ضمن تشکر از ارتباط با این مرکز به مطلب زیر توجه کنید .
1.      بدون شک تحمل بد رفتاری و بد زبانی والدین عملی سخت و در عین حال مجاهده ای ارزشمند است و موجب رضای الهی و مستلزم اجر و پاداش الهی است . شکیبایی ورزیدن و صبر بر بد رفتاری والدین و سکوت کردن در برابر آن و بالاتر برخورد خوب و مودبانه و محترمانه داشتن با انها جهاد در راه خدا و از برترین اعمال صالح و خداپسند است که موجب اجر و پاداش الهی است .
2. کار کردن و زحمت کشیدن دختر در خانه از مصادیق عمل صالح و خیری است که عبادت محسوب شده و پاداش و رضایت خداوند را به دنبال دارد .
3.     اسلام از نظر حقوقى حساب ویژه اى براى پدر و مادر بازکرده همان گونه که در جنبه هاى عاطفى نیز حساب جداگانه اى براى آنها در نظر گرفته است لذا در روایات آمده که اگر پدر و مادرى از فرزندانشان راضى باشند موجب خیر و برکت و سعادت فرزند مى شود اگر در حق فرزندان خود دعا کنند خداوند به این دعا توجه خاصى مى نماید کما این که اگر والدین از فرزندان ناراضى باشند و خداى ناکرده آنها نفرین کنند ممکن است، خداوند بر چنین فرزندانى که موجب ناراحتى والدین شوند قهر و غضب نماید حتى از نظر حقوقى در بخش قصاص و دیات آمده که اگر پدرى خداى ناکرده فرزند خود را به قتل برساند قصاص نمى شود مگر در یک شرایط استثنایى با تشخیص حاکم شرع، همچنین از نظر شرعى پدر و مادر مى توانند به اندازه نیازشان از اموال فرزند خود بردارند و مسائلى از این قبیل در فقه اسلامى زیاد وجود دارد یا در روایات آمده «نیکى کردن به والدین بزرگترین فریضه است» و یا اینکه مى فرماید «بهشت زیر پاى مادران است» این همه آیه و روایت که در این زمینه وارد شده حاکى از اهمیتى است که خداوند براى والدین قائل شده است و اینها بدون حکمت نیست چه اینکه اینها در مقابل زحماتى که والدین براى فرزندان متحمل مى شوند ناچیز است آنها از لحظه انعقادو نطفه تا هنگام تولد و همچنین بعد از تولد دوران شیرخوارگى و بعد کودکى مشکلاتى بسیار زیادى را متحمل شده اند بنابراین خداوند نیز در مقابل زحمات آنها حقوق ویژه ای را براى آنها قائل شده است . از این رو باید در هر شرایطى احترام آنها را نگه داشت هر چند در بعضى اوقات دربرخورد با فرزندان خود دچار اشتباه شوند البته توجه به این نکته لازم است که خداوند همه انسانها را در مقابل اعمال و رفتارى که انجام مى دهند مورد سؤال قرار مى دهد و والدین نیز باید پاسخگوى اعمال و رفتار خود باشند بنابراین در همه حال ما وظیفه داریم به والدین خود احترام بگذاریم حتى اگر آنها به ما بى احترامى کنند فقط اگر آنها بخواهند ما را به کار حرامى وادار کنند یا از انجام تکلیف واجبى باز بدارند، اطاعت از آنها لازم و صحیح نیست چه اینکه اطاعت خداوند بر هر کس دیگر حتى والدین نیز مقدم است خلاصه، دانشجوى محترم هم به شما و هم به سایر خواهران و برادرانتان توصیه دوستانه مى شود که سعى کنید به پدر و مادر خود احترام بگذارید و به گونه اى با آنها رفتار کنید که رفتارهاى اشتباه آنها به حدّ اقل برسانید. مطمئن باشید اگر رضایت والدین را بدست آورید خداوند بسیارى از گناهان شما را مى بخشد و به زندگى شماخیر و برکت مى دهد و دعاى والدین را بدرقه راه پُر فراز و نشیب زندگى شما قرار مى دهد و در آخرت نیز پاداشهاى فراوانى در انتظار شما خواهد بود گاهى اوقات قرار گرفتن در یک چنین شرایطى موجب مى شود که شما تجارب بسیار زیادى بدست آورید حداقل تجربه اى که شمامى توانید از این طریق بدست آورید این است که در رفتار والدین خود دقت کنید تا به اشتباه آنها پى ببرید و سپس علت این اشتباهات را جستجو کنید که چرا آنها دچار اینگونه اشتباهات مى شوند و همه آنها را در دفترچه خاطرات خود یادداشت کنید و بعنوان یک منبع گرانبها درزندگى آینده خود مورد استفاده قرار دهید و شما آن اشتباهات را در زندگى آینده خود تکرار نکنید این حداقل استفاده اى است که شما مى توانید ببرید دیگر اینکه مى توانید با انتخاب راه صحیح و برخورد مناسب با آنها، رفتار اشتباه آنها را به حداقل برسانید. دانشجوی گرامی , باید توجه داشته باشید که اسلام نظام خانواده را بر پایه های استواری بنا کرده که هم با ضرورت های زندگی مطابقت دارد و هم نیازهای انسان ها را از جهات گوناگون برآورده است . اسلام همه روشهای زندگی هدفدار را برای اصلاح خانواده و رشد و شکوفائی آن مطرح کرده و نسبت به محیط خانه توجه خاصی مبذول داشته است و نیز آداب مشترکی نسبت به اعضای خانواده تعیین فرموده تا پیوند همه جانبه ای بین آنها بوجود آید. که در زیر به بعضی از آداب و وظایف اعضای خانواده اشاره می شود: وظایف و مسؤولیت های پدر و مادر: 1. رسیدگی به فرزندان , والدین باید نسبت به فرزندان خود توجه کامل داشته باشند و تلاش بسیار درباره ی آنان بنمایند. 2. برابری بین فرزندان , سزاوار است که والدین همه ی فرزندان خود را در دامان محبت خویش بپرورانند و بین آنها از نظر محبت و عطوفت و رعایت حالاتشان تساوی برقرار کنند از پیامبر اکرم (ص ) روایت شده که فرمودند : }« اعدلوا بین اولادکم فی السر…؛ { در پنهانی میان فرزندان خود برابری را رعایت کنید». 3. گسترش دوستی , والدین باید محیط خانه را از دوستی و محبت آکنده کنند و بین افراد خانواده مهرورزی را گسترش دهند. 4 . پرهیز از سخن زشت و ناروا, والدین در قبال تربیت اخلاقی و دینی و تربیتی فرزندان مسئول هستند به همین خاطر, باید از گفتار ناپسند, سخن زشت و دشنام و هر آنچه که با عفت و پاکدامنی و حیا, مغایرت دارد پرهیز نمایند. 5. مراقبت از رفتار فرزندان و نیز مراقبت از رفت و آمد آنها, چرا که اغلب جرمهای اخلاقی که از فرزندان سر می زند، از عدم مراقبت والدین می باشد. 6. تأدیب فرزندان، بر والدین واجب است که اگر فرزندشان کار نادرستی انجام داد، او را ادب کنند تا روح سرکشی و شرارت از وجود او ریشه کن شود. 7. دور کردن کودک از مسائل جنسی , اسلام به شدت توصیه نموده که مرد با همسر خود در برابر دیدگاه فرزندانش خلوت نکند, زیرا این عمل موجب بیدار شدن حس شهوت و غریزه ی جنسی فرزندان شده و آنانرا به سوی فسق و فجور می کشاند. 8. مراقبت بر تغذیه فرزندان , هم از نظر حلال و حرام بودن و هم از سالم و کامل بودن. 9 . انتخاب نام مناسب برای فرزندان. 10. آشنا ساختن فرزندان با آموزه های دینی و روشهای صحیح اخلاقی. اما وظایف و مسوئولیت های فرزندان }( برگرفته از سوره ی اسراء آیه 23 و 24 ):{ 1. اطاعت و فرمانبرداری از پدر و مادر. 2. نیکی و احسان و خدمت به پدر و مادر. 3. اف و سخن رنجش آور به پدر و مادر نگفتن . 4. بر سر والدین داد و فریاد نکردن (بلکه با آنها با سخن نیکو صحبت نماید ). 5. بال تواضع و فروتنی را برای والدین , فرود آوردن. 6. حتی المقدور نیازهای والدین را برآوردن. 7. احترام والدین را نگه داشتن که در زیر به مواردی از آن اشاره می شود: الف) جلو والدین , پاهایش را دراز نکند. ب ) در مناسبت های مختلف مثل روز مادر یا روز پدر, هدیه به آنها بدهد. ج ) از شوخی های نابجا و زدن حرف های زشت پیش آنها پرهیز و اجتناب کند. د) در حق آنها و برای سلامتی آنها دعا کند. ه ) در کارهای خانه به آنها کمک کند . امید است با عمل کردن به این وظایف و دستورات که برگرفته از کلام خداوند است احترام متقابلی بین اعضای خانواده برقرار شود. آنچه در این زمینه اصل است، احسان به پدر و مادر و دورى از اذیت و آزار به آنان است. البته این به معناى تسلیم شدن در برابر سلیقه هاى آنان نیست؛ ولى بایستى با تیزهوشى و درایت، شخصیت و مقام آنها را حفظ نمود واحترامشان را نگه داشت؛ ولى در عین حال باید به گونه اى رفتار کرد که آنان استقلال شما را به رسمیت بشناسند و درصدد تحمیل سلیقه هاى خود بر شما نباشند. لازم به ذکر است که شما می توانید با ایجاد فضای عاطفی و نزدیک تر با والدین خود، نگرش آنها را نسبت به خود تغییر داده و اصلاح نمایید چرا که چه بسا هنوز آنها به شما همچون دوران کودکی و طفولیت تان می نگرند و در نتیجه رفتارشان نیز متناسب با همان سن و سال است. بنابراین اگر رشادت، بلوغ فکری و عقلی و رفتاری خود را بتوانید در صحنه عمل و در واکنش های خود به آنها نشان دهید، خود به خود آنها نیز طرز رفتارشان را تغییر خواهند داد. گرچه لازم به ذکر است آنچه را شما به دخالت در امور شخصی تان تلقی می کنید و مانع استقلال خواهی شمارید، از نگاه والدین تان دلسوزی و علاقه شدید به شماست و مطمئن باشید دلسوزترین افراد، والدین اند. هر چند برخی رفتارهایشان را نپسندیم و یا واقعا هم صحیح نباشد. در پایان ضمن تأکید به مطالعه و رعایت آنچه که در روابط فرزند با والدین ذکر کردیم توصیه می کنیم برای ایجاد رابطه عاطفی نزدیک تر و هم سو کردن آنها با خود به نکات زیر نیز توجه فرمایید. 1- بیش از گذشته به آنها احترام گذاشته به گونه ای که تغییر رفتارتان را کاملا احساس کنند. 2- هرگز زبان به شکوه و گلایه از آنها نگشایید بلکه از آنها تعریف و تمجید کنید و از زحمات شان تشکر و قدردانی کنید. 3- اگر هم در مواردی حق با شماست، در برابر سخنان و گفته های آنها سکوت همراه با احترام داشته باشید. 4- در حضور دیگران از ویژگی های مثبت آنها تعریف کرده و سپاسگزار آنها باشید. 5- هر جا و در هر موقعیتی که نیازمند کمک شما هستند سریعا و با کمال احترام به خصوص در حضور دیگران به کمک آنها بشتابید. 6- از فرد واسطه ای که مورد احترام و نیز مورد اعتماد والدینتان است (نظیر پدربزرگ، مادربزرگ، یا یکی از فامیل دائی، عمو و…) برای ایجاد و افزایش رابطه عاطفی مثبت بین شما و والدینتان تلاش کند مشروط به این که از وی بخواهید والدینتان از این درخواست شما از فرد واسطه اطلاع پیدا نکنند .