۱۳۹۴/۰۹/۱۲
–
۸۰۵۹ بازدید
پرسشگر گرامی سلام،رابطه با جنس مخالف بخشی از روابط انسانی و اجتماعی است و در ابعاد گوناگون در زندگی فرد تاثیر دارد. شناخت عینی جنس مخالف، آشنا شدن با خصوصیات ویژه آن جنس، یاد گرفتن آداب برخورد با جنس مخالف و نکاتی را که باید مراعات کرد و در کل پختگی اجتماعی را برای فرد ایجاد میکند. برخی نیازهای روحی و روانی و عاطفی فرد در دوستی با جنس مخالف برطرف میشود. فرد میتواند اگر قصد ازدواج داشته باشد، طرف مقابل خود را بهتر بشناسد.
پرسشگر گرامی سلام،رابطه با جنس مخالف بخشی از روابط انسانی و اجتماعی است و در ابعاد گوناگون در زندگی فرد تاثیر دارد. شناخت عینی جنس مخالف، آشنا شدن با خصوصیات ویژه آن جنس، یاد گرفتن آداب برخورد با جنس مخالف و نکاتی را که باید مراعات کرد و در کل پختگی اجتماعی را برای فرد ایجاد میکند. برخی نیازهای روحی و روانی و عاطفی فرد در دوستی با جنس مخالف برطرف میشود. فرد میتواند اگر قصد ازدواج داشته باشد، طرف مقابل خود را بهتر بشناسد.
اما مسئله این است که در ارتباط با جنس مخالف، برخلاف ارتباط با همجنس، ابعاد مختلف جسم و روح انسان درگیر میشود: نیازهای عاطفی، غریزه جنسی و … و کنترل و مدیریت این همه برای فرد بسیار سخت خواهد بود. برای هر کدام از فوایدی که گفته شد، میتوان مضراتی را در مقابل ذکر کرد و به همراه آن برای برطرف شدن نیاز و رسیدن به آن فایده، مثلا پختگی اجتماعی، میتوان راه های مناسب تری را پیشنهاد نمود.
توجه نمایید که هر ارتباط سالمی میتواند سازنده باشد. اما ارتباط سالم ارتباطی است که در آن حد و حریمی برای طرفین قائل باشیم و تعریفی از آن کنیم که در آن منطق بر احساسات غلبه کند. نکته دیگر این است که ما نباید تمام ارتباطات دختر و پسر را تنها از دیدگاه زناشویی نگاه کنیم. مانند ارتباط کاری دو نفر در محل کار، در این رابطه زن یا مرد بودن طرفین، اگر فقط قصد انجام آن کار و وظیفه را داشته باشند، وجود ندارد. اما اگر توجه از وظایف کاری به روابط شخصی و ارتباطات عاطفی و جنسی، منعطف شود، رابطه دیگر سالم نیست.
در نهایت به عنوان یک مشاور که تقریبا 10 سال است کار اصلی بنده مشاوره با قشر دانشجو به صورت حضوری است، تقریبا فایده ای برای ارتباط با جنس مخالف، ندیده ام. حتی در مواردی که طرفین فقط به قصد انجام کاری مثل درس، فعالیت فرهنگی یا خیریه با هم مدتی در ارتباط بودند، به یکدیگر وابسته و علاقه مند شده و بسته به میزان تقیداتی که داشتند، در رابطه خود پیش میرفتند. در دوره جوانی، هیجانات ویژه این دوره به علاوه نداشتن تجربه لازم، موجب بروز مشکل برای هر دو طرف، چه دختر و چه پسر میشود. حتی اگر نیت هر دو طرف خیرخواهانه باشد.
توصیه میکنم برای تحقیق خود به منابع زیر نیز مراجعه نمایید شاید به آنچه که میخواهید، برخورد نمایید. به ویژه دو منبع اول:
-دختران به عفاف روی میآورند؛ وندی شیلیت و نانسی لی دموس؛ نشر معارف
-جنسیت و دوستی: مواجههای اسلامی با مساله رابطه دختر و پسر؛ حسین سوزنچی؛ دفتر نشر معارف
-روابط دختر و پسر در ایران؛ تهران؛ علی اصغر احمدی؛ سازمان انجمن اولیاء و مربیان.
-روابط غیراخلاقی دختران و پسران؛ محسن ماجراجو؛ ناشر: پارسایان
-جوان و بعد چهارم شخصیت، محمدرضا شرفی، انتشارات انجمن اولیا و مربیان، تهران
-روابط دختر و پسر؛ از سری کتابهای پرسشها و پاسخهای دانشجویی 25
-روابط شیشهای؛ محمد کلوشانی؛ ناشر بیت الاحزان
اما مسئله این است که در ارتباط با جنس مخالف، برخلاف ارتباط با همجنس، ابعاد مختلف جسم و روح انسان درگیر میشود: نیازهای عاطفی، غریزه جنسی و … و کنترل و مدیریت این همه برای فرد بسیار سخت خواهد بود. برای هر کدام از فوایدی که گفته شد، میتوان مضراتی را در مقابل ذکر کرد و به همراه آن برای برطرف شدن نیاز و رسیدن به آن فایده، مثلا پختگی اجتماعی، میتوان راه های مناسب تری را پیشنهاد نمود.
توجه نمایید که هر ارتباط سالمی میتواند سازنده باشد. اما ارتباط سالم ارتباطی است که در آن حد و حریمی برای طرفین قائل باشیم و تعریفی از آن کنیم که در آن منطق بر احساسات غلبه کند. نکته دیگر این است که ما نباید تمام ارتباطات دختر و پسر را تنها از دیدگاه زناشویی نگاه کنیم. مانند ارتباط کاری دو نفر در محل کار، در این رابطه زن یا مرد بودن طرفین، اگر فقط قصد انجام آن کار و وظیفه را داشته باشند، وجود ندارد. اما اگر توجه از وظایف کاری به روابط شخصی و ارتباطات عاطفی و جنسی، منعطف شود، رابطه دیگر سالم نیست.
در نهایت به عنوان یک مشاور که تقریبا 10 سال است کار اصلی بنده مشاوره با قشر دانشجو به صورت حضوری است، تقریبا فایده ای برای ارتباط با جنس مخالف، ندیده ام. حتی در مواردی که طرفین فقط به قصد انجام کاری مثل درس، فعالیت فرهنگی یا خیریه با هم مدتی در ارتباط بودند، به یکدیگر وابسته و علاقه مند شده و بسته به میزان تقیداتی که داشتند، در رابطه خود پیش میرفتند. در دوره جوانی، هیجانات ویژه این دوره به علاوه نداشتن تجربه لازم، موجب بروز مشکل برای هر دو طرف، چه دختر و چه پسر میشود. حتی اگر نیت هر دو طرف خیرخواهانه باشد.
توصیه میکنم برای تحقیق خود به منابع زیر نیز مراجعه نمایید شاید به آنچه که میخواهید، برخورد نمایید. به ویژه دو منبع اول:
-دختران به عفاف روی میآورند؛ وندی شیلیت و نانسی لی دموس؛ نشر معارف
-جنسیت و دوستی: مواجههای اسلامی با مساله رابطه دختر و پسر؛ حسین سوزنچی؛ دفتر نشر معارف
-روابط دختر و پسر در ایران؛ تهران؛ علی اصغر احمدی؛ سازمان انجمن اولیاء و مربیان.
-روابط غیراخلاقی دختران و پسران؛ محسن ماجراجو؛ ناشر: پارسایان
-جوان و بعد چهارم شخصیت، محمدرضا شرفی، انتشارات انجمن اولیا و مربیان، تهران
-روابط دختر و پسر؛ از سری کتابهای پرسشها و پاسخهای دانشجویی 25
-روابط شیشهای؛ محمد کلوشانی؛ ناشر بیت الاحزان