به نظر می رسد با توجه به حجم عظیم سخنان و رهنمودهایی که معظم له در طی سالهای اخیر در زمینه مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و … داشته اند، سخن گفتن از اینکه ایشان مشکلات مردم را ذکر نمی کنند، بسیار عجیب است . می توانید با جستجویی کوتاه در اینترنت به دهها صفحه که حاوی بیانات و دیدگاههای معظم له در مورد مشکلات مردم می باشد دست یابید که نشاندهنده اهتمام ایشان به مشکلات است. از طرفی دیگر نامگذاری سالهای اخیر به عناوین مرتبط با مشکلات مردم همچون سال «جهاد اقتصادی» و یا سال «تولید ملی، حمایت از کار وسرمایه ایرانی»، «حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی» و «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» و عناوینی از این قبیل همه و همه نشاندهنده این است که ایشان توجه و تاکید بر حل مشکلات مردم دارند و معتقد به تحولات جدی در مسائل و مشکلات نظام هستند که این تحولات در میان مدت و بلندمدت می تواند به حل بسیاری از مشکلات کشور از جمله مشکلات مرتبط با گرانی ها و بی کاری ها و … کمک نماید. 
1- گرچه وظایف و اختیارات مقام معظم رهبرى در ارتباط با مسائل کلى کشور و سیاست گذارى هاى کلان آن است و ایشان همواره دستورالعمل و رهنمودهاى لازم را ارائه و بر حسن اجراى سیاست هاى کلى نظارت دقیق و مستمر دارند و در مقابل مشکلات و نارسایى هاى موجود در جامعه به مسئولان مربوطه تذکرات و هشدارهاى لازم را مى دهند و از طریق آنان مسائل را پیگیرى مى کنند. و از طرفی در نظام جمهوری اسلامی همه مسئولیت ها تفکیک شده و مراجع پاسخگویی مشخص است. و لکن مقام معظم رهبری هرگز از مشکلات و کم کاری هایی که در جامعه به وجود می آید غافل نبوده و تلاش مجدانه ایشان همواره این بوده است تا به صورتی جامعه را رهنمون سازند که به صورت ریشه ای مسائل و مشکلات مردم حل شده و جامعه در مسیر رسیدن به آرمانهای انقلاب که در آن از تساهل ، غفلت و کم کاری مسئولان خبری نباشد قدم بردارند. 
2- یکی از مهمترین مباحثی که در ساخت هر نظامی باید مد نظر قرار گیرد این است که برنامه ریزی های یک نظام به سمتی باشد که آن نظام در نهایت به کمال مطلوبی که در نظر دارد برسد. از طرفی رسیدن به کمال مطلوب مستلزم رفع هر گونه نقصی در آن نظام و کشور می باشد که تحقق چنین امری نیز بسیار سخت می باشد و به همین دلیل می توان ادعا کرد که هیچ کشور و نظامی را نمی توان پیدا نمود که کاملا بی نقص باشد و حتی در حکومت عدل علوی نیز شاهد برخی از این نواقص و مشکلات بودیم که نامه های تند امام علی(ع) به کارگزاران خود و هشدار درباره رفتار هایی که در باره آنها به او گزارش شده بود حاکی از همین مسائل می باشد. از طرفی دیگر انتظاری که گاه برخی از یک نظام اسلامی دارند این است که در آن از نواقص و مشکلات خبری نباشد که هر چند در بعد آرمانی آن امری قابل تحقق است اما در شرایط واقعی و فعلی نمی توان ادعا کرد که چنین نظامی محقق شده باشد . بنابر این با توجه به تعارضی که میان انتظار عدم نقص و تحقق خارجی نواقص و مشکلات در جامعه اسلامی وجود دارد باید به جای این انتظار غلط ، این نکته را مد نظر داشته باشیم که حال که عملا هر جامعه ای با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند و جامعه اسلامی نیز از آن مستثنی نمی باشد آیا رهبران جامعه اسلامی نسبت به این مسائل و مشکلات بی تفاوت بوده و یا خدای نکرده همچون برخی حکومت های فاسد فعلی و یاحکومت پهلوی به این مفاسد خود دامن می زنند و یا اینکه ریشه کنی این مفاسد و رفع این مشکلات و حرکت به سمت اسلامی نمودن سیستم ، جزء دغدغه های آنها می باشد که به نظر می رسد در مورد نظام جمهوری اسلامی ایران مطلب دوم صحیح باشد. 
3- اصل امکان وجود مشکلات، معضلات و مفاسد در نظام جمهوری اسلامی با توجه به غیر معصوم بودن انسان هایی که در این نظام در حال فعالیت هستند، وجود دارد و هیچ کس منکر آن نیست کما اینکه چنین مفسدانی در حکومت عدل علوی نیز پیدا می شدند که نامه های تند حضرت علی(ع) خطاب به برخی کارگزارانش حاکی از این موضوع است ، اما آنچه در این میان مهم است این است که بدانیم آیا این نظام تا چه میزان بسترهای فساد را از بین برده است ؟ آیا اگر پرونده ای در جامعه مطرح می شود این پرونده تا چه میزان به نظام مربوط می باشد ؟ و دستگاههای مرتبط با نظام تا چه میزان به این پرونده آلوده شده اند ؟ واکنش نظام به آن چه بوده است ؟ آیا اهمال صورت داده است و یا اینکه در حال رسیدگی می باشد ؟ آیا چنین پرونده هایی تا چه میزان در یک کشور وجود دارد ؟ آیا به یک رویه طبیعی تبدیل شده و همچون ویروسی جامعه را کاملا به خود آلوده نموده است و یا اینکه چنین پدیده هایی تنها مواردی خاص هستند که از غفلت یا کم توجهی های غیر عمدی دستگاه های نظارتی سوء استفاده کرده و بروز یافته اند ؟ و در صورت چنین مساله ای این غفلت ها تا چه میزان وجود دارد و آیا قابل اغماض می باشد ؟ و … و دهها سوال دیگر که با پرسیدن و پاسخ دادن به آنها میزان قصور و تقصیر نظام را در این پرونده ها باید جستجو کردو به همین سادگی نمی توان با چند مثال احکامی همچون فساد نظام ، ناکارآمدی نظام و امثال اینها را صادر کرد . ضمن اینکه پاسخ بسیاری از این پرسش ها را با مروری بر میزان فساد در نظام اسلامی و نیز مواضع و عملکرد نظام اسلامی در زمینه مقابله با مفاسد اقتصادی می توان به دست آورد . 
4- حل مشکلات اقتصادی، فقر زدایی، اشتغال و رفع بیکاری در جامعه همواره به عنوان یکی از دغدغه های نظام اسلامی بوده است و مقام معظم رهبری نیز همواره بر رفع این معضل مهم تاکید داشته اند. به عنوان مثال ایشان مساله اشتغال را یکی از ثابت ترین درخواست های خود از همه دولتها و نیز هر مسئول مرتبط با این موضوع همچون مجلس شورای اسلامی قرار داده و یکی از اقدامات مهم ایشان در زمینه رفع مشکل بی کاری جوانان ابلاغ سیاست‌های کلی اشتغال می باشد که از جمله این سیاست ها بهبود محیط کسب‌و‌کار و ارتقای شاخص‌های آن (محیط سیاسی، فرهنگی و قضایی و محیط اقتصاد کلان، بازار کار، مالیات‌ها و زیرساخت‌ها) و حمایت از بخش‌های خصوصی و تعاونی و رقابت از راه اصلاح قوانین، مقررات و رویه‌های ذی‌ربط در چارچوب قانون اساسی می باشد و تصویب قوانین و اجرای برنامه هایی مناسب توسط مسئولین مربوطه بر محور این سیاست ها نقش مهمی در رفع مشکل بزرگ بیکاری خواهد داشت. 
مقام معظم رهبری در دیدار با کارگران در اردیبهشت ماه گذشته نسبت به مسائل و مشکلات اقشار مختلف خصوصا قشر کارگر و مساله تولید ملی و استفاده از محصولات ملی تذکرات صریح و جدی داده و راهکارهایی را نیز متذکر شدند. ایشان در این سخنرانی به مواردی از قبیل: مهارت افزایی، تامین امنیت شغلی، سلامت محیط کار، افزایش دستمزدها، فراهم کردن زمینه صادرات، حمایت از محصولات تولید شده داخلی، ایجاد فروشگاههای محصولات ایرانی، جلوگیری معقولانه از ورود کالاهایی که مشابه خارجی دارند، مبارزه جدی با قاچاق، برخورد با کسانی که به خاطر منافعشان، جلوی تولید داخلی را می گیرند، استفاده از سرمایه های انسانی و جوانها برای ایجاد فناوری پیشرفته در کشور و….(دیدار کارگران با رهبر انقلاب، 8/2/1395)
نمونه ها و مصادیق دیگری از تذکرات مقام معظم رهبری:
– اگر در کشور اقتصاد مقاومتی باشد، هیچ‌کدام از این تکانه‌های بین‌المللی نمیتواند به زندگی مردم آسیب وارد کند. اقتصاد مقاومتی یعنی این؛ یعنی در داخل کشور، ساختِ اقتصادی و بنای اقتصادی جوری باشد که از نیروهای مردم استفاده بشود، کمک واقعی گرفته بشود، برنامه‌ریزی بشود، بنای اقتصادی استحکام پیدا کند. (بیانات در دیدار مردم آذربایجان ۱۳۹۳/۱۱/۲۹)
– دستگاههاى دولتى در بخشهاى مختلف به این مسائل اقتصادى توجّه کنند و از بسیج هم کمک بگیرند. همانطور که قبلاً گفتیم که پایه‌ى اقتصاد مقاومتى عبارت است از تقویت تولید داخلى و کاهش وارداتى که یا غیرضرورى است یا مشابه داخلى دارد. (دیدار اعضاى مجمع عالى بسیج مستضعفین۱۳۹۳/۰۹/۰۶)
– کشور باید با نیروى درونى اداره بشود؛ یعنى با استعدادهاى درونى ما، نیروى انسانى ما، هوش جوانان ما، با اینها باید اداره بشود؛ اگر این شد، هیچ قدرتى در دنیا قادر نخواهد بود که سرنوشت اقتصادى کشور را در دست بگیرد و ملعبه‌ى خودش قرار بدهد. (در دیدار با نخبگان جوان۱۳۹۳/۰۷/۳۰)
– کشور را باید قوى کنیم. تقویت کشور متوقف است بر استفاده‌ى از همه‌ى ظرفیتها و توانایى‌هایى که ما در داخل کشور و در بیرون کشور داریم. (دیدار با اعضاى مجلس خبرگان رهبرى، ۱۳۹۳/۰۶/۱۳)
– دستگاه‌هاى دولتى و دستگاه‌هاى مدیریّت کشور وظایفى در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی دارند. علاج مشکلات کشور، اقتصاد مقاومتى است. علاج مشکلات کشور را بیرون از این مرزها نمیشود پیدا کرد. کار بکنند … معتقدیم آن‌چیزى که علاج مشکلات کشور است، در درون کشور است، در درون وجود من و شما است. (دیدار نمایندگان مجلس شوراى اسلامى، ‌۱۳۹۳/۰۳/۰۴)
– اقتصاد مقاومتى یعنى ما اگر به نیروى داخلى، به ابتکار جوانها، به فعّالیّت ذهنها و بازوها در داخل، تکیه کنیم و اعتماد کنیم، از فخر و منّت دشمنان خارجى، خودمان را رها خواهیم کرد؛ راه درست این است. هرجایى که ما به ابتکار و استعداد جوانانمان تکیه کردیم، آنجا ناگهان مثل چشمه‌اى جوشید، شکوفا شد. (دیدار مردم استان ایلام ۱۳۹۳/۰۲/۲۳ )