قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
قتل شاعره یهودی عصماء بنت مروان
۱۳۹۷/۱۱/۳۰
–
۴۶۹۶ بازدید
در مورد کشته شدن عصما بنت مروان سوال داشتم. انتساب دستور قتلش به پیامبر صحت دارد؟ اگر صحت دارد مصلحتی در کار بوده؟
تلاش هاى یهود در زمینه نابودی اسلام و رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) از ابتداى هجرت و دقیقا پیش از جنگ بدر آغاز شد. پیروزى بدر و نتایج حیرت انگیز آن، یهودیان، مشرکان و منافقان را به یک اندازه وحشت زده کرد. از این رو تلاش ها و تهدیدات خود را بر ضدّ مسلمانان به شکل قابل ملاحظه‌اى افزایش دادند. در این میان تنى چند از زنان و مردان یهودى به جوسازى، توطئه و سخن پراکنى بر ضدّ پیامبر (ص) و مسلمانان پرداختند که چاره اى جز از بین بردن آنان وجود نداشت. پس از آن که روشن شد یهودیان تمامى پیمان‌ها و معاهدات خود را با مسلمانان نقض کرده اند، حکومت اسلامى تلاش کرد در دو مرحله با پیمان‌شکنان یهودى برخورد کند. 1. روش هشدار بر پایه حکمت و عدالت: در این مرحله شمارى از قتل هاى منظم ساماندهى و اجرا شد تا آن دسته از یهودیان پیمان‌شکن که تهدید جدّى براى امنیت منطقه به شمار مى رفتند، به صورت عادلانه مجازات شوند. این کار بمثابه آژیر خطرى بود براى همه پیمان شکنان و توطئه گران بر ضدّ اسلام و مصالح مسلمین تا فرصت دارند در این باره به دقّت بیندیشند و فهم کنند که ممکن است، اسلام تا مدّتى تحمل کند، امّا نمى تواند این وضعیت را براى همیشه بپذیرد، خصوصا که به موجودیت و بقاى آن بستگى دارد.
2. جنگ فراگیر و سرنوشت‌ساز: زمانى که جز نبرد و جنگ راهى براى نابودى عامل توطئه و فساد وجود نداشت.که این مرحل شامل غزوه بنى قینقاع ، غزوه بنی نضیر ، غزوه بنی قریظه و غزوه خیبر می شود.
کشتن ابوعفک یهودی یا سریه سالم بن عمیر
ابوعفک یهودى که از طایفه بنى عمرو بن عوف بود [۱]، مردم مدینه را به دشمنى پیغمبر (ص) برمى انگیخت و در هجو حضرت شعر مى سرود. وى مى گفت:« سوارى که به سراغ قوم من آمد، قوم من را متفرق کرد.» او خطاب به قومش مى‌گوید: «اگر مى خواستید به عزت و پادشاهى برسید بهتر بود از «تبّع» دفاع مى کردید.»
سالم بن عمیر که او هم از طایفه بنی عمرو بن عوف بود، نذر کرد که او را بکشد یا خود در این راه کشته شود. سالم به سراغ ابوعفک رفت و او را کشت که به سریه سالم بن عمیر نیز معروف است .[۲]وقتى ابو عفک کشته شد، عصماء دختر مروان که از تیره بنى امیة بن زید بود، از قتل وى افسوس خورد و به عیب جویى از اسلام و مسلمانان پرداخت.او در اشعارى، اوسیان و خزرجیان را برضد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم تحریض مى کرد. او در اشعارش به آنان مى گفت: چرا از غریبه اى، که نه از بنى مراد است و نه از بنى مذحج[۳]، پیروى کرده اید؟ عُمیر بن عدى که عصما همسر یکى از افراد طایفه او، یعنى «بنى خَطْمه» بود، تصمیم گرفت تا وى را به قتل برساند. وقتى او تصمیم به قتل گرفت، مسلمانان در بدر بودند. او صبر کرد تا رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم بازگشت از وى اجازه گرفت و آن زن را به قتل رساند. [۴] حسان بن ثابت در اشعارى چند از کار این جوان غیور که «پیش از سپیده، خون گرم آن زن را ریخت» ستایش کرده و آرزو کرد که «خداوند تو را از شربت سرد بهشت سیراب کند آنگاه که نعمت برایت فراوان است». [۵] پس از آن کسانى از بنى خطمه که از ترس بر شرک خود باقى بودند، جرأت یافته ایمان خویش آشکار کردند.
به نقل از پایگاه دانشنامه اسلامی
پی‌نوشت:
1. گروهى از طایفه خزرج و گروهى از اوس با این نام شناخته مى‌شدند: نک: معجم قبایل العرب، ج 2، ص 834
2. السیرة النبویه، ابن هشام، ج 4، صص 435، 436؛ المغازى، ج 1، صص 175- 174
3. قبیله بنى مراد و بنى مذحج از قبایل یمنى و طبعاً قحطانى هستند. انصار نیز یمنى بودند در حالى که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم عدنانى بود. بدین ترتیب این زن بر آن بود تا یمنى‌ها را وادار کند تا از حمایت یک غریبه عدنانى دست بردارند. از جمله کارهاى زشت او انداختن کهنه هاى حیض در مسجد بنى خطمه بود؛ نک: سبل الهدى والرشاد، ج 6، ص 26
4. انساب الاشراف، ج 1، ص 373
5. المغازى، ج 1، ص 173؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج 4، ص 637؛ نک: امتاع الاسماع، ص 102
2. جنگ فراگیر و سرنوشت‌ساز: زمانى که جز نبرد و جنگ راهى براى نابودى عامل توطئه و فساد وجود نداشت.که این مرحل شامل غزوه بنى قینقاع ، غزوه بنی نضیر ، غزوه بنی قریظه و غزوه خیبر می شود.
کشتن ابوعفک یهودی یا سریه سالم بن عمیر
ابوعفک یهودى که از طایفه بنى عمرو بن عوف بود [۱]، مردم مدینه را به دشمنى پیغمبر (ص) برمى انگیخت و در هجو حضرت شعر مى سرود. وى مى گفت:« سوارى که به سراغ قوم من آمد، قوم من را متفرق کرد.» او خطاب به قومش مى‌گوید: «اگر مى خواستید به عزت و پادشاهى برسید بهتر بود از «تبّع» دفاع مى کردید.»
سالم بن عمیر که او هم از طایفه بنی عمرو بن عوف بود، نذر کرد که او را بکشد یا خود در این راه کشته شود. سالم به سراغ ابوعفک رفت و او را کشت که به سریه سالم بن عمیر نیز معروف است .[۲]وقتى ابو عفک کشته شد، عصماء دختر مروان که از تیره بنى امیة بن زید بود، از قتل وى افسوس خورد و به عیب جویى از اسلام و مسلمانان پرداخت.او در اشعارى، اوسیان و خزرجیان را برضد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم تحریض مى کرد. او در اشعارش به آنان مى گفت: چرا از غریبه اى، که نه از بنى مراد است و نه از بنى مذحج[۳]، پیروى کرده اید؟ عُمیر بن عدى که عصما همسر یکى از افراد طایفه او، یعنى «بنى خَطْمه» بود، تصمیم گرفت تا وى را به قتل برساند. وقتى او تصمیم به قتل گرفت، مسلمانان در بدر بودند. او صبر کرد تا رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم بازگشت از وى اجازه گرفت و آن زن را به قتل رساند. [۴] حسان بن ثابت در اشعارى چند از کار این جوان غیور که «پیش از سپیده، خون گرم آن زن را ریخت» ستایش کرده و آرزو کرد که «خداوند تو را از شربت سرد بهشت سیراب کند آنگاه که نعمت برایت فراوان است». [۵] پس از آن کسانى از بنى خطمه که از ترس بر شرک خود باقى بودند، جرأت یافته ایمان خویش آشکار کردند.
به نقل از پایگاه دانشنامه اسلامی
پی‌نوشت:
1. گروهى از طایفه خزرج و گروهى از اوس با این نام شناخته مى‌شدند: نک: معجم قبایل العرب، ج 2، ص 834
2. السیرة النبویه، ابن هشام، ج 4، صص 435، 436؛ المغازى، ج 1، صص 175- 174
3. قبیله بنى مراد و بنى مذحج از قبایل یمنى و طبعاً قحطانى هستند. انصار نیز یمنى بودند در حالى که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم عدنانى بود. بدین ترتیب این زن بر آن بود تا یمنى‌ها را وادار کند تا از حمایت یک غریبه عدنانى دست بردارند. از جمله کارهاى زشت او انداختن کهنه هاى حیض در مسجد بنى خطمه بود؛ نک: سبل الهدى والرشاد، ج 6، ص 26
4. انساب الاشراف، ج 1، ص 373
5. المغازى، ج 1، ص 173؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج 4، ص 637؛ نک: امتاع الاسماع، ص 102