مشارکت در گناه دیگران

دوست گرامی. خوشحالیم از این که توبه کرده و به دنبال انجام اعمال خیر و جبران گذشته خود هستید؛ خدای مهربان دری به نام توبه برای همه بندگانش گشوده و با آغوشی باز بندگان گنهکارش را که رو به سوی توبه آورده اند، می پذیرد. لذا باید آستین همت را بالا زده و با عزمی راسخ توبه ای کنیم متناسب به گناه خویش.ابتدا متذکر می شویم که خداوند هر گناهی را می بخشد چنانچه خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان ». ، پس در هیچ حالتی نباید از توبه و بخشش گناهان و رحمت الهی ناامید شد، چرا که گناه ناامیدی از خداوند حتی از قتل انسان نیز بزرگتر است. اگر انسان هر روز گناه کند و توبه خود را بشکند و باز واقعا پشیمان شود و توبه نماید، توبه او پذیرفتنی است و نباید از رحمت خداوند ناامید گردد.
امام رضا (ع) مى فرمایند: (التائب من الذنب کمن لاذنب له) توبه کننده از گناه مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد، (میزان الحکمه ج، 1 باب التوبه ر، 2116).
توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.
انسان با انجام توبه نصوح می تواند به بالاترین مقامات انسانی برسد که یکی از آنها شهادت است ، به دلیل آن که انسان با انجام توبه محبوب خدا می گردد که خود فرموده است : « ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین » خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد. [ بقره / 222] و اعمال بد او به اعمال خوب تغییر می یابد : « الا من تاب و آمن و عمل عملا ً صالحا ً فأولئک یبدل الله سیئاتهم حسنات و کان الله غفورا ً رحیما ً» [سوره فرقان / 70] مگر آن کسان که توبه کنند و ایمان آورند و کارهای شایسته کنند خدا بدیهایشان را به نیکی ها بدل می کند و خدا آمرزنده و مهربان است.
ب ) جبران مشارکت در گناه دیگران
1 . مهمترین وظیفه شما توبه کردن از این گونه اعمال و تصمیم جدی بر تکرار نکردن و فاصله گرفتن از چنین اموری است که از بیان شما روشن می شود خوشبختانه چنین تصمیمی را دارید .
2 . کسانی که به واسطه شما گرفتار انحراف و کجروی و گناهی شده اند اگر به آنها دسترسی دارید باید سعی کنید از هر طریق ممکن زمینه هدایت آنها را فراهم کنید و با راهنمایی و ارشاد آنها اشتباه و خطای خود را در حق آنها جبران نمایید .
3 . اگر هم به انها دسترسی ندارید و یا اگر دارید مورد هدایت قرار نمی گیرند ، در حق انها دعا کنید و هدایت و سعادت آنها را از خداوند طلب کنید و با هدایت و ارشاد جوانان دیگر تقصیر و خطای خود را جبران نمایید .
4 . در هر صورت هر چند اصل نگرانی در این مورد خوب و مفید و سازنده است اما نباید به حدی باشد که موجب ناامیدی و یاس و افسردگی و مانع جبران خطای شما با اعمال خیر و نیک شود .
5 . همواره به لطف و رحمت الهی امیدوار باشید و با انجام اعمال خیر و عبادت و بندگی و تلاش برای هدایت دیگران به راه دین و اسلام و معنویت گذشته خود را به دست فراموشی بسپارید .