یکی از افسانه های اسرائیلی که متاسفانه ناقل آن نیز مثل همیشه کتب اهل سنت هستند افسانه تعدی نمرود به ساره همسر حضرت ابراهیم و قضایای پیرامون آن است.وقتی به منبع این افسانه مراجعه می کنیم متوجه می شویم که این قصه ریشه در تورات کتاب یهودیان و صحیح بخاری کتاب اصلی اهل سنت دارد و جالب آنکه راوی ان هم کسی نیست جز ابوهریره دروغ پرداز بزرگ اهل سنت.در تورات در مورد داستان ابراهیم علیه ‌السلام و نمرود چنین آمده که: ابراهیم در برابر نمرود، همسر خود ساره را خواهر خویش معرفی نموده و همسر بودنش را کتمان کرد، ولی چون ساره زنی زیبا بود نمرود او را از دست ابراهیم گرفت و در متقابل، ابراهیم را مورد محبت قرار داده کمک مالی فراوان بر روی نمود. از آن روز ابراهیم دارای گاو، گوسفند، چهارپایان فراوان، غلامان زیاد، کنیزان بسیاری شد و ثروت کلانی به دست آورد، اما آنگاه که نمرود پی‌برد ساره همسر ابراهیم بوده نه خواهر او به ابراهیم گفت چرا واقعیت را کتمان نمودی و سبب شدی که ساره را از دست تو ربودم و همسر خویش قرار دادم؟ پس نمرود ساره را به ابراهیم پس داد.
که طبق متن فوق ابراهیم خود عامل فساد شده. در حالی که چنین امر زشتی از انسانهای عادی محال است سر بزند، با وجود اینکه که وی جزء عزیزترین و گرامی‌ترین پیامبران خداست ما در قرآن سوره انعام آیه 75 می‌خوانیم که چنین می‌فرماید: و این چنین ملکوت آسمانها و زمین (حکومت مطلقه خداوندی) را به ابراهیم نشان دادیم تا اهل یقین شود.
متاسفانه در کتب اهل سنت نیز این افسانه با آب و تاب خاص خود به نقل از ابوهریره نقل شده است. ابوهریره از قول پیامبر(ص) نقل می کند که: « ابراهیم(ص) دروغ نگفت مگر در سه مورد دو تا برای خدا و یکی برای زنش ساره. آنجا که در جواب بت پرستان گفت « انی سقیم»( من مریضم) و آنجا که پس از شکستن بتها گفت «بل فعله کبیرهم»( بتها را بت بزرگ شکسته است) و آنجا که به پادشاه جبار گفت، ساره خواهر من است … .» (صحیح بخاری،‌ ج4، ص112)
گفتنی است که به این مطلب نه تنها در قرآن کریم بلکه در هیچ روایتی از روایات صحیحه کتب شیعیان اشاره ای نشده است حتی از مسافرت حضرت ابراهیم(ع) به مصر نیز سخنی در قرآن کریم نیامده است. در روایات رسیده از اهل بیت(ع) نیز به این جریان اشاره ای نشده است و تنها سند این مطلب در متون اسلامی همان حدیث ابوهریره است .
پس این ماجرا و افسانه از دیدگاه شیعه اصلا صحیح نمی باشد.