در مورد بو گرفتن یا خشک شدن سرها بعد از چهل روز باید گفت: سرهای مقدس شهدای کربلا سر معمولی نبودند که بر اثر مرور زمان فاسد شوند ولذا مرور زمان نه تنها بر روی آنان اثری نداشت بلکه بر عظمت آنها روز به روز افزوده می شد، و به این مساله در تاریخ و روایات هم اشاره شده است که برای نمونه به یک مورد اشاره می شود: سهل ساعدی میگوید: عازم بیت الله بودم که در مسیر راه خود به دمشق وارد شدم، دیدم تمام مردم شادمانی می کنند و…ازدور سری نورانی و زیبا را بر نیزه دیدم که احساس کردم لبخند می زند و آن سر عباس بن علی بود سپس سواری را دیدم که بر نیزه اش سر مبارک امام حسین را قرار داده بود آن سر شبیه ترین چهره به رسول خدا بود عظمتی پرشکوه داشت و نور از او ساطع بود…(  بحارالانوار،ج 45،ص 127؛ العوالم، ج 17،ص427). علاوه بر این به طور مکرر ذکر شده که سر مقدس امام حسین (ع) در مناطق مختلف بارها قرآن تلاوت فرموده است (محرق القلوب، نراقی، ص 297؛ مقتل مقرم، ص 434، مهیج الاحزان، ص 276). حال چطور می شود این سرهای مقدس را با افراد عادی مقایسه کرد.