سنّت در لغت به معنای روش و شیوه است. [۱]. در دین اسلام و منابع دینی، سنت به سنت پیامبر اکرم(ص) گفته می شود و به معنای تمامی رفتارها و گفتارهایی است که در حضور و زمان ایشان انجام می شده و نهی از آن نفرموده است. در مذهب شیعه، علاوه بر پیامبر اکرم(ص)، امامان معصوم شیعه علیهم السلام نیز داخل تعریف سنت دانسته شده اند. [۲] در مجموع؛ سنّت در اصطلاح شیعیان یعنی گفتار و کردار و تقریرِ چهارده معصوم و در اصطلاح اهل سنّت یعنی گفتار و کردار و تقریرِ پیامبر. گفتار به معنای قول چهارده معصوم و کردار به ‌معنای عمل و رفتار چهارده معصوم است. تقریر به‌ معنای سکوتی است که علامت رضایت باشد.[۳].
پی نوشت ها:
1- شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم – ایران، اول، 1392 ه‍ ش.
2- اصول الفقه، محمد رضا مظفّر، ج۳، ص۶۴.
3- شب خیز، محمد رضا، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم – ایران، اول، ۱۳۹۲ ه‍ ش.