همه مراجع: این گونه ضعف و سستى‌ها تا حدودى لازمه روزه است و براى نوع افراد پیش مى‌آید و به جهت آن نمى‌توان روزه را خورد؛ ولى اگر ضعف به حدى برسد که تحمّل آن بسیار سخت و مشکل باشد، خوردن آن اشکال ندارد.[ توضیح المسائل مراجع، م 1583؛ وحید، توضیح المسائل، م 1591؛ خامنه‌اى، اجوبة، س 732.]
تبصره . انسان مى‌تواند در این شرایط به مسافرت برود (حداقل 5/22 کیلومتر) و روزه خود را بخورد و به وطن برگردد. در این صورت لازم نیست تا مغرب از خوردن و آشامیدن خوددارى کند و بعد از ماه رمضان، قضاى آن را به جا آورد و کفّاره هم ندارد.