قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۶/۱۲/۲۲
–
۱۱۸۴ بازدید
درمورد زندگی شریح قاضی در زمان امیرالمومنین (علیه السلام) توضیح بدید. شنیدم حضرت بدلیل قضاوتهای غلطش مجازاتش میکرد اما عزل نمی شد و روی احکامش خود حضرت نظارت میکردند. (یکبار عزل و تبعید شده و دوباره به کار برگشته) اساسا چه نیازی به این آدم در پست قضاوت بوده که حالا روی احکامش نظارت شه، و با همین جایگاه بتونه بعدا در زمان اباعبدلله (علیه السلام) اون جنایات رو بکنه. تحلیلش رو میخوام که چرا عزل دائمی نشد، به این معنا که شریح قضاوت میکرد و حضرت دوباره وقت میگذاشتند برای نظارت بر حکم وی (گویا شرط حضرت امیر (علیه السلام) برای بقای شریح این بوده که ایشون روی احکامش نظارت کنن). آیا نمی شد اون بخش اول (قضاوت ابتدایی شریح ) حذف میشد، و خود حضرت قضاوت میکردند و یا فرد دیگری رو ایشون جای شریح میگذاشتند و بر احکام او نظارت میکردند تا اولا شریح از این طریق حقوقی (دینار) از بیت المال بابت قضاوتهاش کسب نمی کرد و ثانیا وجهه برای باقی ماندن در این جایگاه، پس از شهادت حضرت پیدا نمی کرد؟ سوال اینجاست که چرا این آدم عزل دائمی نشد؟
بخشی از عملکرد شریح گویا بصورت زیر بوده (لینک رو هم آوردم):
https://hawzah.net/fa/Magazine/View/۶۴۴۳/۸۰۸۹/۱۰۶۳۷۶/شریح-قاضی-زندگی-نامه-و-عملکرد-
از مهم ترین قضایایی که در آن, رفتار و عملکرد شریح توسط امیرالمومنین(ع) نکوهش شده تا جایی که امام با نوشتن نامه ای به او از کار اشتباهش انتقاد نموده است, موضوع خرید خانه ای مجلل به قیمت ۸۰ دینار در دوران تصدی مقام قضاوت بوده است که شرح آن, همراه با نامه امام(ع) در کتاب ((نهج البلاغه)) آمده است. شریح بابت قضاوت در زمان علی(ع) ماهانه پانصد درهم دستمزد دریافت می کرده است.
بر خلاف فرمایش شما, شریح از جانب امیرالمومنین به قضاوت منصوب نشده بود. در مورد وی و شخصیتش باید گفت: او قاضی معروف کوفه و وابسته به امویان بود . شریح بن حارث، در اصل یمنی بود ودر زمان عمر به قضاوت کوفه منصوب شد و مدت 60 سال این شغل را داشت ، جز در ایام عبدالله زبیر که سه سال این کار را ترک کرد و در ایام حجاج، دست از این کار کشید و خانه نشین شد تا زمان مرگش در سال 97 یا 98 هجری ، که عمرش بیش از صد سال بود. او در زمان امیرالمومنین علی (ع) تنها مدتی بر منصب قضاوت بود. وقتی امام، وی را به این منصب گماشت، بر او شرط کرد که هیچ حکمی را اجرا نکند مگر آنکه آن را بر آن حضرت عرضه کند. اما ظاهرا اعمال او مورد تایید امام نبود چرا که بر او خشم گرفت و از کوفه بیرونش کرد[1]علاوه بر نکات فوق این را نیز فراموش نکنیم که برخی افراد در برهه ای از زمان عملکرد خوبی دارند اما در ادامه دچار لغزش و خطا می شوند. که به عنوان نمونه طلحه و زبیر از یاران پیامبر و امیرالمومنین بودند اما در ادامه از دشمنان امیرالمومنین گشتند. زیاد بن ابیه نیز از این دسته افراد بود. ابلیس نیز زمانی از آفریده های برگزیده خداوندو از مقربان درگاه الهی بود اما بدلیل سرپیچی مبغوض درگاه خداوند گردید. شریح را نیز می توان یکی از این گونه افراد دانست. [1] . وسائل الشیعه ، ج 18 ، ص 6 .