همه مراجع (به جز مکارم، فاضل و نوری): اگر میت در زمان حیات خود وصیت نکرده، بر قطع کننده دیه تعلق می گیرد و این دیه بین ورثه ها تقسیم نمی شود بلکه در راه خیرات برای خود میت صرف می شود.[ امام، تحریر الوسیله، ج 2، التشریح، م 5 و 7؛ خامنه اى، اجوبة‌الاستفتاآت، س 1288؛ نورى، استفتاآت، ج1، س 992 و 995؛ سیستانى، توضیح المسائل، احکام پیوند، م 58 و 61 ؛ تبریزى، استفتاآت، س 2075؛ وحید، توضیح المسائل، م2894 ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج 3، ص 577 و دفتر بهجت.]

آیت‌الله مکارم: احتیاط در پرداخت دیه است و این دیه بین ورثه ها تقسیم نمی شود بلکه باید در راه خیرات برای خود میت صرف شود.[ مکارم، استفتاآت، ج 1، س 1443 و دفتر مکارم ؛ احکام پزشکی، ص 133، س 336.]

آیت‌الله فاضل: بر قطع کننده دیه تعلق می گیرد و این دیه بین ورثه ها تقسیم نمی شودبلکه بنابر احتیاط واجب باید در راه خیرات برای خود میت صرف شود هر چند میت در زمان حیات خود هم وصیت کرده باشد.[ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 2135.]

آیت‌الله نوری: این موضوع به کیفیت وصیت بستگی دارد که در مقابل هر عضوی از بدن او که جدا می کنند مبلغی هم بپردازند یا نه، اگر مطلق باشد باید در راه خیر مصرف شود و ثواب آن مال میت می باشد و به ورثه مربوط نیست.[ استفتاآت، ج 1، ص 992.]