پیشوایان معصوم دین(علیهم السلام) الگوی تمام و کمال انسانیت هستند. تغذیه آن بزرگوران با توصیه های مسلم طب، چه قدیم و چه جدید ناسازگارنبوده است . به خصوص این که خودشان در مورد تغذیه صحیح و مناسب توصیه ها فرموده اند.آن چه هست این است که آن روایات توصیف کننده از نحوه تغذیه پیشوایان – و از یک نوع غذای ساده –
یا به جهت رعایت شرائط زمان و مکان بوده که اکثر مردم در فقر و زحمت بودند و با آن مردم همراه بودند.
یا این که از احکام خاص خودشان بوده اما به مردم توصیه نکرده اند در این امور مثل آنها تغذیه داشته باشند.
لذا می بینیم که حضرت علی علیه السلام در این باره می فرمایند:
« ألا و إنّ لکلّ مأموم إماما، یقتدی به و یستضی ء بنور علمه، ألا و إنّ إمامکم قد اکتفى من دنیاه بطمریه، و من طعمه بقرصیه. ألا و إنّکم لا تقدرون على ذلک، و لکن أعینونی بورع و اجتهاد، و عفّة و سداد؛ بدان امام شما از دنیایش به همین دو جامه کهنه و از غذاها به دو قرص نان اکتفا کرده است، آگاه باش شما توانائى آن را ندارید که چنین باشید اما مرا با ورع، تلاش، عفت، پاکى و پیمودن راه صحیح یارى دهید.»