علائم زگیل

زگیل معمولا روی انگشت یا دست شکل می گیرد و می تواند علائم زیر را نیز در خود داشته باشد:

برآمدگی‌های کوچک، گوشتی و دانه ای

رنگ کِرِمی، سفید، صورتی و یا قهوه ای سوخته

احساس زبری در هنگام لمس

پخش شده به صورت نقطه های ریزی که در واقع رگه های خونی بسیار کوچک هستند.
 

دلایل بروز

زگیل از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شکل می گیرد. این ویروس کاملاً شناخته شده است و بیش از ۱۵۰ نوع مختلف دارد که تنها چند نوع از آن منجر به بروز زگیل روی پوست می شود. بخشی از این HPV از طریق تماس جنسی انتقال پیدا می کند.

هرچند که بسیاری از آن ها از طریق تماس های پوستی معمول و استفاده از وسایل مشترکی همچون حوله یا لیف گسترش پیدا می کند.

این ویروس معمولاً از طریق شکاف های روی پوست همچون خراشیدن یا کنده شدن پوست کنار ناخن گسترش پیدا می‌کند.

جویدن ناخن نیز می تواند عامل دیگری بر به وجود آمدن زگیل بر روی نوک انگشتان و اطراف ناخن باشد.

سیستم ایمنی هر فردی واکنش متفاوتی به ویروس HPV دارد و به همین خاطر هم هست که تمام افرادی که با HPV تماس برقرار می کنند، به زگیل مبتلا نمی شوند.
 

عوامل پرخطر

این افراد در خطر بیشتری برای بروز زگیل قرار دارند:

کودکان و جوانان؛ چرا که بدن آن ها ممکن است هنوز سیستم ایمنی لازم در برابر این ویروس را نساخته باشد.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند؛ همچون آن دسته از افرادی که به ایدز مبتلا هستند و یا افرادی که پیوند عضو داشته اند. 1

انواع زگیل

موارد زیر رایج ترین نوع زگیل ها هستند:
 

زگیل معمولی

این زگیل ها سطح بزرگ، بلند شده، سخت و گل کلم مانند دارند.آن ها می توانند در هر جایی رخ دهند، اما در بند انگشت ها، انگشتان، آرنج، زانوها و هر ناحیه با پوست شکسته بسیار رایج هستند. رگ های خونی مسدود شده اغلب در زگیل های معمولی به صورت لکه های کوچک و سیاه دیده می شوند و این ها به عنوان زگیل دانه ای شناخته می شوند.
 

زگیل کف پایی

این زگیل ها روی کف پا، پاشنه های پا و انگشت های پاها ظاهر می شوند. آن ها معمولاً در پوست رشد می کنند، چون وزن فرد به کف پا فشار وارد می کند.

آن ها به طور معمول یک نقطه سیاه مرکزی کوچک را احاطه کرده اند، که توسط بافت سفید و سخت احاطه شده است. این زگیل ها معمولاً به سختی قابل تشخیص هستند.
 

زگیل های سطحی

زگیل سطحی گرد، تخت و صاف است. آن ها می توانند زرد، قهوه ای و یا رنگ پوست باشند. هم چنین به زگیل تخت نیز مشهور هستند و اغلب در مناطق تحت معرض آفتاب رشد می کنند.

آن ها تمایل دارند در تعدادهای بالا، مثلا بین 20 تا 100 رشد کنند. با این حال، از همه انواع زگیل ها، آن ها به احتمال زیاد بدون درمان از بین می روند.
 

زگیل نخی

این زگیل دراز و باریک است. آن ها می توانند به سرعت بر روی پلک ها، گردن و زیر زیر بغل رشد کنند.
 

زگیل موزاییکی

این زگیل در دسته بزرگی در کف پا وجود دارند. بر خلاف خال ها، زگیل ها اغلب هم رنگ پوست فرد هستند.

زگیل ها حاوی چرک نیستند، مگر آنکه آلوده شوند. اگر عفونت رخ دهد، ممکن است به درمان با آنتی بیوتیکی نیاز داشته باشند. 2
 

پیشگیری

از تماس مستقیم با زگیل خودداری کنید. کندن زگیل می تواند منجر به گسترش ویروس شود.

سوهان ناخن، سنگ پا و ناخن گیری که برای پوست و ناخن سالم خود از آن استفاده می‌کنید را برای پوست مبتلا به زگیل خود به کار نبرید.

از سوهان ناخن یکبار مصرف استفاده کنید.

ناخن های خود را نجوید. زگیل بیشتر در پوست های کنده شده نفوذ می کند. کندن پوست اطراف ناخن در را برای ورود ویروس باز می کند.

با احتیاط آرایش کنید. از شانه کردن و یا اصلاح کردن نقاطی از پوست که زگیل دارند خودداری کنید. چنانچه اصلاح کردن اضطراری است، از تیغ برقی استفاده کنید. 1

درمان زگیل

بیشتر انواع زگیل بدون نیاز به هیچ درمانی بهبود می یابند اما این روند درمان ممکن است یک یا دو سال طول کشیده و در این مدت زگیل جدیدی در نزدیکی قبلی به وجود بیاید.

در نتیجه بیشتر افراد مبتلا به زگیل ترجیح می دهند تا این عارضه پوستی توسط پزشک مداوا شود زیرا در بیشتر درمان های خانگی فرد نتیجه ای نگرفته و ممکن است زگیل به قسمت های دیگر بدن فرد نیز منتقل شود. هدف از درمان زگیل از بین آن و تحریک سیستم ایمنی بدن فرد برای مبارزه با ویروس است.

درمان دارویی نیز ممکن است چند هفته تا چند ماه به طول انجامد. حتی گاهی از اوقات با وجود درمان دارویی و تحت نظر پزشک بازهم ممکن است زگیل روی پوست فرد به وجود آمده و برگردد. پزشکان ابتدا برای درمان زگیل ترجیح می دهند تا از شیوه های درمان بدون درد استفاده کنند خصوصاً اگر فرد مبتلا به زگیل کودک یا نوجوان باشد.

در صورت بازگشت زگیل یا درمان نشدن درمان های دیگر را امتحان کنند.

به طور کلی پزشک با توجه به محل بروز زگیل، علائم و ترجیح شخصی یکی از راه های درمانی زیر را انتخاب کند.

بعضی از این شیوه ها نیز گاهی از اوقات همراه با درمان های خانگی تجویز می شوند.
 

داروی لایه بردار قوی (سالسیلیک اسید)

داروهای قوی برای درمان زگیل شامل تجویز سالسیلیک اسید می شود.

با استفاده از سالسیلیک اسید زگیل به صورت لایه لایه از بین خواهد رفت.

تحقیقات نشان داده است که استفاده از داروی سالسیلیک اسید همراه با منجمد کردن اثر بخشی بسیار بیشتری داشته و درمان زگیل سریع تر اتفاق خواهد افتاد.
 

منجمد کردن (کرایوتراپی)

درمان با منجمد کردن معمولاً در مطب دکتر انجام شده و برای این شیوه از نیتروژن مایع بر روی زگیل استفاده می کنند.

منجمد کردن باعث می شود تا در زیر و اطراف زگیل تاول به وجود بیاید. سپس بافت مرده در عرض چند هفته یا بیشتر از داخل آن خارج خواهد شد.

این شیوه باعث فعال سازی سیستم ایمنی بدن فرد شده و سیستم ایمنی به مبارزه با ویروس ها خواهد پرداخت.

گاهی از اوقات ممکن است نیاز باشد تا تکنیک منجمد کردن را چندین بار تکرار کنید تا روند درمان کامل شود. از جمله عوارض جانبی منجمد کردن زگیل می توان به درد، تاول زدن و تغییر رنگ پوست ناحیه مداوا شده اشاره کرد. از آن جایی که این شیوه درمانی دردناک و ناراحت کننده بوده بهتر است برای کودکان و نوجوانان از این تکنیک استفاده نشود.
 

اسیدهای دیگر

در صورتی که سالسیلیک اسید یا منجمد کردن کارساز نبود. پزشک ممکن است از تریکلوراستیک اسید برای درمان زگیل پوست استفاده کند.

در این شیوه پزشک ابتدا سطح زگیل را تراشیده و سپس با استفاده از خلال دندان چوبی اسید را بر روی زگیل قرار می دهد.

برای اثر بخشی این شیوه درمانی باید هر هفته تکرار شود.

عوارض جانبی این شیوه درمانی شامل سوزش و مور مور شدن می شود.
 

جراحی سرپایی

در یکی دیگر از شیوه های درمانی پزشک ممکن است بخواهد زگیل و بافت مزاحم را با برش از روی پوست بردارد.

البته این شیوه باعث می شود تا جای زخم بر روی پوست فرد باقی بماند.
 

درمان لیزری

می توان با استفاده از لیزر رگ های خونی کوچک را سوزانده و بافت آسیب دیده را کاملاً از بین برد، به قدری این درمان را تکرار می کنند تا زگیل خشک شده و بریزد. البته شواهد کافی برای تاثیر این شیوه درمانی وجود نداشته و ممکن است با درد و جای زخم روی پوست همراه باشد. 3

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.namnak.com
3.www.pezeshket.com