با سلام به شما پرسشگر گرامی؛
متن ارسالیتان، ترجمه‌ی حدیثی از امام هادی (علیه السلام) است که می‌فرمایند: «من رضی عن نفسه کثر الساختون علیه».
انسان   از خودراضی، به رذایل مختلف از جمله تکبر و غرور گرفتار می‌شود؛ فرد مغرور، به داشته ها و جذابیت های غیرحقیقی و علائق دنیوی مغرور می‌شود؛ دراین‌صورت، انسان از یاد خدا غافل می‌شود و معنویت و سرمایه های حقیقی سعادت خود را فراموش می‌نماید و در نتیجه، به انواع بیماری اخلاقی و روانی مبتلا می‌گردد.
و فرد متکبر، به جهت کمالاتی که در خود می‌بیند، خود را نسبت به دیگران بزرگ شمارد، خواه آن کمال را داشته باشد یا نداشته باشد و خواه آن صفتی را که دارد و به آن می بالد، فی الواقع هم کمال باشد یا نه. چنین کسی، عیوب خود را نمی‌بیند، لذا به رفع آنها نمی‌پردازد؛ درنتیجه با وجود عیوبش موجبات خشم و نارضایتی مردم را فراهم می‌کند.
لذا اگر انسانی خود را دارای کمالی می داند و تصور مثبتی از خود دارد برای این که دچار رذایل اخلاقی نشود، همه‌ی صفات نیک خود را از خداوند تعالی ببیند و با مردم راه تواضع را در پیش گیرد و هیچگاه به خود نبالد که من دارای چنین کمالی هستم؛ بلکه از آن توانمندی یا از آن صفت کمال در راه صحیح استفاده کند.
موفق و مؤید باشید.