خانه » همه » مذهبی » قومي كه هيچ بيم دهنده اى، قبل از پيامبر اسلام براى آنها نيامده بود

قومي كه هيچ بيم دهنده اى، قبل از پيامبر اسلام براى آنها نيامده بود

(أَمْ يَقُولُونَ افْترَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّك لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِك لَعَلَّهُمْ يهْتَدُونَ)(سجده/3)

مگر قرآن نمى گويد:”و ان من امة الا خلد فيها نذير”: (هيچ امتى نبوده مگر اينكه بيم دهنده اى در آن وجود داشته است) (فاطر – 24) پس منظور از قوم در آيه فوق، چه قومي است و چگونه با آيه اخير، قابل جمع است؟
در پاسخ سوال جمعى از مفسران گفته اند: منظور قبيله قريش است كه پيش از پيامبر اسلام انذار كننده الهى نداشتند.
بعضى ديگر گفته اند: منظور دوران فترت است (يعنى فاصله ميان قيام عيسى (عليه السلام ) و ظهور پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ).
ولى هيچكدام از اين دو پاسخ صحيح به نظر نميرسد، زيرا طبق عقيده مستدل ، هرگز زمين از حجت الهى خالى نمى ماند، و در هر عصر و زمان پيامبر يا وصى پيامبرى براى اتمام حجت در ميان انسانها وجود داشته و دارد. بنابراين به نظر مى رسد كه منظور از نذير در اينجا، پيامبر بزرگى باشد كه دعوت خود را آشكارا و توام با معجزات و در محيطى وسيع و گسترده آشكار سازد، و مى دانيم چنين انذار كننده اى در جزيره عربستان و در ميان قبائل مكه قيام نكرده بود.
و در پاسخ سوال دوم بايد گفت : جمله «و ان من امة الا خلا فيها نذير» مفهومش اين است كه هر امتى، انذار كننده اى داشته است، و اما اينكه او در هر مكان، شخصا حضور داشته باشد لازم نيست، همين اندازه كه صداى دعوت پيامبران بزرگ الهى بوسيله اوصياى آنها به گوش همه مردم جهان برسد كافى است.
اين سخن درست به آن مى ماند كه بگوئيم هر امتى پيامبر اولوالعزمى داشته و داراى كتاب آسمانى بوده ، مفهومش اين است كه صداى اين پيامبر و كتاب آسمانى او از طريق نمايندگان و اوصيايش به همه آن امت در طول تاريخ رسيده است.
 
منبع:
تفسيرنمونه ج17ص110

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد