عکرمه بن ابی جهل از قریش، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پیامبر بود.[۱] وى از جمله افرادى بود که پیامبر صلى الله علیه و آله پس از فتح مکه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به یمن فرار کرد.[۲] برخى مفسّران، آیه 36 سوره انفال(8) را درباره وى و دیگر سردمداران کفر دانسته اند که پس از غزوه بدر و هلاکت سران شرک از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.[۳]
نیز شأن نزول آیات 1 و 48 سوره احزاب(33) را وى و تنى چند از مشرکان مکه دانسته اند که خداوند، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.[۴]
پی نوشت:
1.پرش به بالا ↑ السّیرة النّبویّه، ابن هشام، ج3، ص60 و 224.
2.پرش به بالا ↑ السّیرة النّبویّه، ابن هشام، ج4، ص410؛ اسدالغابه، ج4، ص67.
3.پرش به بالا ↑ جامع البیان، ج6، جزء7، ص323؛ الدرالمنثور، ج4، ص63.
4.پرش به بالا ↑ مجمع البیان، ج7-8، ص525-526؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبى، ج14، ص130.