حافظ رجب برسی از جمله علمای شیعه و فانیان در ولایت مولای متقیان علی علیه السلام بوده است ممکن است ایشان از سوی برخی متهم به غلو باشد لکن با توجه به این که ایشان به هیچ وجه مدعی الوهیت برای ائمه نیست و صفات الهی را نیز به صورت استقلالی به آنان نسبت نمی دهد بنا بر این نمی توان ایشان را غالی دانست ومقدمات کتاب مشارق ایشان حاکی از این است که حد ومرزی میان ذات ربوبی وائمه معصومین علیهم السلام قایل است از سوی دیگری روایاتی نیز مبنی بر بلند بودن جایگاه امامت و این که اگر امامان را از الوهیت پایین بیاوریم وهرچه در فضایل آنان بگوییم به کنه فضایل ایشان نمی رسیم وارد شده است بنا بر این ایشان غالی دانستن این شخصیت هر چند برخی مبانی ایشان مطابق ذوق وسلیقه ما نباشد امری بدور از انصاف است قابل ذکر است مرحوم علامه امینی در کتاب الغدیر در بخش شعرای غدیر به مناسبت ذکر برخی اشعار ایشان در مورد غدیر از وی تعریف های بلند بالایی نموده واز شخصیت وی نسبت به اتهام غلو دفاع نموده است.
و اما نسبت به اعتبار کتاب ایشان به صورت کلی نمی توان تمامی روایات آن را معتبر دانست ودر مجموع روایات بدون سلسله اسناد ویا روایاتی که وی متفرد به نقل آن است در این کتاب بسیار است اما نوع نگاه ما به روایات اعتقادی بیشتر باید محتوایی باشد تا سندی بنا بر این مضامینی که موافق با اصول مذهب تشیع ومبانی ولایی است که از دیگر روایات معتبر گرفته شده قابل پذیرش است وچنانکه روایتی مخالف با موارد یاد شده باشد باید در مورد آن توقف نمود و یا حتی در برخی موارد انکار کرد .