روایاتی به این مضمون در برخی کتب معتبر همچون اختصاص شیخ مفید نقل شده است صرف نظر از بحث سندی این روایات به حسب مضمون مشکلی ندارد چون تردید در این روایات مشخص است که تردید در اصل ولایت امیر مومنان نیست بلکه تردید در مراتب ایمان است و نباید فراموش کرد که سلمان از بزرگان و کاملان شیعه است بنا بر این تردید چنین شخصیتی باید در رتبه خودش و متناسب با شان وجایگاهش معنی و تفسیر شود در روایتی هم که در این باره وارد شده این گونه آمده که سلمان در قلبش چیزی عارض شد که امیر المومنین با آن جایگاه که دارای اسم اعظم الهی است چگونه در چنین شرایطی قرار گرفته البته باز این اشکال نباید به ذهن بیاید که اگر ما بودیم که ایمانمان هم در درجات پایین است چنین تردیدی نمی کردیم چون تردیدی که برای سلمان عارض شد با توجه به شناختی که از توحید خداوند و جایگاه امیرمومنان علیه السلام داشت برایش عارض شد و چنین تردیدی خاص به آن درجه است از باب مثال ممکن است برای یک عالمی که معلومات بسیاری در علمی دارد نسبت به مساله ای تردید حاصل شود که برای یک فرد معمولی چنین تردیدی حاصل نمی شود چون او درکی نسبت به جوانب مساله ندارد تا تردید برایش حاصل شود بنا بر این آنچه در قلب سلمان عارض شده نسبت به اصل ولایت نیست و تردیدی است متناسب با جایگاه سلمان، چنانکه ارتداد در این روایات که می گوید پس از نبی مردم مرتد شدند به جز چهار نفر ارتداد از اسلام و یا حتی ایمان نیست بلکه ارتداد نسبت به مراتب ایمان و مرتبه بالایی از ولایت امیرمومنان است که فرد تسلیم محض در برابر تمامی دستورات مولا باشد و اندکی تردید حتی در ذهنش نسبت به اطاعت مولا خطور نکند .