كسانيكه به تازگى بالغ مى‏شوندوباتحقيق وبررسى ازاهل خبره نمى‏توانندبه نتيجه قطعى برسند،تكليفش چيست؟

آيات عظام امام، خامنه‏اى و نورى: در هر كدام احتمال اعلميت داده شود، بنابر احتياط واجب از او تقليد كنند و در صورت تساوى، مخيرند.

 آيات عظام بهجت، تبريزى، صافى و فاضل: در هر كدام احتمال اعلميت داده شود، بايد از او تقليد كنند و در صورت تساوى، مخيرند.

 آيةاللَّه سيستانى: در هر كدام احتمال اعلميت داده شود، بايد از او تقليد كنند و در صورت تساوى مخيرند؛ مگر در موارد علم اجمالى تكليف (مانند قصر و اتمام) كه در اين هنگام بنابر احتياط واجب، بايد هر دو فتوا را رعايت كنند.

 آيةاللَّه مكارم: بنابر احتياط واجب از كسى تقليد كنند كه گمان به اعلميت او دارند و در صورت تساوى، مخيرند.

 آيةاللَّه وحيد: در هر كدام احتمال اعلميت داده شود، بايد از او تقليد كنند و در صورت تساوى، بايد از كسى تقليد كنند كه فتوايش مطابق احتياط است و چنانچه احتياط ممكن نبود و يا مشقت داشت، مخير است.

 تبصره. فرض مسأله جايى است كه مجتهدان ياد شده در تقوا مساوى باشند و اگر يكى از آنان باتقواتر باشد، حكم آن در عنوان تقليد مجتهد ذكر شده است.

منبع:

امام، توضيح‏المسائل، م 3 و 4؛آيت الله نورى، توضيح‏المسائل، م 3 و 4.توضيح‏المسائل مراجع، 3 و 4؛آيت الله صافى، جامع‏الاحكام، ج 1، س 8.آيت الله سيستاني تعليقات على العروة، م 20 13 و 21.آيت الله مكارم توضيح‏المسائل، م 5 و 6.آيت الله وحيد توضيح‏المسائل، م 3 و 4.