در صورت کلی استفاده از هر تکنیکی که منافات با اصول اعتقادی و احکام شرعی دین مبین اسلام نداشته باشد شرعا جایز است همانطور که مراجع استفاده از طب مدرن را جایز دانسته اند و خود نیز در مواردی از آن بهره برده و به دستورات پزشکی عمل می نمایند.

اما نکته ی قابل بررسی این است که ری کی، تکنیکی برگرفته از آئین بوداست و میکائواوسوئی ژاپنی(متولد1865میلادی) مؤسس ری کی در موقعیت اجتماعی ای بدنیا آمده که وی را از آئین شینتو و بودا که ترکیبی آمیخته درهم و ساختگی بودند بی بهره نگذاشته و از ابتدای دوران کودکی تا جوانی در معابد تن دای، شینتو، و علی الخصوص معبد کوراما سعی در گذراندن آموزش های این آئین نموده است. لذا به طور اساس پایه های ری کی و سمبل های آن از تعالیم بودا گرفته شده و این آئین اساسا بر مبنای تناسخ و قانون کرمه و نفی تقدیرات الهی و یک سری عقاید الحادی و شرک آمیز پایه گذاری شده و استفاده از انرژی (ری : کیهان) که به قول آنها یک انرژی هوشمند بوده کاملا بی اساس است و هیچ دلیل عقلی و علمی ای بر آن اقامه نشده است چرا که ماده به خودی خود شعور نداشته و اثبات هوشمندی به آنگونه که در ری کی مطرح می شود هیچ مبنایی ندارد و تاثیرات اجرام کیهانی بر اساس یک سری امور تکوینی در خلقت خدای متعال از قبیل جزر و مدّ و غیره می باشد، هوشمندی در درمانگری بایستی بوسیله یک موجود ذی شعور انجام شده که می توان به عنوان نمونه جن و شیطان و انسان را نام برد .

اشکالات علمی بسیار زیادی بر تکنیک ری کی وارد است که در اینجا مجال بیان نیست ولی به طور کل درمان بوسیله ری کی هنوز به طور علمی اثبات نشده و فقط در قالب نظریه تدریس می شود همانطور که بسیاری از نظریات در علم شیمی و فیزیک پزشکی و غیر در دانشگاههای سراسر جهان تدریس می شود که پس از چندی تمام آنها رد و مطالب دیگری جایگزین آن می شود و از طرفی ردیه های مختلفی در جهان بر آن وارد شده که به عنوان نمونه در تاریخ 25مارچ سال 2009 اسقف اعظم کاتولیک آمریکا بیانیه ای را صادر کرد که در تمامی بیمارستان های کاتولیک در آمریکا و مراکز مراقبت های درمانی نبایستی از ری کی استفاده گردد. این بیانیه توسط کمیته دکترین امریکایی اسقف اعظم کاتولیک آمریکا در مورد دستورالعمل ارزیابی ری کی به عنوان درمان جایگزین صادر شده است و امثال این جوابهای نقض نشان می دهد که اینگونه نیست که این تکنیک به طور کامل در جهان پذیرفته شده باشد و از طرف دیگر طرفدار زیاد داشتن یک نظریه دلیل بر حقانیت آن نمی باشد.

بنابراین، باید گفت که از نگاه ما ریکی اگر چه در مواردی منجر به مداوای پاره ای از بیماریها شده و از شاخه انرژی درمانی محسوب شده، اما در حوزه نگرشی مبتلا به نارسایی و نقص بوده و نیاز به تجدید نظر دارد. ضمن آنکه این روش به گفته رهبران این مرام روشی بدون اشکال نیست و گاهی خود موجب کسب انرژی های منفی شده و خود درمانگر در معرض تشعشعات منفی حاصل از انرژی منفی درمان شونده است و بعلاوه درمانگر خود از انرژی تخلیه شده و دچار ضعف جسمی می گردد. یکی از افرادی که انتظار درمان از این طریق داشته و البته خود از هوادارن همین آیین است در کتابش می نویسد: «من ماه‌ها وقت خود را صرف انجام تمرینات مختلف چاکرایی می‌کردم، به کمک کریستال‌ها با انرژی دادن، با ایجاد حالت‌های روحی خاص. تجربیات شخصی من این بوده که ضرر این گونه تمرین‌ها بیشتر از منافع آن بوده است، چنین مداخله‌ی نا آگاهانه ‌ای در طبیعت بدن تنها سبب ناتوان ساختن بدن می‌شود. پس بهتر است انسان جانب احتیاط را رعایت کند، در طی کارکردن با چاکراها تجربیات فراوانی رخ می‌دهند، هر چند این تجربیات جالب بودند؛ اما هیچ یک نتوانستند به گونه‌ای پایدار زندگی مرا متحوّل کنند، در واقع در برابر حقیقت زندگی ارزش چندانی نداشتند.» (پرانا ، اتریا، ترجمه آرام، ص 79) انرژی درمانی اگرچه یک مهارت است و هم از لحاظِ روشی و هم از منظر جهان بینی، به هیچ یک از مکاتب و ادیان تعلق ندارد، اما امروزه به شکل معنویت و عرفان دنبال شده و به پرتوجویان انرژی، بشارت معنویت و سلوک روحی داده میشود و حتی مناسک دینی و اعمال فقهی مانند اجزاء وضو با نگاه انرژیایی تحلیل شده و رمزگشایی میشود[1].

علاوه بر اینکه، تعدادی از انرژی درمان گرها بساط عرفان و معنا پهن کرده و در میان شاگردان خویش به عنوان مراد مطرحند. جملات زیر شاهدی بر گفته های ماست: کتاب انرژی درمانی با این جملات آغاز شده است: « این کتاب اساسا با شفای ماوراء علوم مکشوفه سر وکار دارد و بیش از همه چیز به چرایی و چگونگی آن می پردازد. رویکرد ما در این کتاب ساده و کاربردی و در عین حال معنوی است.»[2] در جای دیگر آمده است: «اگر انرژی خام با کیفیت خوب و به میزان کافی در دسترس قرار گیرد، تجربیات عمیق روحانی به بار خواهند آمد.. چاکراهای بالا مربوط به تجربیات معنوی هستند.» (همان، ص 251) در «ریکى» هم ادّعا مى شود که انسان مى تواند در فرایندی معنوی با راه­کار همسویى، مقدار زیادى انرژى کیهان را دریافت کرده، آن را از خود عبور دهد؛ یعنى با باز شدن مرکز انرژى (چاکرا) در فرد، بدون این‌که تخلیۀ انرژى صورت گیرد، مقدار مناسب انرژى به فرد نیازمند منتقل مى شود و بدین وسیله شفا و بهبودى و تجربه ای روحی حاصل می‌شود.[3] در ریکی گفته می شود: ریکی می تواند شما را به سفری روحانی همراه با مکاشفات خاص خود رهنمون سازد.[4] در جای دیگر ادعا شده: ریکی اغلب نه تنها به عنوان روشی درمانی و مکمل، بلکه به عنوان سیر و سفری روحانی، یا یک نوع شیوه زندگی مورد قبول است.[5]
امروزه فنون درمانگرا هم چون انرژی درمانی، ریکی، چاکراتراپی، مغناطیس درمانی، سنگ درمانی، و موارد متعددى از این قبیل، به صورتى توضیح و تفسیر مى شوند که گویا مى توانند انسان را از دین و شریعت بى نیاز کنند؛ یعنى با رنگ و لعاب عرفان و معنویّت، به تشنگان معرفت عرضه مى شوند. از این رو بهتر است در استفاده از این روش ها احتیاط کرده و در صورت نیاز به حداقل اکتفاد کرده و بخصوص به حساب معنویت و عرفان گذاشته نشود.

پی نوشت ها:

[1] . سوی، چوا کوک، انرژی درمانی، ص 247.

[2] . انرژی درمانی، ص21.

[3] . ر.ک. قدرت یابی با ریکی، پائولا هوران، ژاله مخزنی، ص 75.

[4] . آن چارلیش، دایره المعارف رموز ریکی، منیرالدین اعتضادی، نشر راشین، ص16.

[5] . همان، ص 18.