رقت قلب-قساوت قلب

روحیه موجود در شما نشانگر بیداری فطرت و سلامت روح شماست. کسی که بر رنج دیگران تا سفی نخورد و ترحمی در دل او نباشد انسان نیست : توکز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی از ارزشمندترین گوهرهای وجود همین احساسات انسان دوستانه و ترحم بر بیچارگان و گریستن بر حال آنهاست. مگر این کتاب خدا نیست که می فرماید : «فَلاَ اِقْتَحَمَ اَلْعَقَبَةَ » ؛ (90:11) از گردنه عبور نکرد و تو چه می دانی که گردنه چیست. آزاد ساختن گردن ها (بردگان) و یا در روز سختی و گرسنگی به دیگران اطعام کردن؛ یتیمی خویشاوند و یا خاک نشینی مستمند».(سوره بلد) این احساسات لطیف ترین احساسات انسانی است که باید آن را ارج گذاشت و با روش های مناسب آن را تقویت کرد. گریه نیز جلوه ای از همین دریای خروشان احساسات است. گریه فواید بسیاری دارد حتی اگر علامت ضعف باشد. از بین گریه ها بهترین آنها گریه از خوف خداوند و شوق به درگاه اوست و در مراتب بعد گریه بر مصائب اهل بیت(ع). ولی چه باید کرد تا اشک انسان خشک نشود و دل آمادگی گریستن داشته باشد؟ برای نیل به این مقصود توصیه های زیر راهگشاست:1- پرهیز از گناه.
2- دل نبستن به دنیا و پیشه کردن زهد در آن.
3- بیداری سحر و تلاوت قرآن.
4- روزه گرفتن و پرهیز از پرخوری و پرخوابی.
5- شرکت در مجالس موعظه و نصیحت.
6- تفکر و تا مل در آفرینش و عظمت پروردگار و حقارت و کوچکی انسان و راه سختی که در پیش دارد.
7- توجه به محتوای ادعیه رسیده از معصومین(ع) مانند دعای کمیل دعای ابوحمزه ثمالی و…