعاد آن پی نبرده اند.