بر اساس زوایات خود ظهور امام زمان نیز از نشانه های قیامت است و به همین جهت بعدی ندارد که دجال هم از نشانه های قیامت باشد که در زمان ظهور امام زمان از بین می رود. در اصطلاح روایی به این گونه نشانه ها اشراط الساعه گفته می شود. «اشراط الساعة»، نشانه هاى نزدیک شدن قیامت را مى گویند، که در منابع شیعه و اهل سنت در روایات بسیارى از آن بحث شده است. در احادیثی که در منابع روایی شیعه آمده، علامت‌های دیگری برای برپایی قیامت بیان شده است؛ طلوع خورشید از مغرب، ماه‌گرفتگی‌هایی در مشرق، مغرب و جزیرة العرب، خروج یأجوج و مأجوج، خروج دجال، خروج دابة الارض، آتشی که از عدن خارج می‌شود و مردم را به سوی محشر سوق می‌دهد. فرود حضرت عیسی از جمله این موارد است که البته در منابع روایی اهل‌سنت نیز نقل شده است. همچنین از بعثت پیامبر(ص)، قیام حضرت مهدی(عج) و دمیده‌شدن در صور به عنوان نشانه‌های قیامت یاد شده است. برخی بعثت پیامبر(ص) را نخستین علامت آن ذکر کرده‌اند.
در برخی از منابع روایی، نشانه‌های ظهور مهدی(عج) با علامت‌های برپایی قیامت آمیخته شده است. از آن‌جا که در منابع دینى، قیام حضرت مهدى، از نشانه‌هاى برپایى قیامت شمرده شده، پاره‌اى از نشانه‌هاى ظهور، نشانه‌هاى قیامت نیز شمرده مى‌شود. در تفسیر قمی، روایتی از پیامبر(ص) درباره اشراط الساعه نقل شده که در آن مواردی از ظهور فسادهاى بزرگ در دنیا مانند ضایع کردن نماز، پیروی از شهوات، رواج رشوه، ربا، همجنس‌گرایی، زنا و طلاق به عنوان نشانه‌های برپایی قیامت آمده ، البته همین موارد در جای دیگر به عنوان نشانه‌های آخرالزمان و یا علایم نزدیک‌شدن قیامت معرفی شده‌اند.[نیازمند منبع] در روایتی از پیامبر نیز، از سفیانی، دجال، دابه، طلوع خورشید از مغرب، فرود آمدن عیسی، قیام حضرت مهدی و … به عنوان نشانه برپایی قیامت یاد شده است. قمی، تفسیر، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۰۴-۳۰۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۳۰۹.طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۶.