مسلمانان، تمام پیامبران الهى را قبول دارند و به آنها با دیده تکریم و احترام مى نگرند و قرآن مجید که کتاب آسمانى مسلمانان است از پیامبران پیشین با بهترین اوصاف نام مى برد. و ساحت مقدّسشان را از هرگونه صفات ناشایست منزّه مى داند؛ ولى واضح است که قبول پیغمبرى از پیامبران بدین معنى نیست که ما حق داشته باشیم براى همیشه از شریعت آن پیغمبر پیروى نماییم. بلکه با آمدن هر پیغمبر جدیدى از طرف خدا که طبعاً به مقتضاى تکامل تدریجى افکار احکام و قوانینش کامل تر خواهد بود باید از او پیروى نمود و باقى ماندن بر دین پیغمبر سابق جایز نیست. از این رو مسلمانان مى گویند که با آمدن پیامبر خاتم «صلى الله علیه وآله» و آوردن دین کامل و جاودانى اسلام، دیگر جایز نیست بر دین مسیح باقى ماند و این بر خلاف دستورات خود حضرت مسیح «علیه السلام» نیز مى باشد؛ زیرا که آن حضرت به پیروان خود بشارت داد که پیامبرى به نام احمد «علیه السلام» مبعوث خواهد شد و باید از او پیروى نمایید. عیناً مانند اینکه خود مسیحیان نیز به یهودیان که بر دین موسى «علیه السلام» باقى مانده اند اعتراض مى کنند که چرا بعد از آمدن عیسى به او ایمان نمى آورید و پیرو او نمى گردید پس ملاحظه مى کنیم که مسیحیان با آنکه به حضرت موسى «علیه السلام» عقیده دارند، در عین حال به یهود اعتراض مى کنند که بعد از آمدن عیسى باقى ماندن بر دین موسى جایز نیست. درست همین اعتراض را مسلمانان به مسیحیان دارند و مى گویند: درست است که حضرت عیسى از پیامبران الوالعزم و صاحب کتاب است، ولى بعد از آمدن حضرت محمّد»صلى الله علیه وآله« دیگر پیروى از دین مسیح جایز نیست.