توجه

  1. توجه توجه : متاسفانه تا اطلاع ثانوی درگاه پرداخت زرین پال از دسترس خارج شده

توجه توجه : متاسفانه تا اطلاع ثانوی درگاه پرداخت زرین پال از دسترس خارج شده

طلسمات

خانه » همه » مذهبی » علت تقاضاي «لسان صدق» از جانب حضرت ابراهيم(ع) چيست؟

علت تقاضاي «لسان صدق» از جانب حضرت ابراهيم(ع) چيست؟

سوره مريم، آيه 50: «… و جَعَلنا لَهُم لِسانَ صِدقٍ عليّاً»

«لسان» در اينگونه موارد به معنى يادى است كه از انسان در ميان مردم مى ‏شود و هنگامى كه آن را اضافه «صدق» كنيم و لسان الصدق بگوئيم معنى ياد خير و نام نيك و خاطره خوب در ميان مردم است، و هنگامى كه با كلمه «عليا» كه به معنى عالى و برجسته است ضميمه شود مفهومش اين خواهد بود كه خاطره بسيار خوب از كسى در ميان مردم بماند.

در حقيقت آيه شريفه فوق، پاسخى است به تقاضاى حضرت ابراهيم(ع) كه در سوره شعراء آيه 84 آمده است‏ «وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ»‏؛ “خدايا براى من لسان صدق در امت هاى آينده قرار ده”. ناگفته پيدا است حضرت ابراهيم(ع) نمى‏ خواهد با اين تقاضا، خواهش دل خويش را برآورد، بلكه هدفش اين است كه دشمنان نتوانند تاريخ زندگى او را كه فوق العاده انسان ساز بود به بوته فراموشى بيفكنند، و او را كه مى‏ تواند الگويى براى مردم جهان باشد براى هميشه از خاطره‏ ها محو كنند.

در واقع دشمنان مى‏ خواستند آن چنان ابراهيم و دودمانش از جامعه انسانى طرد شوند كه كمترين اثر و خبرى از آنان باقى نماند و براى هميشه فراموش شوند، اما بر عكس، خداوند به خاطر ايثارها و فداكاري ها و استقامت شان در اداى رسالتى كه بر عهده داشتند آن چنان آنها را بلند آوازه ساخت كه همواره بر زبان هاى مردم جهان قرار داشته و دارند، و به عنوان اسوه و الگويى از خداشناسى و جهاد و پاكى و تقوا و مبارزه و جهاد شناخته مى ‏شوند.

در روايتى از امير مؤمنان على (ع) مى‏ خوانيم: لسان الصدق للمرء يجعله اللَّه فى الناس خير من المال ياكله و يورثه؛ “خاطره خوب و نام نيكى كه خداوند براى كسى در ميان مردم قرار دهد از ثروت فراوانى كه هم خودش بهره مى‏ گيرد و هم به ارث مى‏ گذارد بهتر و برتر است”[1]. اصولا قطع نظر از جنبه ‏هاى معنوى گاهى حسن شهرت در ميان مردم، مى ‏تواند براى انسان و فرزندانش سرمايه عظيمى گردد كه نمونه ‏هاى آن را فراوان ديده ‏ايم.

پي نوشت:

 [1] اصول كافى (طبق نقل تفسير نور الثقلين جلد 3 صفحه 339).

تفسير نمونه، ج‏13، ص 86-88.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد