صبر بر مقدرات الهى زيباست، ولى صبر بر ظلمى كه در حقّ كودكى مظلوم روا شده، چه زيبايى دارد كه يعقوب ميگو يد:«فصبر جميل»؟
(وَجَآءُو عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ).(يوسف/18)
اولاً: يعقوب از طريق وحى مىدانست كه يوسف زنده است.
ثانياً: اگر يعقوب حركتى مىكرد كه ظن و گمان آنها را بيافزايد، برادران بر سر چاه رفته، يوسف را از بين مىبردند.
ثالثاً: نبايد كارى كرد كه راه توبه حتّى بر ظالمان به كلّى بسته شود.
منبع:
تفسير نور ج6 ص48