۱۳۹۳/۰۴/۱۸
–
۱۶۴۸ بازدید
از بس همه سعی کردن ما جوانهارو گمراه کنند، خواستم یک دلیل بدونم که از کجا معلوم آیات و معانی قرآن واقعی بوده چه سندی وجود دارد؟
دلایل حقانیت قران از آنجا که ما اعتقاد داریم خداوند صادق بوده و جز کلام راست و درست سخنی نمی گوید و هر چه می گوید حق و صحیح می باشد, اگر اثبات کنیم که تمام مطالب قرآن از سوی خداوند متعال بوده و هر اکنون نیز آنچه به نام قرآن در دسترس همگان است , همان قرآنی می باشد که از سوی خداوند نازل گشته و هیچ عنصر غیرخدایی چه به عمد و چه به خطا در آن راه نیافته است , می توانیم اثبات کنیم که تمام مطالب قرآن حق و صحیح است .
اما اثبات این که قران کلام خداوند است با توجه به امور ذیل روشن می گردد. پرسش شما در حقیقت به حجیت صدوری قرآن باز می گردد; یعنی , این که قرآن سند الهی و حجت خدا بر انسان بوده و هم اکنون آنچه به نام قرآن در دسترس همگان است , همان قرآنی می باشد که از سوی خداوند نازل گشته و هیچ عنصر غیرخدایی , چه به عمد و چه به خطا – در آن راه نیافته است .
برای اثبات این مدعا چهار مطلب به عنوان ادله ی حجیت صدوری قرآن مطرح است :
یکم – قرآن کتاب خداست.
دوم – قرآن مصون از تحریف است.
سوم – وحی مصون از خطا می باشد.
چهارم – رسول اکرم (ص ) معصوم است .
دوست عزیز بدون شک شما قبول دارید که طرح تمامی مطالب عمیق و در عین حال گسترده ی چهار مطلب مذکور, در اینجا امکان نداشته باشد و از حوصله مطالعه هم خارج است.اما به طور مختصر توضیحاتی رو عرض می کنم:
یکم – قرآن کتاب خداست . این مدعا در سطوح مختلف قابل طرح بوده معانی عمیق متعددی دارد:
1. مفاد و محتوای قرآن از سوی خداوند است .
2. علاوه بر آن , تک تک الفاظ نیز از سوی خداوند است .
3. ترکیبات این الفاظ که در قالب آیات آمده اند, نیز از سوی خداوند است .
4. مجموعه ی این آیات که به صورت سوره ها تجلی کرده است هم از ناحیه خداوند می باشد (جمع قران ).
5. چینش و ترتیب سوره ها در کنار یکدیگر و تشکیل قرآن موجود نیز از ناحیه خداوند است .
برای اثبات این پنج آموزه از دلایل نقلی (اعم از روایات معصومان و خود آیات قرآن ) صرف نظر کرده , تنها به دلیل عقلی که تحت عنوان ((وجوه اعجاز قرآن )) شناخته می گردد, بسنده می کنیم .
وجوه مختلفی برای اعجاز قرآن گفته شده که می توان آنها را به سه بخش طبقه بندی کرد:
الف ) اعجاز لفظی قرآن ,
ب ) اعجاز محتوایی قرآن ,
ج ) اعجاز قرآن از جهت آورنده ی آن .(1)
دوم – قرآن مصون از تحریف است . این مطلب نیز در دو سطح مطرح است :
1. در قران تحریف به زیادت رخ نداده است ,
2 . در قرآن تحریف به نقصان نیز صورت نگرفته است .
برای اثبات این دو مدعا نیز دلایل گوناگونی با رهیافت های متفاوت ارائه گردیده که به دلیل مجال اندک از آن صرف نظر کرده , تنها به ذکر نام دلیل عقلی در این باب بسنده می کنیم . برای تبیین این دلیل , ذکر چهار مقدمه ضروی است :
1. دین مرسل , مجموعه اموری است که از سوی خداوند برای هدایت بشر از طریق انبیا فرستاده شده است .
2. هر دین مرسلی قبل از آخرین آن , بخشی از «دین نفس الامری» را که برای هدایت بشر متناسب با روزگار نزول آن دین لازم بوده , به ارمغان آورده است . «دین نفس الامری» یعنی آنچه در علم الهی و مشیت ربانی برای هدایت انسان به سوی رستگاری وجود دارد.
3. حکمت تعداد ادیان مرسل , علاوه بر آوردن عناصر جدید از دین نفس الامری , متناسب با روزگار خود, تصحیح آن بخش از شریعت قبلی می باشد که گرفتار تحریف گشته است .
4. سلسله ادیان الهی آن گاه پایان می پذیرد و در یک دین به منزله ی «دین خاتم» ظهور می کند که اولا, کامل باشد.ثانیا در طول تاریخ مصون از تحریف باشد.(2)
سوم – وحی مصون از خطا می باشد. این مطلب نیز با دلایل متفاوتی اثبات شده است که نمی توان به همه ی آنها پرداخت ; اما از همه مهم تر این دلیل است که اگر کسی به حقیقت وحی توجه کند و مفاد آن را خوب دریافته , تصور صحیح از آن داشته باشد, بالبداهه به مصونیت آن از خطا اعتراف کرده , این آموزه را تصدیق خواهد نمود. حقیقت ((وحی )) نوعی علم شهودی و حضوری است که در آن خود حقایق هستی در محضر شاهد و کاشف حاضر است ; به خلاف علم حصولی که فقط صورتی از علوم در ذهن ما وجود دارد و در واقع این صورت ذهنی است که پلی است برای ارتباط ما با جهان خارج .
از این رو چون واسطه در نزد ذهن ما حاضر است , امکان دارد به دلیل تفسیر اشتباه ما در تطبیق آن با صورت خارج , به خطا بیفتد. اما در علم حضوری چون نفس معلوم , مکشوف و مشهود در نزد عالم , کاشف و شاهد حاضر است و واسطه ای در کار نیست , امکان خطا معنا ندارد و چون حقیقت وحی , کشف و شهود عالم غیب است , در آن خطا معنا ندارد.(3)
چهارم – رسول اکرم (ص ) معصوم است . این مدعا نیز در بیانی کوتاه بدین شکل اثبات می گردد که با توجه به صفات خداوند متعال ; یعنی , علم , قدرت , حکمت و تنزه او از زشتی ها و با عنایت به حکمت نبوت و انزال کتب و ارسال رسل که هدایت و راهنمایی مردم می باشد; عقل می گوید که پیامبر خدا باید از هرگونه گناه و اشتباه عمدی و هرگونه خطا, سهو, نسیان و غفلت در هر دریافت و رساندن وحی الهی , معصوم باشد; چرا که اگر چنین نباشد و پیامبر در هر یک از ساحت های فوق معصوم نباشد, اعتماد مردم بر پیام رسانی و الهی بودن همه ی تکالیف و پیام ها از میان می رود; و این اغراء به گمراهی مردم و لغو و عبث گویی , از ساحت قدس ربوبی منزه است , (4)
نتیجه آن که با اثبات آن که قرآن در تمام سطوحش کتاب خدا و از هر گونه تحریف مصون است و از آن جا که در حقیقت وحی که از طریق آن هدایت ها و ارشادهای لازم به مردم ابلاغ می شده ; امکان خطا متصور نیست ; و با عنایت به این مسأله که شخص رسول اکرم (ص ) معصوم است ; روشن می گردد که قرآن حاضر توسط خداوند بر رسول اکرم (ص ) نازل گشته و این کتاب کلام خدا است . به هر حال کوشش کردیم تا افق هایی از مبانی و دلایل مسأله را بر روی شما بگشاییم . امیدواریم که ما و شما با پی بردن به حقایق قرآن , همه ی وسوسه ها و زشتی ها را از خود بزداییم .
(1)- دکتر سید مصطفی ثامنی , وجوه اعجاز قرآن , مجموعه مقالات دومین کنفرانس تحقیقاتی علوم و مفاهیم قرآن کریم , ص 168 – 178
(2)-مهدی هادوی تهرانی , مبانی کلامی اجتهاد در برداشت از قرآن کریم , صص 66 – 67
(3)- محمد باقر سعیدی روشن , تحلیل وحی از دیدگاه اسلام و مسیحیت , صص 22 – 28
(4)- پژوهشی در عصمت معصومان , ص 109 – 112
لینک بحث اصلی :
http://www.askquran.ir/thread26953.html
اما اثبات این که قران کلام خداوند است با توجه به امور ذیل روشن می گردد. پرسش شما در حقیقت به حجیت صدوری قرآن باز می گردد; یعنی , این که قرآن سند الهی و حجت خدا بر انسان بوده و هم اکنون آنچه به نام قرآن در دسترس همگان است , همان قرآنی می باشد که از سوی خداوند نازل گشته و هیچ عنصر غیرخدایی , چه به عمد و چه به خطا – در آن راه نیافته است .
برای اثبات این مدعا چهار مطلب به عنوان ادله ی حجیت صدوری قرآن مطرح است :
یکم – قرآن کتاب خداست.
دوم – قرآن مصون از تحریف است.
سوم – وحی مصون از خطا می باشد.
چهارم – رسول اکرم (ص ) معصوم است .
دوست عزیز بدون شک شما قبول دارید که طرح تمامی مطالب عمیق و در عین حال گسترده ی چهار مطلب مذکور, در اینجا امکان نداشته باشد و از حوصله مطالعه هم خارج است.اما به طور مختصر توضیحاتی رو عرض می کنم:
یکم – قرآن کتاب خداست . این مدعا در سطوح مختلف قابل طرح بوده معانی عمیق متعددی دارد:
1. مفاد و محتوای قرآن از سوی خداوند است .
2. علاوه بر آن , تک تک الفاظ نیز از سوی خداوند است .
3. ترکیبات این الفاظ که در قالب آیات آمده اند, نیز از سوی خداوند است .
4. مجموعه ی این آیات که به صورت سوره ها تجلی کرده است هم از ناحیه خداوند می باشد (جمع قران ).
5. چینش و ترتیب سوره ها در کنار یکدیگر و تشکیل قرآن موجود نیز از ناحیه خداوند است .
برای اثبات این پنج آموزه از دلایل نقلی (اعم از روایات معصومان و خود آیات قرآن ) صرف نظر کرده , تنها به دلیل عقلی که تحت عنوان ((وجوه اعجاز قرآن )) شناخته می گردد, بسنده می کنیم .
وجوه مختلفی برای اعجاز قرآن گفته شده که می توان آنها را به سه بخش طبقه بندی کرد:
الف ) اعجاز لفظی قرآن ,
ب ) اعجاز محتوایی قرآن ,
ج ) اعجاز قرآن از جهت آورنده ی آن .(1)
دوم – قرآن مصون از تحریف است . این مطلب نیز در دو سطح مطرح است :
1. در قران تحریف به زیادت رخ نداده است ,
2 . در قرآن تحریف به نقصان نیز صورت نگرفته است .
برای اثبات این دو مدعا نیز دلایل گوناگونی با رهیافت های متفاوت ارائه گردیده که به دلیل مجال اندک از آن صرف نظر کرده , تنها به ذکر نام دلیل عقلی در این باب بسنده می کنیم . برای تبیین این دلیل , ذکر چهار مقدمه ضروی است :
1. دین مرسل , مجموعه اموری است که از سوی خداوند برای هدایت بشر از طریق انبیا فرستاده شده است .
2. هر دین مرسلی قبل از آخرین آن , بخشی از «دین نفس الامری» را که برای هدایت بشر متناسب با روزگار نزول آن دین لازم بوده , به ارمغان آورده است . «دین نفس الامری» یعنی آنچه در علم الهی و مشیت ربانی برای هدایت انسان به سوی رستگاری وجود دارد.
3. حکمت تعداد ادیان مرسل , علاوه بر آوردن عناصر جدید از دین نفس الامری , متناسب با روزگار خود, تصحیح آن بخش از شریعت قبلی می باشد که گرفتار تحریف گشته است .
4. سلسله ادیان الهی آن گاه پایان می پذیرد و در یک دین به منزله ی «دین خاتم» ظهور می کند که اولا, کامل باشد.ثانیا در طول تاریخ مصون از تحریف باشد.(2)
سوم – وحی مصون از خطا می باشد. این مطلب نیز با دلایل متفاوتی اثبات شده است که نمی توان به همه ی آنها پرداخت ; اما از همه مهم تر این دلیل است که اگر کسی به حقیقت وحی توجه کند و مفاد آن را خوب دریافته , تصور صحیح از آن داشته باشد, بالبداهه به مصونیت آن از خطا اعتراف کرده , این آموزه را تصدیق خواهد نمود. حقیقت ((وحی )) نوعی علم شهودی و حضوری است که در آن خود حقایق هستی در محضر شاهد و کاشف حاضر است ; به خلاف علم حصولی که فقط صورتی از علوم در ذهن ما وجود دارد و در واقع این صورت ذهنی است که پلی است برای ارتباط ما با جهان خارج .
از این رو چون واسطه در نزد ذهن ما حاضر است , امکان دارد به دلیل تفسیر اشتباه ما در تطبیق آن با صورت خارج , به خطا بیفتد. اما در علم حضوری چون نفس معلوم , مکشوف و مشهود در نزد عالم , کاشف و شاهد حاضر است و واسطه ای در کار نیست , امکان خطا معنا ندارد و چون حقیقت وحی , کشف و شهود عالم غیب است , در آن خطا معنا ندارد.(3)
چهارم – رسول اکرم (ص ) معصوم است . این مدعا نیز در بیانی کوتاه بدین شکل اثبات می گردد که با توجه به صفات خداوند متعال ; یعنی , علم , قدرت , حکمت و تنزه او از زشتی ها و با عنایت به حکمت نبوت و انزال کتب و ارسال رسل که هدایت و راهنمایی مردم می باشد; عقل می گوید که پیامبر خدا باید از هرگونه گناه و اشتباه عمدی و هرگونه خطا, سهو, نسیان و غفلت در هر دریافت و رساندن وحی الهی , معصوم باشد; چرا که اگر چنین نباشد و پیامبر در هر یک از ساحت های فوق معصوم نباشد, اعتماد مردم بر پیام رسانی و الهی بودن همه ی تکالیف و پیام ها از میان می رود; و این اغراء به گمراهی مردم و لغو و عبث گویی , از ساحت قدس ربوبی منزه است , (4)
نتیجه آن که با اثبات آن که قرآن در تمام سطوحش کتاب خدا و از هر گونه تحریف مصون است و از آن جا که در حقیقت وحی که از طریق آن هدایت ها و ارشادهای لازم به مردم ابلاغ می شده ; امکان خطا متصور نیست ; و با عنایت به این مسأله که شخص رسول اکرم (ص ) معصوم است ; روشن می گردد که قرآن حاضر توسط خداوند بر رسول اکرم (ص ) نازل گشته و این کتاب کلام خدا است . به هر حال کوشش کردیم تا افق هایی از مبانی و دلایل مسأله را بر روی شما بگشاییم . امیدواریم که ما و شما با پی بردن به حقایق قرآن , همه ی وسوسه ها و زشتی ها را از خود بزداییم .
(1)- دکتر سید مصطفی ثامنی , وجوه اعجاز قرآن , مجموعه مقالات دومین کنفرانس تحقیقاتی علوم و مفاهیم قرآن کریم , ص 168 – 178
(2)-مهدی هادوی تهرانی , مبانی کلامی اجتهاد در برداشت از قرآن کریم , صص 66 – 67
(3)- محمد باقر سعیدی روشن , تحلیل وحی از دیدگاه اسلام و مسیحیت , صص 22 – 28
(4)- پژوهشی در عصمت معصومان , ص 109 – 112
لینک بحث اصلی :
http://www.askquran.ir/thread26953.html