نمیدونم چرا به بازی‌های کامپیوتری علاقه خاصی دارم و خسته هم

نمیشم ممنون میشم راهنماییم کنید؟

دوست گرامی. هدف زندگی انسان در این دنیا نزدیک شدن به خداوند و

آماده شدن برای ادامه زندگی در عالم برزخ و لقاء الهی است. برای رسیدن به این هدف

لازم است انسان از لحظه‌های عمر خود برای خودسازی استفاده کند. به خصوص خودسازی در

ایام جوانی اتفاق می افتد و کارساز است. بنابراین خوب است از این لحظه‌ها برای این

امر مهم استفاده کنید. اگر انسان به هوش نباشد و قدر عمر خود را نداند

ایام جوانی به زودی سپری می شود و انسان دست خالی وارد ایام

پیری و ناتوانی و سپس عالم برزخ می شود و دچار خسران خواهد شد. عادت کردن به

بازی‌های رایانه ای به این صورتی که الان در آمده کاملا غفلت است و کسانی هم که این

بازی‌ها را ساخته اند برای غافل کردن انسان‌ها ساخته اند. در حقیقت این کار سرمایه

داران و نظام سرمایه داری است که انسان‌ها را سرگرم کرده اند تا اهداف توسعه طلبانه

خویش را پی گیری کنند و از انسان‌ها سوء استفاده نمایند. موفق باشید.

توضیح بیشتر درباره بازی‌های رایانه ای:

اسباب بازی به عنوان ابزاری مهم در فرهنگ‌پذیری

و اجتماعی شدن کودکان و نوجوانان نقش بسزایی دارد.

به باور روان‌شناسان و جامعه‌شناسان،

بازی و اسباب بازی که عمیقاً با زندگی کودکان و نوجوانان پیوند خورده است در روحیه

و تکوین شخصیت آنان اثر عمیقی بر جای ‌گذارده و باعث می‌گردد

از طریق آشنایی با الگوها و هنجارهای جامعه خویش و درونی سازی ارزش‌های آن در

راستای اجتماعی شدن گام بردارند؛ اما متأسفانه نباید این واقعیت را از نظر دور داشت

که بیشتر بازی‌های رایانه‌ای که با

محوریت جنگ نرم ساخته شده و … گرچه در ظاهر یک بازی بیش نیست؛ اما در چارچوب

فرهنگی- اجتماعی اروپای غربی، امریکا و ژاپن طراحی و تولید می‌شوند

که ارزش‌ها، هنجارها و الگوهای خاصی را به کودک و نوجوان

ایرانی القاء می‌کنند که با ارزش‌ها‌ی

فرهنگی جامعه ما سازگار نیست.

اگر به نیکی بنگرید در بازی‌های رایانه‌ای

که فعلاً در بازار موجود است، تعارضات اخلاقی با فرهنگ ایران اسلامی از قبیل: نمایش

فرهنگی؛ القای خشونت و پرخاشگری؛ نمایش قمار؛ اسوه سازی از شخصیت‌های

غیر اخلاقی؛ ارائه نمادهای غیر اخلاقی و ضد اخلاقی؛ ارائه هویت کالایی، خشن و ستیزه

جو از زنان؛ القائات عقیدتی( مفاهیم مذهبی خاص را با موضوعات خرافی مانند جادو و

ارواح شریر در هم آمیختن و نشان دادن چهره ای منفی از مفاهیم دینی و مذهبی)، زیاد

دیده می‌شود.

به طور کلّی در مقابله با این وضعیت شایسته است:

الف: سعی گردد نسبت به این بازی‌ها حالت

وابستگی به وجود نیاید و گرنه می‌توان چنین نتیجه گرفت که

مشکل از حد قابل کنترل گذشته و باید به فکر مداخله جدی در کنترل وابستگی فرد نسبت

به بازی شد که برخی از علائم آن عبارتند از:

1- صرف وقت زیاد( بیش از 3 ساعت در روز) و یا این‌که

هر بار نسبت به دفعه قبل وقت بیشتری بر سر این بازی‌ها صرف

گردد.

2- احساس هیجان و سرخوشی زیاد در حین انجام بازی و احساس بی‌قراری،

تحریک‌پذیری و یا افسردگی زمانی¬که فرد مشغول بازی نیست، به

طوری که دوباره به سمت بازی می‌رود.

3- ناتوانی در دست‌کشیدن از بازی( به

طوری‌که هر بار دیگران باید وارد عمل شوند).

4- رها کردن فعّالیت‌های ورزشی و

اجتماعی به خاطر انجام بازی.

5- فراموش کردن وظایف تحصیلی یا فعّالیت‌های

شغلی.

6- بروز خستگی، پرخونی چشم، سردرد، درد ناحیه مچ و ساعد،

کمردرد.

7- بی توجّهی و یا کم توجّهی فرد به بهداشت شخصی.

8- بی توجّهی یا کم توجّهی فرد به وعده‌های

غذایی و بی‌نظمی در غذا خوردن.

9- اختلالات خواب و تغییر در الگوی خواب فرد ؛ بیدار ماندن برای

بازی که باعث به هم‌خوردن زمان خواب و بیداری می‌شود.

ب: میزان تأثیرپذیرى افراد از چنین بازی‌هایی

به چند عامل بستگى دارد که عبارتند از:

1. بینش و آگاهى

2. میزان اعتقادات

3. نیروى اراده و عقل

4. اعتماد به نفس

هر چه فرد از بینش و آگاهى، اعتقادات محکم، نیروى اراده، عقل و

اعتماد به نفس بیشترى برخودار باشد در تأثیرپذیرى مثبت از چنین اموری نقش بیشترى

مى تواند داشته باشد؛ بنابراین یکی از راهکارها آن است که تحلیل اینگونه بازی‌ها

را مطالعه نمایید تا با شناخت اهداف سازندگان آن و محورهای تعارض با فرهنگ ایرانی

با هوشمندی و آگاهی بیشتری عمل نمایید.