خانه » همه » مذهبی » شب زنده داری

شب زنده داری


شب زنده داری

۱۳۹۲/۱۱/۰۶


۱۳۲۹ بازدید

با سلام و خسته نباشید
من چند ماهی است که شروع به خواندن نافله صبح و مغرب و به خصوص نافله شب کردم ولی در طول این مدت فقط نماز شب خواندم و فقط یک ساعت و نیم از شب را به عبادت مشغول بودم – چند روز پیش من در کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ثواب شب زنده داری را در حدیثی از امیرالمومنین خواندم اخر این حدیث در مورد ثواب کسی بود که تمام شب را شب زنده داری کند که ثواب بسیار زیادی داشت
من دو تا سوال از شما داشتم :
۱- زمان شب زنده داری دقیقن از چه ساعتی شروع میشه منظورم این است که ایا از غروب افتاب و اذان مغرب شروع می شود یا از نیمه شب شرعی
۲- در این چند ساعت که شب زنده داری می کنم چه اعمالی انجام بدهد
با سپس بی پایان

عرفا، شب، ازمغرب شروع می شود ولی برای شب زنده داری، راه این نیست که همه شب را بیدار بماند ، بلکه برای شب زنده داری، کافی است که از نیمه شب به بعد بیداربود. ولازم نیست که همه شب رابیدار بود، چون اقبال قلب ممکن است کم شود ! یادتان باشد که عبادت را به مقداری که قلب پذیرای آن است انجام دهید وهمیشه روح وقلبتان را برای انجام عبادت، تشنه نگه دارید تا آنکه زمانی را که به عبادت می دهید ، با نشاط وعطش همراه باشد .دوست گرامی! شب زنده داری گرچه بسیار ثواب دارد وارزشمند است اما بایستی برای عبادت کردن نیز متعادل بود وازافراط وتفریط حذر کرد!
سؤال این است که اگرکسی، علاوه برعبادتهایی که واجب شده، عبادتهای مستحبی دیگری هم بجا آورد، اشکالی دارد ؟! پاسخ این است که عبادت مستحبی به اندازه ای خوب است که موجب حرام ویا حتی مکروه دیگری نشود!
توضیح اینکه گاهی شخص بر اثرافراط درعبادت، از بعضی از امور مهمتر در زندگی باز می ماند،مثلا،همانند مادر ویا پدری که به جای رسیدگی بیشتر به زندگی وخانواده اش به نماز وعبادت بایستد وتوجه به وظایف اصلی زندگیش مانند تربیت فرزند ویا امور اقتصادی ویا رشد فکری ویا علمی فرزندانش نکند! واین کار او موجب نفرت اطرافیان نسبت به اصل نماز ویا عبادت بشود ! همواره باید دانست که ابتداءا می بایستی، فقط اکتفا به انجام واجبات وترک محرمات کرد! وسپس تا حد امکان و با ملاحظه همه جوانب، علاوه بر واجبات وترک محرمات(وتا حدی که امکان دارد وبیش از آن ممکن است لطمه های دیگری را وارد کند) مستحبات را به جا آورد . 
امام صادق علیه السلام در فرمایشی نورانی چنین می فرمایند که :(همه مسلمانان در شوق به عبادت وداشتن ایمان به خدا ، مساوی نیستند،) بعضى از مسلمانان یک سهم از ایمان را دارند و بعضى دو سهم و بعضى هم سه سهم، تا هفت سهم، در اینجا کسى که که یک سهم دارد نباید با کسى که دو سهم یا بیشتر دارد مقایسه شود، خداوند براى هر کسى سهمى معین کرده و به همان اندازه پاداش خواهد دید.
اینک براى تو در این باره مثلى مى زنیم مردى یک همسایه نصرانى داشت، و او را به اسلام دعوت کرد و به اندازه اى از مزایا و زیبائیهاى اسلام براى او تعریف کرد که او هم قبول کرد و مسلمان شد او در یکى از سحرها قبل از نماز صبح آمد و در خانه اش را زد.مرد تازه مسلمان گفت: کیست که در این هنگام در مى زند، گفت من فلان کس هستم، گفت چه مى خواهى گفت وضو بگیر و لباس خود را در بر کن تا با هم به مسجد برویم، او هم وضوء گرفت و جامه هاى خود را عوض کرد و با هم به مسجد رفتند.آنها به مسجد رفتند و به نماز مشغول شدند، بعد از طلوع فجر نماز صبح خواندند و در مسجد مشغول ذکر و دعا شدند تا آفتاب طلوع کرد، مرد نصرانى برخاست تا به منزل خود برود، آن مرد گفت کجا مى روى روز کوتاه است.اکنون ظهر فرا مى رسد او هم نشست تا ظهر شد و آنها نماز ظهر گذاشتند، بعد از آن گفت بین ظهر و عصر فاصله زیادى نیست، صبر کنید نماز عصر را هم ادا کنیم، او را در مسجد نگه داشت تا نماز عصر را هم خواندند، آن مرد برخاست که برود. بار دیگر گفت: اکنون آخر روز است صبر کنید تا شب با هم برویم، او را نگه داشت و نماز مغرب را هم خواندند و بعد از آن مرد تازه مسلمان خواست برود بار دیگر گفت نماز عشاء را بخوانیم و برویم، آنها نماز عشاء را هم خواندند و بعد از هم جدا شدند.
هنگام سحر بار دیگر آن مرد بطرف منزل نصرانى رفت و در زد، او آمد و معلوم شد رفیق شب گذشته است، آمده او را به مسجد ببرد، گفت: برخیز و وضوء بگیر با هم به مسجد براى عبادت برویم !، مرد نصرانى گفت: براى این دین بیکارتر از مرا پیدا کن، من مردى فقیر و صاحب عیال هستم ، امام صادق علیه السّلام افزودند که: او را نخست در چیزى وارد کرد ولى بار دیگر از آن خارج ساخت!
   از روایت بالا، چنین می توان استفاده کرد که اولا عبادت را باید به قدر ظرفیت وتوان طرف مقابل به جا آورد وثانیا نباید عبادت را منحصر در نماز وروزه وذکر دانست ، بلکه کارکردن ، درس خواندن ، با خانواده وقت راگذراندن و…را نیز می توان به عبادت تبدیل کرد ! حتی گاهی نماز وروزه وشب زنده داری و… به ضدش تبدیل می شود واثر مخربی در ایمان واعتقاد انسان ایجاد می کند!
اجمال مطلب اینکه همان یک ساعتی که قبل ازاذان صبح بلند می شوید بسیار عالی است ، حتی اگر نیم ساعت به اذان صبح هم بیدارشوید بسیارعالی است؛ سعی کنید انشاالله جوری برنامه ریزی کنید که بیداری نیم ساعت به اذان، دائمی وهمیشگی باشد؛ چون این کاربرای یک روز، دوروز، نیست  بلکه مادام العمری است!
اما اینکه چه کنید ویا چه بگویید ، نماز شب ، ذکر خدا ، صلوات، تلاوت قرآن و… اموری است که می توان انجام داد وبایستی با برنامه ریزی دنبال کرد!

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد