سخنانی دال بر تایید قیام مختار از سوی ائمه در دست است.توضیح بیشتر : در اکثر منابع تاریخی شیعه که به واقعة عاشورا و تاریخ زندگانی امام حسین ـ علیه السلام ـ پرداخته‌اند به اقدام مختار هم اشاره شده است. نیز به جملاتی که در تحسین عمل مختار از ائمة معصومین ـ علیهم السلام ـ وارد شده اشاره نموده اند، که این شایسته ترین یادی است که امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ از یک شیعه خالص کرده اند. از لابلای روایات بسیاری بر می آید که امامان و پیشوایان مذهبی همواره نسبت به مختار اظهار علاقة فراوان می کردند و از اقدام او در انتقام گرفتن از قاتلین امام حسین ـ علیه السلام ـ و اصحابش ـ علیهم السلام ـ مسرور بوده اند. اینک توجه شما را به چند نمونه از این روایات جلب می کنم که خود بهترین نشانه مبنی بر تایید مختار توسط امام سجاد(ع) و سایر ائمه بوده است:در پی قیام مختار و درخواست همراهی از امام سجّاد ـ ع ـ گرچه حضرت به وی پاسخ مثبت نداد، زیرا در آن شرایط چنین اقدامی چه بسا به نابودی شیعه منجر می‌شد، امّا با تأیید کلی نهضت، رهبری آن را به عمویش محمّد حنفیّه واگذار کرد و فرمود: یا عمُّ لو کانَ عَبداً زَنجِیّاً تَعَصَّبَ لَنا اَهلَ‌‌‌البَیت لَوَجَبَ عَلی النَّاسِ موازَرَتُهُ وَ قَدْ وَلَّیتُکَ هَذا الامْرَ فَاصنَع مَا شِئتَ فَخَرَجُوا وَ قَد سَمِعُوا کَلامَهُ وَ هُم یَقُولون: اَذِنَ لَنا زینُ‌‌الْعابِدینَ علیه‌السلام وَ مُحمّد بن‌حنفیّه». «عمو!، حتّی اگر برده سیاهی به خونخواهی ما قیام کند، بر مردم واجب است که او را یاری و تقویت کنند و من این امر را به تو واگذار می‌کنم؛ پس آنچه می‌خواهی انجام بده. وقتی مردم کلام ایشان را شنیدند از منزل آنحضرت خارج شدند، در حالی که می‌گفتند اینک زین‌العابدین و محمّد‌بن‌حنفیّه به ما اذن داده‌اند» (ابن‌نما حلی، ذوب النضار، ص97 ؛ مجلسی، بِحارالانوار، ج 45، ص 365). امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمودند: «مختار را بد نگوئید که او دشمن ما را کشت و انتقام خون ما را گرفت.» (عالمی، محمدعلی، حسین نفس مطمئنه، تهران، انتشارات هاد، چاپ اول، 1372، ص 39.(در جای دیگر به پسر مختار می فرماید: «خدا پدرت را بیامرزد، حق ما را از هر که بر او حق داشتیم گرفت.»(مجلسی. بحارالانوار، بیروت، موسسه وفاء، چاپ دوم، 1403، ج 45، ص 351( همچنین زمانی که سر عبیدالله بن زیاد را به مدینه نزد امام سجاد ـ علیه السلام ـ آوردند امام فرمودند: «که هیچ کس از بنی هاشم نبود مگر اینکه به مختار درود فرستاد و در حق وی دعا کرد و نسبت به وی سخن نیک گفت.» (محمد بن سعد. طبقات الکبری، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1405، ج5، ص 285 (. ودر جای دیگر فرمود: «حمد و ستایش، خدایی را که انتقام ما را از دشمنانم گرفت و خداوند به مختار، پاداش و جزایی خیر عطا فرماید»( جامع الرواة، ج1، ص 22.)هرچند این قیام در زمان امام معصوم رخ داده و یک امر تاریخی و اجتماعی مربوط به آن دوران است اما بهرحال وقتی از ائمه این روایات نقل شده آیا مرجع تقلید یا عالمی مخالف این حرکت انقلابی می‌ماند که نظر خلاف بدهد؟