خدیجه دختر خویلد از قبیله بنى اسد است که یکى از قبایل قریش بود. نام مادرش فاطمه بود. الاصابة، ج 8، ص 99. از دوران کودکى و نوجوانى ایشان اطلاع زیادى در دست نیست.
از مسائل مهم در دوران جوانى حضرت خدیجه، مسئله ازدواج هاى او است. مشهور آن است که او پیش از رسول خداصلى الله علیه وآله دو شوهر دیگر به نام هاى ابوهاله تمیمى و عتیق بن عائذ مخزونى داشت اسدالغابة، ج 5، ص 434؛ الاصابة، ج 8، ص 99. و عمده مال و ثروت خود را از آن دو به ارث برده بود.
برخى از محققان معاصر – با تکیه بر شواهد و قرائن مختلف سعى بر آن دارند که اثبات کنند خدیجه علیها السلام در هنگام ازدواج با پیامبراکرم صلى الله علیه وآله باکره و سن او حدود 28 سال بوده است. فرزندانى هم که به آن بزرگوار نسبت داده شده (مانند رقیه، هند و ام کلثوم) از او نبوده؛ بلکه فرزندان خواهرش بوده اند و آنان که به نام شوهر او معروف شده اند، در حقیقت شوهران خواهرش بوده اند و حضرت خدیجه علیها السلام پس از وفات خواهرش، سرپرستى آن فرزندان را به عهده گرفته بود. ر.ک: الصحیح من سیرة النبى صلى الله علیه وآله، ج 2، صص 121 – 134 ؛ بنات النبى صلى الله علیه وآله ام ربائبه.
آن حضرت علیها السلام در جاهلیت، با لقب «طاهره» معروف بود الاصابة، ج 8، ص 99. و این نشانگر پاکدامنى او در هنگام بى همسرى اش در آن محیط فاسد و آلوده است. گفته مى شود که پدر آن بزرگوار در دوران جاهلیت، در جنگ هاى «فجّار» کشته شد. اسد الغابة، ج 5، ص 434.