مقبره حضرت موسی علیه السلام براساس نقل برخى از تواریخ و روایات، مشخص نیست و کسى نمى داند که آن حضرت در کجا وفات کرد و در کجا دفن شد و این نشانگر نادانى قوم یهود است و از این بر مى آید که قوم یهود براى حضرت موسى( ع ) ارزشى قایل نبودند وگرنه قبر او نامعلوم نمى شد (موسى از دیدگاه قرآن، محسن بینا، ص 195 به بعد) در روایات متعددى آمده است که بنى اسرائیل قبر حضرت موسى را نمى شناختند (بحارالانوار، ج 13، ص 366، ح 9 و ص 368، ح 14) و در این روایات آمده است که حضرت موسى( ع ) را فرشتگان دفن کردند (همان، ص 368، ح 14 قصص الانبیا، راوندى، ص 174، ح 204). این مى رساند که حضرت موسى( ع )در پایان زندگى خود تنها مانده بود و کسى با آن حضرت نبوده و در تنهایى وفات کرده است. اما بر پایه برخی روایات ما حضرت موسى در «تیه» وفات کرده است (بحارالانوار، ج 3، ص 363 به بعد، ح 1 و 8 و 18). «تیه» بیابانى بى آب و علفى است که در داخل شبه جزیره سینا واقع است و جغرافى دانان عرب آن را صحراى بنى اسرائیل مى نامند (المنجد، بخش اعلام، حرف ت). از پیامبر اسلام پرسیدند که قبر حضرت موسى در کجاست؟ فرمود: در کنار جاده اصلى و تل قرمز رنگ ( بحار، ج 13، ص 663 ). در آن زمان در صحراى «تیه» جاده اصلى و تل قرمز رنگ مشخص بود و مردم آن را مى شناختند. براساس این روایت، قبر حضرت موسى در شام است. در پاورقى ص 133 کتاب داستان پیامبران، آمده است که محل دفن حضرت موسى در شش فرسخى بیت المقدس است و این را از کتاب منتخب التواریخ نقل کرده است و از کتاب تقویم التواریخ نقل کرده که قبر حضرت موسى( ع )در بیابان «تیه» است. کتاب تاریخ انبیا، عمادزاده، ج 2، ص 567 و تاریخ انبیا، رسولى محلاتى، ص 480 هم وفات موسى را در تیه آورده اند. بنابراین به طور دقیق نمى توان گفت که قبر حضرت موسى در کجاست.