درباره علت کثرت جمعیت اهل تسنن توجه به چند نکته لازم است:1- کثرت عدد هیچ ارتباط لزومى با حقانیت ندارد. عین همین سؤال را مى توان درباره فزون تعداد مسیحیان مطرح ساخت. به تعبیر حضرت على(ع) باید حقیقت را معیار شناخت افراد قرار داد، نه اشخاص را معیار شناخت حقیقت.2- کم بودن تعداد شیعه در برابر اهل سنت علل تاریخى مهمى دارد؛ از جمله:
الف) از قدیم گفته اند الناس علی دین ملوکهم؛ مردم به دین حاکمان خویش هستند.
پس از وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در همه قرنهایی که بلاد اسلامی دارای حاکمان مسلمان بوده است، اکثرا گرایش به مذهب سنی داشته اند و از آن مذهب دفاع می کردن و حکومت هاى جور در طول تاریخ مانع جدى تبلیغ و شناسایى مکتب اهل بیت(ع) بوده و به هر شکل ممکن از آن جلوگیرى مى کردند.لاجرم جهانیان آن سان که باید و شاید در طول تاریخ با این فرهنگ غنى آشنایى نیافتند.و گرایش عمومی به اهل سنت در میان حاکمان اسلامی سبب شیوع این مذهب و اکثریت یافتن آن در عالم اسلام است.
ب ) بر اثر فشار و سختگیرى هاى فزون از حد حکام، شیعه در طول تاریخ در رعب وحشت و رنج به سر مى بردند. این مسأله نیز مانع نزدیک شدن دیگران به شیعه و گسترش تشیع مى گردید.
ج ) در بسیارى از موارد بر اثر جور و ستم شدید حکام، شیعیان به شدت در تقیه بوده واجازه تبلیع و نشر عقاید خویش را نداشته اند، حتی در طور تاریخ شیعه بودن جرم محسوب شده و شیعیان محکوم به مرگ یا تحمل زندگی مشقت بار می شدند و ناچار به عمل براساس برخى از مکاتب فقهى اهل سنت بودند.
همین فشارها، تبلیغات سوء مخالفان و کافر و رافضی و قرمطی و مجوس و مهدورالدم خواندن شیعیان از سوی آنان، نگاه عمومی را برای گرایش به این مذهب بسیار بسیار کاهش داده است واستمرارطولانى این وضعیت موجب شدپس از گذشت مدتى، نسل هاى بعدى اصالت شیعى خود را فراموش کرده و آیینى را که توسط آباى آنها به خاطر تقیه برگزیده شده بود، عین حقیقت تلقى کنند و براى همیشه به آن پاى بند باشند. این مسأله در بسیارى ازنقاط جهان اسلام به ویژه در هند و بنگلادش و سریلانکا و سوریه و ترکیه وجود داشته است. پس طبیعی است که شیعیان در مجموع عالم اسلام دارای جمعیت اندک بوده و در اقلیت باشند.