خانه » همه » مذهبی » رابطه ایمان و حسد

رابطه ایمان و حسد


رابطه ایمان و حسد

۱۳۹۲/۱۱/۱۲


۵۷۳ بازدید

این جمله یعنی چی؟ منظورش از ایمان چیه؟ حسد ایمان را از بین میبرد.


بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام خدمت دانشجوی گرامی که می خواهد خودش را از بالاترین صفت کثیف نفسانی برهاند و در زمره عابدین خدا باشد.
دوست گرامی آنچه ایمان گفته شده همان نور الهی است که در قلب هر انسانی تابش می کند و او را از افتادن در وادی حیوانیت نجات می دهد. آری آن همان ایمان به خداست که باید در سایه آن خود را تسلیم محض در مقابل خداوند دید و همه چیز حتی خودش را از آن او ببیند. و آنچه این نور را سایه می افکند و چشم و گوش دل را می بندد و چون غشاوه و پرده ای می شود در جلوی دل گناه است و گناه مانند پرده ای عمل می کند که مانع تابش نور تجلیات الهی می گردد. و با توجه به اینکه گناه با گناه فرق می کند لذا می توان گفت کلفتی پرده گناه با پرده دیگری متفاوت است که از همه کلفت تر گناه حسد است که حضرت باقر، علیه السلام، فرمود: «همانا مرد بیاید با هر لغزش فعلى یا زبانى که در غضب از او صادر شود پس آمرزیده شود، و همانا حسد هر آینه مىخورد ایمان را چنانچه آتش هیزم را مىخورد.» اصول کافى، ج 2، ص 306، «کتاب ایمان و کفر»، «باب حسد» حدیث 1
پس معلوم می شود ایمان نورى است الهى که قلب را مورد تجلیات حق، جل جلاله، قرار دهد، که این نور معنوى، این بارقه الهیه، که قلب را وسیعتر از جمیع موجودات قرار مىدهد، منافات دارد با آن تنگى و تاریکى که در قلب از کدورت این رذیله پیدا مىشود. این صفت خبیث و زشت چنان قلب را گرفته و تنگ مىکند که آثار آن در تمام مملکت باطن و ظاهر پیدا شود. قلب محزون و افسرده، سینه گرفته و تنگ، چهره عبوس و چین در چین شود. البته این حالت نور ایمان را باطل کند و قلب انسانى را بمیراند، و هر قدر قوّت پیدا کند، نور ایمان رو به ضعف گذارد.
دوست گرامی تمام اوصاف معنویه و صوریه مؤمن منافى است با آثارى که از حسد در ظاهر و باطن پیدا شود: مؤمن خوش بین است به خداى تعالى و راضى است به قسمتهایى که بین بندگانش فرموده، حسود غضبناک است به حق تعالى و روبرگردان است از تقدیرات او، چنانچه در حدیث شریف ذکر شده. مؤمن بدى مؤمنین را نمىخواهد و آنها را عزیز دارد، حسود بر خلاف آن است. مؤمن حب دنیا بر او غلبه نکرده، حسود از شدت حب دنیا گرفتار این رذیله شده. مؤمن خوف و حزنى ندارد جز از مبدأ تعالى و مرجع، حسود خوف و حزنش در اطراف محسود چرخ مىزند. مؤمن گشاده جبین است و بشراى او در صورت اوست، حسود جبینش درهم و عبوس است. مؤمن متواضع است، حسود تکبر کند در بسیارى از اوقات. پس حسد آفت ایمان است و آن را مىخورد آن سان که هیزم را آتش. بس است در زشتى این رذیله که ایمان را که سرمایه نجات آخرت و حیات قلوب است از دست انسان بگیرد و او را مفلس و بیچاره کند. و از مفاسد بزرگى که از لوازم غیر منفکه حسد است غضبناکى بر خالق و ولى نعمت و اعراض از تقدیرات اوست. امروز حجابهاى ظلمانى غلیظ عالم طبیعت و اشتغال به آن تمام مدارک ما را محجوب کرده و چشم و گوش ما کور و کر است، نه مىفهمیم که غضبناکیم از مالک الملوک و رو برگردانیم از او، و نه مىدانیم صورت این غضب و اعراض در ملکوت و مسکن دائمى اصلى ما چیست. (چهل حدیث(اربعین حدیث)، ص: 109)
حال می خواهیم بدانیم که چرا رذائل اخلاقی خصوصا حسد باعث سوختن و از بین رفتن ایمان است؟ در جواب این مسئله استاد جوادی آملی می فرماید:پیامد همه اوصاف رذیله، رنج درونی انسان است؛ ولی شعله حسد از همه افروختهتر است، از اینرو بیش از آنها دردآورتر است و به فرموده امامصادق(علیه‌السلام) حسد ایمان را نابود میکند: الحسد یأکل الإیمان کما تأکل النار الحطب. هرچند ظاهراً آن حضرت(علیه‌السلام) امر معقول را به محسوس تشبیه کرده است، با دقت روشن میشود که حقیقت است نه تشبیه؛ یعنی تمثیل و بیان مثال و فرد است: حسد واقعاً آتش است، چون آتش تنها آن شعلههای ظاهری نیست و آتش درون بسی سوزانندهتر از نار برون است.
آتش ظاهری، که فردِ ضعیفی از نار است، اجسام خارجی را میسوزاند؛ ولی آتش درونی که فردی کامل از نار است، روح را میسوزاند.
روح و نیز آتشی که او را میسوزاند، هر دو مجردند. وصف آتشی که در قیامت بدن را میسوزاند، در آیه (اِنَّ الَّذینَ کَفَروا بِآیاتِنا سَوفَ نُصلیهِم ناراً کُلَّما نَضِجَت جُلودُهُم بَدَّلناهُم جُلوداً غَیرَها لِیَذوقوا العَذاب) سوره نساء، آیه 56. و وصف آتشی که روح را میسوزاند در این آیه بیان شده است: (نارُ اللهِ الموقَدَة ألَّتی تَطَّلِعُ عَلَی الأفئِدَة) سوره همزه، آیات 6 ـ 7 آتشی که خدا در دلها برمیافروزاند، بسی سوزانندهتر از آتشی است که بر بدنها افروخته میشود تفسیر تسنیم، جلد 19صفحه 185
یک پیشنهاد: اگر بتوانید روزی 10 دقیقه؛ آری فقط 10 دقیقه یکی کتابهای معراج السعاده ملا احمد نراقی یا چهل حدیث امام خمینی را مطالعه کنیدکه ترجیحا اولی بهتر است خیلی به دردتان می خورد و از شرکت کردن در خیلی از مراسمات زیارت عاشورا یا دعای کمیل مثمر ثمر تر است یک ماه امتحان کنید بی شک تأثیرش را خواهید دید و یک احساس خاصی در نزیکی به خدا را خواهید کرد. التماس دعا. موفق و منصور باشید.

 

ممکن است این مطلب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد