قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه السلام)
۱۳۹۳/۱۰/۰۳
–
۳۴۵ بازدید
.
ما مى توانیم از وجود امام استفاده بکنیم ، و موظفیم همچون تاسى به پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله)، در گفتار و رفتار از امام بهره گیریم؛ خداوند مى فرماید:
«لقد کان لکم فى رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر»(1)
وجود پیغمبر و اوصیاى پس از او، کانونى هستند که ما از آن کانون باید روش زندگى را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئى ترین کار ایشان مى توان قوانین زندگى را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نورى است که تا مسافت هاى بسیار دور را براى انسان، نشان مى دهد. استاد شهید مرتضى مطهرى در این باره مى نویسد:
«ما ظلمى نظیر ظلمى که در مورد قرآن کرده ایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کرده ایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجه اش این است که اگر یک عمر براى ما تاریخ پیغمبر بگویند، براى ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنى این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتى که اگر این جور مى بود ،خدا به جاى پیغمبر فرشته مى فرستاد. پیغمبر یعنى انسان کامل ، على یعنى انسان کامل ، حسین یعنى انسان کامل، زهرا یعنى انسان کامل، یعنى مشخصات بشریت را دارند با کمال عالى مافوق ملکى، یعنى مانند یک بشر گرسنه مى شوند غذا مى خورند، تشنه مى شوند آب مى خورند، احتیاج به خواب پیدا مى کنند، بچه هاى خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسى دارند، عاطفه دارند، و لهذا مى توانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.»(2) آنچه که در زندگى امام رضا (علیه السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و مى توان از آن به عنوان نقطه محورى در الگوگیرى، تکیه کرد، این است که، خلق و خوى امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانى در حد کمال و تمام بود.
غیاث الدین شافعى معروف به خواند میر (متوفى 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین مى سراید:
سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت
امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
وفور علم و علو مکان اوست به حدى
که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور
قلم اگر همگى وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3)
پی نوشت ها:
1) احزاب، آیه 21.
2) سیره نبوى، ص 31، 43، 46.
3) تاریخ حبیب السیر، ج 2، ص 83.
«لقد کان لکم فى رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر»(1)
وجود پیغمبر و اوصیاى پس از او، کانونى هستند که ما از آن کانون باید روش زندگى را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئى ترین کار ایشان مى توان قوانین زندگى را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نورى است که تا مسافت هاى بسیار دور را براى انسان، نشان مى دهد. استاد شهید مرتضى مطهرى در این باره مى نویسد:
«ما ظلمى نظیر ظلمى که در مورد قرآن کرده ایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کرده ایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجه اش این است که اگر یک عمر براى ما تاریخ پیغمبر بگویند، براى ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنى این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتى که اگر این جور مى بود ،خدا به جاى پیغمبر فرشته مى فرستاد. پیغمبر یعنى انسان کامل ، على یعنى انسان کامل ، حسین یعنى انسان کامل، زهرا یعنى انسان کامل، یعنى مشخصات بشریت را دارند با کمال عالى مافوق ملکى، یعنى مانند یک بشر گرسنه مى شوند غذا مى خورند، تشنه مى شوند آب مى خورند، احتیاج به خواب پیدا مى کنند، بچه هاى خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسى دارند، عاطفه دارند، و لهذا مى توانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.»(2) آنچه که در زندگى امام رضا (علیه السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و مى توان از آن به عنوان نقطه محورى در الگوگیرى، تکیه کرد، این است که، خلق و خوى امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانى در حد کمال و تمام بود.
غیاث الدین شافعى معروف به خواند میر (متوفى 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین مى سراید:
سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت
امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
وفور علم و علو مکان اوست به حدى
که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور
قلم اگر همگى وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3)
پی نوشت ها:
1) احزاب، آیه 21.
2) سیره نبوى، ص 31، 43، 46.
3) تاریخ حبیب السیر، ج 2، ص 83.